ἀνίκητον
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.nǐː.kɛː.ton/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /aˈni.ke̝.ton/
- (4th CE Koine) IPA(key): /aˈni.ci.ton/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /aˈni.ci.ton/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /aˈni.ci.ton/
Adjective
ᾰ̓νῑ́κητον • (ănī́kēton) n
- inflection of ᾰ̓νῑ́κητος (ănī́kētos):
- masculine accusative singular
- neuter nominative/accusative/vocative singular