ἀναγκαιότης

Ancient Greek

Etymology

From ἀναγκαῖος (anankaîos, “necessary”) +‎ -της (-tēs), from ἀνάγκη (anánkē, “necessity”).

Pronunciation

 

Noun

ἀναγκαιότης • (anankaiótēs) f (genitive ἀναγκαιότητος); third declension

  1. blood relationship, compare Latin necessitūdō
    • 200 BCE – 118 BCE, Polybius, Histories 18.34.10
  2. a necessity

Inflection

Third declension of ἡ ἀναγκαιότης; τῆς ἀναγκαιότητος (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ ἀναγκαιότης
hē anankaiótēs 		τὼ ἀναγκαιότητε
tṑ anankaiótēte 		αἱ ἀναγκαιότητες
hai anankaiótētes
Genitive τῆς ἀναγκαιότητος
tês anankaiótētos 		τοῖν ἀναγκαιοτήτοιν
toîn anankaiotḗtoin 		τῶν ἀναγκαιοτήτων
tôn anankaiotḗtōn
Dative τῇ ἀναγκαιότητῐ
tēî anankaiótētĭ 		τοῖν ἀναγκαιοτήτοιν
toîn anankaiotḗtoin 		ταῖς ἀναγκαιότησῐ / ἀναγκαιότησῐν
taîs anankaiótēsĭ(n)
Accusative τὴν ἀναγκαιότητᾰ
tḕn anankaiótētă 		τὼ ἀναγκαιότητε
tṑ anankaiótēte 		τᾱ̀ς ἀναγκαιότητᾰς
tā̀s anankaiótētăs
Vocative ἀναγκαιότης
anankaiótēs 		ἀναγκαιότητε
anankaiótēte 		ἀναγκαιότητες
anankaiótētes
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.
  • Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

Descendants

  • ⇒ Greek: αναγκαιότητα (anagkaiótita)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.