ἀναγκαζόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.naŋ.kaz.dó.me.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naŋ.kaˈzo.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naŋ.ɡaˈzo.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naŋ.ɡaˈzo.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naŋ.ɡaˈzo.me.non/

Participle

ἀναγκαζόμενον • (anankazómenon)

inflection of ἀναγκαζόμενος (anankazómenos):
1. neuter nominative/accusative/vocative singular
2. masculine accusative singular