ἀνέρχομαι

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-, “up”) +‎ ἔρχομαι (érkhomai, “go”).

Pronunciation

 

Verb

ἀνέρχομαι • (anérkhomai)

  1. to ascend

Conjugation

   Present: ἀνέρχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἀνέρχομαι ἀνέρχῃ,
ἀνέρχει 		ἀνέρχεται ἀνέρχεσθον ἀνέρχεσθον ἀνερχόμεθᾰ ἀνέρχεσθε ἀνέρχονται
subjunctive ἀνέρχωμαι ἀνέρχῃ ἀνέρχηται ἀνέρχησθον ἀνέρχησθον ἀνερχώμεθᾰ ἀνέρχησθε ἀνέρχωνται
optative ἀνερχοίμην ἀνέρχοιο ἀνέρχοιτο ἀνέρχοισθον ἀνερχοίσθην ἀνερχοίμεθᾰ ἀνέρχοισθε ἀνέρχοιντο
imperative   ἀνέρχου ἀνερχέσθω ἀνέρχεσθον ἀνερχέσθων   ἀνέρχεσθε ἀνερχέσθων
middle/passive
infinitive ἀνέρχεσθαι
participle m ἀνερχόμενος
f ἀνερχομένη
n ἀνερχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἄνελθον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἄνελθον ἄνελθες ἄνελθε(ν) ἀνέλθετον ἀνελθέτην ἀνέλθομεν ἀνέλθετε ἄνελθον
subjunctive ἀνέλθω ἀνέλθῃς ἀνέλθῃ ἀνέλθητον ἀνέλθητον ἀνέλθωμεν ἀνέλθητε ἀνέλθωσῐ(ν)
optative ἀνέλθοιμῐ ἀνέλθοις ἀνέλθοι ἀνέλθοιτον ἀνελθοίτην ἀνέλθοιμεν ἀνέλθοιτε ἀνέλθοιεν
imperative   ἄνελθε ἀνελθέτω ἀνέλθετον ἀνελθέτων   ἀνέλθετε ἀνελθόντων
active
infinitive ἀνελθεῖν
participle m ἀνελθών
f ἀνελθοῦσᾰ
n ἀνελθόν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.