ἀμορβεύω

Ancient Greek

Etymology

From ἀμορβός (amorbós) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

Verb

ἀμορβεύω • (amorbeúō)

  1. to accompany [with dative ‘someone’]
  2. (middle voice) to load

Conjugation

   Present: ἀμορβεύω, ἀμορβεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀμορβεύω ἀμορβεύεις ἀμορβεύει ἀμορβεύετον ἀμορβεύετον ἀμορβεύομεν ἀμορβεύετε ἀμορβεύουσῐ(ν)
subjunctive ἀμορβεύω ἀμορβεύῃς ἀμορβεύῃ ἀμορβεύητον ἀμορβεύητον ἀμορβεύωμεν ἀμορβεύητε ἀμορβεύωσῐ(ν)
optative ἀμορβεύοιμῐ ἀμορβεύοις ἀμορβεύοι ἀμορβεύοιτον ἀμορβευοίτην ἀμορβεύοιμεν ἀμορβεύοιτε ἀμορβεύοιεν
imperative   ἀμόρβευε ἀμορβευέτω ἀμορβεύετον ἀμορβευέτων   ἀμορβεύετε ἀμορβευόντων
middle/
passive 		indicative ἀμορβεύομαι ἀμορβεύῃ / ἀμορβεύει ἀμορβεύεται ἀμορβεύεσθον ἀμορβεύεσθον ἀμορβευόμεθᾰ ἀμορβεύεσθε ἀμορβεύονται
subjunctive ἀμορβεύωμαι ἀμορβεύῃ ἀμορβεύηται ἀμορβεύησθον ἀμορβεύησθον ἀμορβευώμεθᾰ ἀμορβεύησθε ἀμορβεύωνται
optative ἀμορβευοίμην ἀμορβεύοιο ἀμορβεύοιτο ἀμορβεύοισθον ἀμορβευοίσθην ἀμορβευοίμεθᾰ ἀμορβεύοισθε ἀμορβεύοιντο
imperative   ἀμορβεύου ἀμορβευέσθω ἀμορβεύεσθον ἀμορβευέσθων   ἀμορβεύεσθε ἀμορβευέσθων
active middle/passive
infinitive ἀμορβεύειν ἀμορβεύεσθαι
participle m ἀμορβεύων ἀμορβευόμενος
f ἀμορβεύουσᾰ ἀμορβευομένη
n ἀμορβεῦον ἀμορβευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀμόρβευον, ἀμορβευόμην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀμόρβευον ἀμόρβευες ἀμόρβευε(ν) ἀμορβεύετον ἀμορβευέτην ἀμορβεύομεν ἀμορβεύετε ἀμόρβευον
middle/
passive 		indicative ἀμορβευόμην ἀμορβεύου ἀμορβεύετο ἀμορβεύεσθον ἀμορβευέσθην ἀμορβευόμεθᾰ ἀμορβεύεσθε ἀμορβεύοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀμορβεύεσκον, ἀμορβευεσκόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀμορβεύεσκον ἀμορβεύεσκες ἀμορβεύεσκε(ν) ἀμορβευέσκετον ἀμορβευεσκέτην ἀμορβευέσκομεν ἀμορβευέσκετε ἀμορβεύεσκον
middle/
passive 		indicative ἀμορβευεσκόμην ἀμορβευέσκου ἀμορβευέσκετο ἀμορβευέσκεσθον ἀμορβευεσκέσθην ἀμορβευεσκόμε(σ)θᾰ ἀμορβευέσκεσθε ἀμορβευέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.