ἀλλοτριόω

Ancient Greek

Etymology

ἀλλότριος (allótrios) +‎ -όω (-óō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /al.lo.tri.ó.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /al.lo.triˈo.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /al.lo.triˈo.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /al.lo.triˈo.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.lo.triˈo.o/

Verb

ἀλλοτρῐόω • (allotrĭóō)

to estrange (cause to feel less close or friendly), to alienate [with genitive ‘from’]
to make hostile [with dative ‘to’]

Conjugation

Present: ἀλλοτρῐῶ, ἀλλοτρῐοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀλλοτρῐῶ	ἀλλοτρῐοῖς	ἀλλοτρῐοῖ	ἀλλοτρῐοῦτον	ἀλλοτρῐοῦτον	ἀλλοτρῐοῦμεν	ἀλλοτρῐοῦτε	ἀλλοτρῐοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀλλοτρῐῶ	ἀλλοτρῐοῖς	ἀλλοτρῐοῖ	ἀλλοτρῐῶτον	ἀλλοτρῐῶτον	ἀλλοτρῐῶμεν	ἀλλοτρῐῶτε	ἀλλοτρῐῶσῐ(ν)
	optative	ἀλλοτρῐοίην / ἀλλοτρῐοῖμῐ	ἀλλοτρῐοίης / ἀλλοτρῐοῖς	ἀλλοτρῐοίη / ἀλλοτρῐοῖ	ἀλλοτρῐοῖτον / ἀλλοτρῐοίητον	ἀλλοτρῐοίτην / ἀλλοτρῐοιήτην	ἀλλοτρῐοῖμεν / ἀλλοτρῐοίημεν	ἀλλοτρῐοῖτε / ἀλλοτρῐοίητε	ἀλλοτρῐοῖεν / ἀλλοτρῐοίησᾰν
	imperative		ἀλλοτρῐ́ου	ἀλλοτρῐούτω	ἀλλοτρῐοῦτον	ἀλλοτρῐούτων		ἀλλοτρῐοῦτε	ἀλλοτρῐούντων
middle/ passive	indicative	ἀλλοτρῐοῦμαι	ἀλλοτρῐοῖ	ἀλλοτρῐοῦται	ἀλλοτρῐοῦσθον	ἀλλοτρῐοῦσθον	ἀλλοτρῐούμεθᾰ	ἀλλοτρῐοῦσθε	ἀλλοτρῐοῦνται
	subjunctive	ἀλλοτρῐῶμαι	ἀλλοτρῐοῖ	ἀλλοτρῐῶται	ἀλλοτρῐῶσθον	ἀλλοτρῐῶσθον	ἀλλοτρῐώμεθᾰ	ἀλλοτρῐῶσθε	ἀλλοτρῐῶνται
	optative	ἀλλοτρῐοίμην	ἀλλοτρῐοῖο	ἀλλοτρῐοῖτο	ἀλλοτρῐοῖσθον	ἀλλοτρῐοίσθην	ἀλλοτρῐοίμεθᾰ	ἀλλοτρῐοῖσθε	ἀλλοτρῐοῖντο
	imperative		ἀλλοτρῐοῦ	ἀλλοτρῐούσθω	ἀλλοτρῐοῦσθον	ἀλλοτρῐούσθων		ἀλλοτρῐοῦσθε	ἀλλοτρῐούσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀλλοτρῐοῦν				ἀλλοτρῐοῦσθαι
participle	m	ἀλλοτρῐῶν				ἀλλοτρῐούμενος
	f	ἀλλοτρῐοῦσᾰ				ἀλλοτρῐουμένη
	n	ἀλλοτρῐοῦν				ἀλλοτρῐούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἠλλοτρῐ́ουν, ἠλλοτρῐούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλλοτρῐ́ουν	ἠλλοτρῐ́ους	ἠλλοτρῐ́ου	ἠλλοτρῐοῦτον	ἠλλοτρῐούτην	ἠλλοτρῐοῦμεν	ἠλλοτρῐοῦτε	ἠλλοτρῐ́ουν
middle/ passive	indicative	ἠλλοτρῐούμην	ἠλλοτρῐοῦ	ἠλλοτρῐοῦτο	ἠλλοτρῐοῦσθον	ἠλλοτρῐούσθην	ἠλλοτρῐούμεθᾰ	ἠλλοτρῐοῦσθε	ἠλλοτρῐοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀλλοτρῐώσω, ἀλλοτρῐώσομαι, ἀλλοτρῐωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀλλοτρῐώσω	ἀλλοτρῐώσεις	ἀλλοτρῐώσει	ἀλλοτρῐώσετον	ἀλλοτρῐώσετον	ἀλλοτρῐώσομεν	ἀλλοτρῐώσετε	ἀλλοτρῐώσουσῐ(ν)
active	optative	ἀλλοτρῐώσοιμῐ	ἀλλοτρῐώσοις	ἀλλοτρῐώσοι	ἀλλοτρῐώσοιτον	ἀλλοτρῐωσοίτην	ἀλλοτρῐώσοιμεν	ἀλλοτρῐώσοιτε	ἀλλοτρῐώσοιεν
middle	indicative	ἀλλοτρῐώσομαι	ἀλλοτρῐώσῃ / ἀλλοτρῐώσει	ἀλλοτρῐώσεται	ἀλλοτρῐώσεσθον	ἀλλοτρῐώσεσθον	ἀλλοτρῐωσόμεθᾰ	ἀλλοτρῐώσεσθε	ἀλλοτρῐώσονται
middle	optative	ἀλλοτρῐωσοίμην	ἀλλοτρῐώσοιο	ἀλλοτρῐώσοιτο	ἀλλοτρῐώσοισθον	ἀλλοτρῐωσοίσθην	ἀλλοτρῐωσοίμεθᾰ	ἀλλοτρῐώσοισθε	ἀλλοτρῐώσοιντο
passive	indicative	ἀλλοτρῐωθήσομαι	ἀλλοτρῐωθήσῃ	ἀλλοτρῐωθήσεται	ἀλλοτρῐωθήσεσθον	ἀλλοτρῐωθήσεσθον	ἀλλοτρῐωθησόμεθᾰ	ἀλλοτρῐωθήσεσθε	ἀλλοτρῐωθήσονται
passive	optative	ἀλλοτρῐωθησοίμην	ἀλλοτρῐωθήσοιο	ἀλλοτρῐωθήσοιτο	ἀλλοτρῐωθήσοισθον	ἀλλοτρῐωθησοίσθην	ἀλλοτρῐωθησοίμεθᾰ	ἀλλοτρῐωθήσοισθε	ἀλλοτρῐωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀλλοτρῐώσειν			ἀλλοτρῐώσεσθαι		ἀλλοτρῐωθήσεσθαι
participle	m	ἀλλοτρῐώσων			ἀλλοτρῐωσόμενος		ἀλλοτρῐωθησόμενος
	f	ἀλλοτρῐώσουσᾰ			ἀλλοτρῐωσομένη		ἀλλοτρῐωθησομένη
	n	ἀλλοτρῐῶσον			ἀλλοτρῐωσόμενον		ἀλλοτρῐωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἠλλοτρῐ́ωσᾰ, ἠλλοτρῐωσᾰ́μην, ἠλλοτρῐώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλλοτρῐ́ωσᾰ	ἠλλοτρῐ́ωσᾰς	ἠλλοτρῐ́ωσε(ν)	ἠλλοτρῐώσᾰτον	ἠλλοτρῐωσᾰ́την	ἠλλοτρῐώσᾰμεν	ἠλλοτρῐώσᾰτε	ἠλλοτρῐ́ωσᾰν
	subjunctive	ἀλλοτρῐώσω	ἀλλοτρῐώσῃς	ἀλλοτρῐώσῃ	ἀλλοτρῐώσητον	ἀλλοτρῐώσητον	ἀλλοτρῐώσωμεν	ἀλλοτρῐώσητε	ἀλλοτρῐώσωσῐ(ν)
	optative	ἀλλοτρῐώσαιμῐ	ἀλλοτρῐώσειᾰς / ἀλλοτρῐώσαις	ἀλλοτρῐώσειε(ν) / ἀλλοτρῐώσαι	ἀλλοτρῐώσαιτον	ἀλλοτρῐωσαίτην	ἀλλοτρῐώσαιμεν	ἀλλοτρῐώσαιτε	ἀλλοτρῐώσειᾰν / ἀλλοτρῐώσαιεν
	imperative		ἀλλοτρῐ́ωσον	ἀλλοτρῐωσᾰ́τω	ἀλλοτρῐώσᾰτον	ἀλλοτρῐωσᾰ́των		ἀλλοτρῐώσᾰτε	ἀλλοτρῐωσᾰ́ντων
middle	indicative	ἠλλοτρῐωσᾰ́μην	ἠλλοτρῐώσω	ἠλλοτρῐώσᾰτο	ἠλλοτρῐώσᾰσθον	ἠλλοτρῐωσᾰ́σθην	ἠλλοτρῐωσᾰ́μεθᾰ	ἠλλοτρῐώσᾰσθε	ἠλλοτρῐώσᾰντο
	subjunctive	ἀλλοτρῐώσωμαι	ἀλλοτρῐώσῃ	ἀλλοτρῐώσηται	ἀλλοτρῐώσησθον	ἀλλοτρῐώσησθον	ἀλλοτρῐωσώμεθᾰ	ἀλλοτρῐώσησθε	ἀλλοτρῐώσωνται
	optative	ἀλλοτρῐωσαίμην	ἀλλοτρῐώσαιο	ἀλλοτρῐώσαιτο	ἀλλοτρῐώσαισθον	ἀλλοτρῐωσαίσθην	ἀλλοτρῐωσαίμεθᾰ	ἀλλοτρῐώσαισθε	ἀλλοτρῐώσαιντο
	imperative		ἀλλοτρῐ́ωσαι	ἀλλοτρῐωσᾰ́σθω	ἀλλοτρῐώσᾰσθον	ἀλλοτρῐωσᾰ́σθων		ἀλλοτρῐώσᾰσθε	ἀλλοτρῐωσᾰ́σθων
passive	indicative	ἠλλοτρῐώθην	ἠλλοτρῐώθης	ἠλλοτρῐώθη	ἠλλοτρῐώθητον	ἠλλοτρῐωθήτην	ἠλλοτρῐώθημεν	ἠλλοτρῐώθητε	ἠλλοτρῐώθησᾰν
	subjunctive	ἀλλοτρῐωθῶ	ἀλλοτρῐωθῇς	ἀλλοτρῐωθῇ	ἀλλοτρῐωθῆτον	ἀλλοτρῐωθῆτον	ἀλλοτρῐωθῶμεν	ἀλλοτρῐωθῆτε	ἀλλοτρῐωθῶσῐ(ν)
	optative	ἀλλοτρῐωθείην	ἀλλοτρῐωθείης	ἀλλοτρῐωθείη	ἀλλοτρῐωθεῖτον / ἀλλοτρῐωθείητον	ἀλλοτρῐωθείτην / ἀλλοτρῐωθειήτην	ἀλλοτρῐωθεῖμεν / ἀλλοτρῐωθείημεν	ἀλλοτρῐωθεῖτε / ἀλλοτρῐωθείητε	ἀλλοτρῐωθεῖεν / ἀλλοτρῐωθείησᾰν
	imperative		ἀλλοτρῐώθητῐ	ἀλλοτρῐωθήτω	ἀλλοτρῐώθητον	ἀλλοτρῐωθήτων		ἀλλοτρῐώθητε	ἀλλοτρῐωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀλλοτρῐῶσαι			ἀλλοτρῐώσᾰσθαι		ἀλλοτρῐωθῆναι
participle	m	ἀλλοτρῐώσᾱς			ἀλλοτρῐωσᾰ́μενος		ἀλλοτρῐωθείς
	f	ἀλλοτρῐώσᾱσᾰ			ἀλλοτρῐωσᾰμένη		ἀλλοτρῐωθεῖσᾰ
	n	ἀλλοτρῐῶσᾰν			ἀλλοτρῐωσᾰ́μενον		ἀλλοτρῐωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἠλλοτρῐ́ωκᾰ, ἠλλοτρῐ́ωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλλοτρῐ́ωκᾰ	ἠλλοτρῐ́ωκᾰς	ἠλλοτρῐ́ωκε(ν)	ἠλλοτρῐώκᾰτον	ἠλλοτρῐώκᾰτον	ἠλλοτρῐώκᾰμεν	ἠλλοτρῐώκᾰτε	ἠλλοτρῐώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠλλοτρῐώκω	ἠλλοτρῐώκῃς	ἠλλοτρῐώκῃ	ἠλλοτρῐώκητον	ἠλλοτρῐώκητον	ἠλλοτρῐώκωμεν	ἠλλοτρῐώκητε	ἠλλοτρῐώκωσῐ(ν)
	optative	ἠλλοτρῐώκοιμῐ / ἠλλοτρῐωκοίην	ἠλλοτρῐώκοις / ἠλλοτρῐωκοίης	ἠλλοτρῐώκοι / ἠλλοτρῐωκοίη	ἠλλοτρῐώκοιτον	ἠλλοτρῐωκοίτην	ἠλλοτρῐώκοιμεν	ἠλλοτρῐώκοιτε	ἠλλοτρῐώκοιεν
	imperative		ἠλλοτρῐ́ωκε	ἠλλοτρῐωκέτω	ἠλλοτρῐώκετον	ἠλλοτρῐωκέτων		ἠλλοτρῐώκετε	ἠλλοτρῐωκόντων
middle/ passive	indicative	ἠλλοτρῐ́ωμαι	ἠλλοτρῐ́ωσαι	ἠλλοτρῐ́ωται	ἠλλοτρῐ́ωσθον	ἠλλοτρῐ́ωσθον	ἠλλοτρῐώμεθᾰ	ἠλλοτρῐ́ωσθε	ἠλλοτρῐ́ωνται
	subjunctive	ἠλλοτρῐωμένος ὦ	ἠλλοτρῐωμένος ᾖς	ἠλλοτρῐωμένος ᾖ	ἠλλοτρῐωμένω ἦτον	ἠλλοτρῐωμένω ἦτον	ἠλλοτρῐωμένοι ὦμεν	ἠλλοτρῐωμένοι ἦτε	ἠλλοτρῐωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠλλοτρῐωμένος εἴην	ἠλλοτρῐωμένος εἴης	ἠλλοτρῐωμένος εἴη	ἠλλοτρῐωμένω εἴητον / εἶτον	ἠλλοτρῐωμένω εἰήτην / εἴτην	ἠλλοτρῐωμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἠλλοτρῐωμένοι εἴητε / εἶτε	ἠλλοτρῐωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἠλλοτρῐ́ωσο	ἠλλοτρῐώσθω	ἠλλοτρῐ́ωσθον	ἠλλοτρῐώσθων		ἠλλοτρῐ́ωσθε	ἠλλοτρῐώσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠλλοτρῐωκέναι				ἠλλοτρῐῶσθαι
participle	m	ἠλλοτρῐωκώς				ἠλλοτρῐωμένος
	f	ἠλλοτρῐωκυῖᾰ				ἠλλοτρῐωμένη
	n	ἠλλοτρῐωκός				ἠλλοτρῐωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἠλλοτρῐώκειν / ἠλλοτρῐώκη, ἠλλοτρῐώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠλλοτρῐώκειν / ἠλλοτρῐώκη	ἠλλοτρῐώκεις / ἠλλοτρῐώκης	ἠλλοτρῐώκει(ν)	ἠλλοτρῐώκετον	ἠλλοτρῐωκέτην	ἠλλοτρῐώκεμεν	ἠλλοτρῐώκετε	ἠλλοτρῐώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠλλοτρῐώμην	ἠλλοτρῐ́ωσο	ἠλλοτρῐ́ωτο	ἠλλοτρῐ́ωσθον	ἠλλοτρῐώσθην	ἠλλοτρῐώμεθᾰ	ἠλλοτρῐ́ωσθε	ἠλλοτρῐ́ωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀλλοτρίωσις (allotríōsis)