ἀμέργω

Ancient Greek

Etymology

Latin mergae (“pitchfork”) could be related. It seems that the Greek root is related to Sanskrit मार्जयति (mārjayati, “to wipe, purify, cleanse”) and ὀμόργνῡμι (omórgnūmi, “to wipe”), but it is unclear how the initial vocalism could be explained. Although a derivation from Proto-Indo-European *h₂merǵ- is perfectly possible, the word may also be a technical term borrowed from the substrate language.

Pronunciation

 

Verb

ἀμέργω • (amérgō)

  1. to pluck or pull
  2. (Byzantine) to expel, to throw out

Conjugation

   Present: ἀμέργω, ἀμέργομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀμέργω ἀμέργεις ἀμέργει ἀμέργετον ἀμέργετον ἀμέργομεν ἀμέργετε ἀμέργουσῐ(ν)
subjunctive ἀμέργω ἀμέργῃς ἀμέργῃ ἀμέργητον ἀμέργητον ἀμέργωμεν ἀμέργητε ἀμέργωσῐ(ν)
optative ἀμέργοιμῐ ἀμέργοις ἀμέργοι ἀμέργοιτον ἀμεργοίτην ἀμέργοιμεν ἀμέργοιτε ἀμέργοιεν
imperative   ἄμεργε ἀμεργέτω ἀμέργετον ἀμεργέτων   ἀμέργετε ἀμεργόντων
middle/
passive 		indicative ἀμέργομαι ἀμέργῃ / ἀμέργει ἀμέργεται ἀμέργεσθον ἀμέργεσθον ἀμεργόμεθᾰ ἀμέργεσθε ἀμέργονται
subjunctive ἀμέργωμαι ἀμέργῃ ἀμέργηται ἀμέργησθον ἀμέργησθον ἀμεργώμεθᾰ ἀμέργησθε ἀμέργωνται
optative ἀμεργοίμην ἀμέργοιο ἀμέργοιτο ἀμέργοισθον ἀμεργοίσθην ἀμεργοίμεθᾰ ἀμέργοισθε ἀμέργοιντο
imperative   ἀμέργου ἀμεργέσθω ἀμέργεσθον ἀμεργέσθων   ἀμέργεσθε ἀμεργέσθων
active middle/passive
infinitive ἀμέργειν ἀμέργεσθαι
participle m ἀμέργων ἀμεργόμενος
f ἀμέργουσᾰ ἀμεργομένη
n ἀμέργον ἀμεργόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀμέρξω, ἀμέρξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀμέρξω ἀμέρξεις ἀμέρξει ἀμέρξετον ἀμέρξετον ἀμέρξομεν ἀμέρξετε ἀμέρξουσῐ(ν)
optative ἀμέρξοιμῐ ἀμέρξοις ἀμέρξοι ἀμέρξοιτον ἀμερξοίτην ἀμέρξοιμεν ἀμέρξοιτε ἀμέρξοιεν
middle indicative ἀμέρξομαι ἀμέρξῃ / ἀμέρξει ἀμέρξεται ἀμέρξεσθον ἀμέρξεσθον ἀμερξόμεθᾰ ἀμέρξεσθε ἀμέρξονται
optative ἀμερξοίμην ἀμέρξοιο ἀμέρξοιτο ἀμέρξοισθον ἀμερξοίσθην ἀμερξοίμεθᾰ ἀμέρξοισθε ἀμέρξοιντο
active middle
infinitive ἀμέρξειν ἀμέρξεσθαι
participle m ἀμέρξων ἀμερξόμενος
f ἀμέρξουσᾰ ἀμερξομένη
n ἀμέρξον ἀμερξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.