ἀναγκαιοτέρα

Ancient Greek

Pronunciation

 

Adjective

ᾰ̓νᾰγκαιοτέρᾱ • (ănănkaiotérā)

  1. inflection of ᾰ̓νᾰγκαιότερος (ănănkaióteros):
    1. feminine nominative/vocative singular
    2. feminine nominative/accusative/vocative dual