ἀλλάττω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /al.lát.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /alˈlat.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /alˈlat.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /alˈlat.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈla.to/

Verb

ἀλλάττω • (alláttō)

Attic form of ἀλλάσσω (allássō)

Conjugation

Present: ἀλλάττω, ἀλλάττομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀλλάττω	ἀλλάττεις	ἀλλάττει	ἀλλάττετον	ἀλλάττετον	ἀλλάττομεν	ἀλλάττετε	ἀλλάττουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀλλάττω	ἀλλάττῃς	ἀλλάττῃ	ἀλλάττητον	ἀλλάττητον	ἀλλάττωμεν	ἀλλάττητε	ἀλλάττωσῐ(ν)
	optative	ἀλλάττοιμῐ	ἀλλάττοις	ἀλλάττοι	ἀλλάττοιτον	ἀλλαττοίτην	ἀλλάττοιμεν	ἀλλάττοιτε	ἀλλάττοιεν
	imperative		ἄλλαττε	ἀλλαττέτω	ἀλλάττετον	ἀλλαττέτων		ἀλλάττετε	ἀλλαττόντων
middle/ passive	indicative	ἀλλάττομαι	ἀλλάττῃ / ἀλλάττει	ἀλλάττεται	ἀλλάττεσθον	ἀλλάττεσθον	ἀλλαττόμεθᾰ	ἀλλάττεσθε	ἀλλάττονται
	subjunctive	ἀλλάττωμαι	ἀλλάττῃ	ἀλλάττηται	ἀλλάττησθον	ἀλλάττησθον	ἀλλαττώμεθᾰ	ἀλλάττησθε	ἀλλάττωνται
	optative	ἀλλαττοίμην	ἀλλάττοιο	ἀλλάττοιτο	ἀλλάττοισθον	ἀλλαττοίσθην	ἀλλαττοίμεθᾰ	ἀλλάττοισθε	ἀλλάττοιντο
	imperative		ἀλλάττου	ἀλλαττέσθω	ἀλλάττεσθον	ἀλλαττέσθων		ἀλλάττεσθε	ἀλλαττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀλλάττειν				ἀλλάττεσθαι
participle	m	ἀλλάττων				ἀλλαττόμενος
	f	ἀλλάττουσᾰ				ἀλλαττομένη
	n	ἀλλᾶττον				ἀλλαττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἤλλαττον, ἠλλαττόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤλλαττον	ἤλλαττες	ἤλλαττε(ν)	ἠλλάττετον	ἠλλαττέτην	ἠλλάττομεν	ἠλλάττετε	ἤλλαττον
middle/ passive	indicative	ἠλλαττόμην	ἠλλάττου	ἠλλάττετο	ἠλλάττεσθον	ἠλλαττέσθην	ἠλλαττόμεθᾰ	ἠλλάττεσθε	ἠλλάττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.