ἀκριτομυθέω

Ancient Greek

Etymology

From ἀκριτόμῡθος (akritómūthos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

ἀκρῐτομῡθέω • (akrĭtomūthéō)

  1. to babble

Conjugation

   Present: ᾰ̓κρῐτομῡθέω, ᾰ̓κρῐτομῡθέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓κρῐτομῡθέω ᾰ̓κρῐτομῡθέεις ᾰ̓κρῐτομῡθέει ᾰ̓κρῐτομῡθέετον ᾰ̓κρῐτομῡθέετον ᾰ̓κρῐτομῡθέομεν ᾰ̓κρῐτομῡθέετε ᾰ̓κρῐτομῡθέουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓κρῐτομῡθέω ᾰ̓κρῐτομῡθέῃς ᾰ̓κρῐτομῡθέῃ ᾰ̓κρῐτομῡθέητον ᾰ̓κρῐτομῡθέητον ᾰ̓κρῐτομῡθέωμεν ᾰ̓κρῐτομῡθέητε ᾰ̓κρῐτομῡθέωσῐ(ν)
optative ᾰ̓κρῐτομῡθέοιμῐ ᾰ̓κρῐτομῡθέοις ᾰ̓κρῐτομῡθέοι ᾰ̓κρῐτομῡθέοιτον ᾰ̓κρῐτομῡθεοίτην ᾰ̓κρῐτομῡθέοιμεν ᾰ̓κρῐτομῡθέοιτε ᾰ̓κρῐτομῡθέοιεν
imperative   ᾰ̓κρῐτομῡ́θεε ᾰ̓κρῐτομῡθεέτω ᾰ̓κρῐτομῡθέετον ᾰ̓κρῐτομῡθεέτων   ᾰ̓κρῐτομῡθέετε ᾰ̓κρῐτομῡθεόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓κρῐτομῡθέομαι ᾰ̓κρῐτομῡθέῃ,
ᾰ̓κρῐτομῡθέει 		ᾰ̓κρῐτομῡθέεται ᾰ̓κρῐτομῡθέεσθον ᾰ̓κρῐτομῡθέεσθον ᾰ̓κρῐτομῡθεόμεθᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθέεσθε ᾰ̓κρῐτομῡθέονται
subjunctive ᾰ̓κρῐτομῡθέωμαι ᾰ̓κρῐτομῡθέῃ ᾰ̓κρῐτομῡθέηται ᾰ̓κρῐτομῡθέησθον ᾰ̓κρῐτομῡθέησθον ᾰ̓κρῐτομῡθεώμεθᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθέησθε ᾰ̓κρῐτομῡθέωνται
optative ᾰ̓κρῐτομῡθεοίμην ᾰ̓κρῐτομῡθέοιο ᾰ̓κρῐτομῡθέοιτο ᾰ̓κρῐτομῡθέοισθον ᾰ̓κρῐτομῡθεοίσθην ᾰ̓κρῐτομῡθεοίμεθᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθέοισθε ᾰ̓κρῐτομῡθέοιντο
imperative   ᾰ̓κρῐτομῡθέου ᾰ̓κρῐτομῡθεέσθω ᾰ̓κρῐτομῡθέεσθον ᾰ̓κρῐτομῡθεέσθων   ᾰ̓κρῐτομῡθέεσθε ᾰ̓κρῐτομῡθεέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓κρῐτομῡθέειν ᾰ̓κρῐτομῡθέεσθαι
participle m ᾰ̓κρῐτομῡθέων ᾰ̓κρῐτομῡθεόμενος
f ᾰ̓κρῐτομῡθέουσᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθεομένη
n ᾰ̓κρῐτομῡθέον ᾰ̓κρῐτομῡθεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ᾰ̓κρῐτομῡθῶ, ᾰ̓κρῐτομῡθοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓κρῐτομῡθῶ ᾰ̓κρῐτομῡθεῖς ᾰ̓κρῐτομῡθεῖ ᾰ̓κρῐτομῡθεῖτον ᾰ̓κρῐτομῡθεῖτον ᾰ̓κρῐτομῡθοῦμεν ᾰ̓κρῐτομῡθεῖτε ᾰ̓κρῐτομῡθοῦσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓κρῐτομῡθῶ ᾰ̓κρῐτομῡθῇς ᾰ̓κρῐτομῡθῇ ᾰ̓κρῐτομῡθῆτον ᾰ̓κρῐτομῡθῆτον ᾰ̓κρῐτομῡθῶμεν ᾰ̓κρῐτομῡθῆτε ᾰ̓κρῐτομῡθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓κρῐτομῡθοίην,
ᾰ̓κρῐτομῡθοῖμῐ 		ᾰ̓κρῐτομῡθοίης,
ᾰ̓κρῐτομῡθοῖς 		ᾰ̓κρῐτομῡθοίη,
ᾰ̓κρῐτομῡθοῖ 		ᾰ̓κρῐτομῡθοῖτον,
ᾰ̓κρῐτομῡθοίητον 		ᾰ̓κρῐτομῡθοίτην,
ᾰ̓κρῐτομῡθοιήτην 		ᾰ̓κρῐτομῡθοῖμεν,
ᾰ̓κρῐτομῡθοίημεν 		ᾰ̓κρῐτομῡθοῖτε,
ᾰ̓κρῐτομῡθοίητε 		ᾰ̓κρῐτομῡθοῖεν,
ᾰ̓κρῐτομῡθοίησᾰν
imperative   ᾰ̓κρῐτομῡ́θει ᾰ̓κρῐτομῡθείτω ᾰ̓κρῐτομῡθεῖτον ᾰ̓κρῐτομῡθείτων   ᾰ̓κρῐτομῡθεῖτε ᾰ̓κρῐτομῡθούντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓κρῐτομῡθοῦμαι ᾰ̓κρῐτομῡθεῖ,
ᾰ̓κρῐτομῡθῇ 		ᾰ̓κρῐτομῡθεῖται ᾰ̓κρῐτομῡθεῖσθον ᾰ̓κρῐτομῡθεῖσθον ᾰ̓κρῐτομῡθούμεθᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθεῖσθε ᾰ̓κρῐτομῡθοῦνται
subjunctive ᾰ̓κρῐτομῡθῶμαι ᾰ̓κρῐτομῡθῇ ᾰ̓κρῐτομῡθῆται ᾰ̓κρῐτομῡθῆσθον ᾰ̓κρῐτομῡθῆσθον ᾰ̓κρῐτομῡθώμεθᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθῆσθε ᾰ̓κρῐτομῡθῶνται
optative ᾰ̓κρῐτομῡθοίμην ᾰ̓κρῐτομῡθοῖο ᾰ̓κρῐτομῡθοῖτο ᾰ̓κρῐτομῡθοῖσθον ᾰ̓κρῐτομῡθοίσθην ᾰ̓κρῐτομῡθοίμεθᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθοῖσθε ᾰ̓κρῐτομῡθοῖντο
imperative   ᾰ̓κρῐτομῡθοῦ ᾰ̓κρῐτομῡθείσθω ᾰ̓κρῐτομῡθεῖσθον ᾰ̓κρῐτομῡθείσθων   ᾰ̓κρῐτομῡθεῖσθε ᾰ̓κρῐτομῡθείσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓κρῐτομῡθεῖν ᾰ̓κρῐτομῡθεῖσθαι
participle m ᾰ̓κρῐτομῡθῶν ᾰ̓κρῐτομῡθούμενος
f ᾰ̓κρῐτομῡθοῦσᾰ ᾰ̓κρῐτομῡθουμένη
n ᾰ̓κρῐτομῡθοῦν ᾰ̓κρῐτομῡθούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.