ἀνακρύπτω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-, “up”) +‎ κρύπτω (krúptō, “hide”)

Pronunciation

 

Verb

ἀνακρύπτω • (anakrúptō)

  1. to put up, put away, hide

Conjugation

   Present: ἀνακρῠ́πτω, ἀνακρῠ́πτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνακρῠ́πτω ἀνακρῠ́πτεις ἀνακρῠ́πτει ἀνακρῠ́πτετον ἀνακρῠ́πτετον ἀνακρῠ́πτομεν ἀνακρῠ́πτετε ἀνακρῠ́πτουσῐ(ν)
subjunctive ἀνακρῠ́πτω ἀνακρῠ́πτῃς ἀνακρῠ́πτῃ ἀνακρῠ́πτητον ἀνακρῠ́πτητον ἀνακρῠ́πτωμεν ἀνακρῠ́πτητε ἀνακρῠ́πτωσῐ(ν)
optative ἀνακρῠ́πτοιμῐ ἀνακρῠ́πτοις ἀνακρῠ́πτοι ἀνακρῠ́πτοιτον ἀνακρῠπτοίτην ἀνακρῠ́πτοιμεν ἀνακρῠ́πτοιτε ἀνακρῠ́πτοιεν
imperative   ἀνάκρῠπτε ἀνακρῠπτέτω ἀνακρῠ́πτετον ἀνακρῠπτέτων   ἀνακρῠ́πτετε ἀνακρῠπτόντων
middle/
passive 		indicative ἀνακρῠ́πτομαι ἀνακρῠ́πτῃ / ἀνακρῠ́πτει ἀνακρῠ́πτεται ἀνακρῠ́πτεσθον ἀνακρῠ́πτεσθον ἀνακρῠπτόμεθᾰ ἀνακρῠ́πτεσθε ἀνακρῠ́πτονται
subjunctive ἀνακρῠ́πτωμαι ἀνακρῠ́πτῃ ἀνακρῠ́πτηται ἀνακρῠ́πτησθον ἀνακρῠ́πτησθον ἀνακρῠπτώμεθᾰ ἀνακρῠ́πτησθε ἀνακρῠ́πτωνται
optative ἀνακρῠπτοίμην ἀνακρῠ́πτοιο ἀνακρῠ́πτοιτο ἀνακρῠ́πτοισθον ἀνακρῠπτοίσθην ἀνακρῠπτοίμεθᾰ ἀνακρῠ́πτοισθε ἀνακρῠ́πτοιντο
imperative   ἀνακρῠ́πτου ἀνακρῠπτέσθω ἀνακρῠ́πτεσθον ἀνακρῠπτέσθων   ἀνακρῠ́πτεσθε ἀνακρῠπτέσθων
active middle/passive
infinitive ἀνακρῠ́πτειν ἀνακρῠ́πτεσθαι
participle m ἀνακρῠ́πτων ἀνακρῠπτόμενος
f ἀνακρῠ́πτουσᾰ ἀνακρῠπτομένη
n ἀνακρῠ́πτον ἀνακρῠπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀνἔκρῠπτον, ἀνἐκρῠπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνἔκρῠπτον ἀνἔκρῠπτες ἀνἔκρῠπτε(ν) ἀνἐκρῠ́πτετον ἀνἐκρῠπτέτην ἀνἐκρῠ́πτομεν ἀνἐκρῠ́πτετε ἀνἔκρῠπτον
middle/
passive 		indicative ἀνἐκρῠπτόμην ἀνἐκρῠ́πτου ἀνἐκρῠ́πτετο ἀνἐκρῠ́πτεσθον ἀνἐκρῠπτέσθην ἀνἐκρῠπτόμεθᾰ ἀνἐκρῠ́πτεσθε ἀνἐκρῠ́πτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀνακρῠ́ψω, ἀνακρῠ́ψομαι, ἀνακρῠφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνακρῠ́ψω ἀνακρῠ́ψεις ἀνακρῠ́ψει ἀνακρῠ́ψετον ἀνακρῠ́ψετον ἀνακρῠ́ψομεν ἀνακρῠ́ψετε ἀνακρῠ́ψουσῐ(ν)
optative ἀνακρῠ́ψοιμῐ ἀνακρῠ́ψοις ἀνακρῠ́ψοι ἀνακρῠ́ψοιτον ἀνακρῠψοίτην ἀνακρῠ́ψοιμεν ἀνακρῠ́ψοιτε ἀνακρῠ́ψοιεν
middle indicative ἀνακρῠ́ψομαι ἀνακρῠ́ψῃ / ἀνακρῠ́ψει ἀνακρῠ́ψεται ἀνακρῠ́ψεσθον ἀνακρῠ́ψεσθον ἀνακρῠψόμεθᾰ ἀνακρῠ́ψεσθε ἀνακρῠ́ψονται
optative ἀνακρῠψοίμην ἀνακρῠ́ψοιο ἀνακρῠ́ψοιτο ἀνακρῠ́ψοισθον ἀνακρῠψοίσθην ἀνακρῠψοίμεθᾰ ἀνακρῠ́ψοισθε ἀνακρῠ́ψοιντο
passive indicative ἀνακρῠφθήσομαι ἀνακρῠφθήσῃ ἀνακρῠφθήσεται ἀνακρῠφθήσεσθον ἀνακρῠφθήσεσθον ἀνακρῠφθησόμεθᾰ ἀνακρῠφθήσεσθε ἀνακρῠφθήσονται
optative ἀνακρῠφθησοίμην ἀνακρῠφθήσοιο ἀνακρῠφθήσοιτο ἀνακρῠφθήσοισθον ἀνακρῠφθησοίσθην ἀνακρῠφθησοίμεθᾰ ἀνακρῠφθήσοισθε ἀνακρῠφθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀνακρῠ́ψειν ἀνακρῠ́ψεσθαι ἀνακρῠφθήσεσθαι
participle m ἀνακρῠ́ψων ἀνακρῠψόμενος ἀνακρῠφθησόμενος
f ἀνακρῠ́ψουσᾰ ἀνακρῠψομένη ἀνακρῠφθησομένη
n ἀνακρῠ́ψον ἀνακρῠψόμενον ἀνακρῠφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνἔκρῠψᾰ, ἀνἐκρῠψᾰ́μην, ἀνἐκρῠ́φθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνἔκρῠψᾰ ἀνἔκρῠψᾰς ἀνἔκρῠψε(ν) ἀνἐκρῠ́ψᾰτον ἀνἐκρῠψᾰ́την ἀνἐκρῠ́ψᾰμεν ἀνἐκρῠ́ψᾰτε ἀνἔκρῠψᾰν
subjunctive ἀνακρῠ́ψω ἀνακρῠ́ψῃς ἀνακρῠ́ψῃ ἀνακρῠ́ψητον ἀνακρῠ́ψητον ἀνακρῠ́ψωμεν ἀνακρῠ́ψητε ἀνακρῠ́ψωσῐ(ν)
optative ἀνακρῠ́ψαιμῐ ἀνακρῠ́ψειᾰς / ἀνακρῠ́ψαις ἀνακρῠ́ψειε(ν) / ἀνακρῠ́ψαι ἀνακρῠ́ψαιτον ἀνακρῠψαίτην ἀνακρῠ́ψαιμεν ἀνακρῠ́ψαιτε ἀνακρῠ́ψειᾰν / ἀνακρῠ́ψαιεν
imperative   ἀνάκρῠψον ἀνακρῠψᾰ́τω ἀνακρῠ́ψᾰτον ἀνακρῠψᾰ́των   ἀνακρῠ́ψᾰτε ἀνακρῠψᾰ́ντων
middle indicative ἀνἐκρῠψᾰ́μην ἀνἐκρῠ́ψω ἀνἐκρῠ́ψᾰτο ἀνἐκρῠ́ψᾰσθον ἀνἐκρῠψᾰ́σθην ἀνἐκρῠψᾰ́μεθᾰ ἀνἐκρῠ́ψᾰσθε ἀνἐκρῠ́ψᾰντο
subjunctive ἀνακρῠ́ψωμαι ἀνακρῠ́ψῃ ἀνακρῠ́ψηται ἀνακρῠ́ψησθον ἀνακρῠ́ψησθον ἀνακρῠψώμεθᾰ ἀνακρῠ́ψησθε ἀνακρῠ́ψωνται
optative ἀνακρῠψαίμην ἀνακρῠ́ψαιο ἀνακρῠ́ψαιτο ἀνακρῠ́ψαισθον ἀνακρῠψαίσθην ἀνακρῠψαίμεθᾰ ἀνακρῠ́ψαισθε ἀνακρῠ́ψαιντο
imperative   ἀνάκρῠψαι ἀνακρῠψᾰ́σθω ἀνακρῠ́ψᾰσθον ἀνακρῠψᾰ́σθων   ἀνακρῠ́ψᾰσθε ἀνακρῠψᾰ́σθων
passive indicative ἀνἐκρῠ́φθην ἀνἐκρῠ́φθης ἀνἐκρῠ́φθη ἀνἐκρῠ́φθητον ἀνἐκρῠφθήτην ἀνἐκρῠ́φθημεν ἀνἐκρῠ́φθητε ἀνἐκρῠ́φθησᾰν
subjunctive ἀνακρῠφθῶ ἀνακρῠφθῇς ἀνακρῠφθῇ ἀνακρῠφθῆτον ἀνακρῠφθῆτον ἀνακρῠφθῶμεν ἀνακρῠφθῆτε ἀνακρῠφθῶσῐ(ν)
optative ἀνακρῠφθείην ἀνακρῠφθείης ἀνακρῠφθείη ἀνακρῠφθεῖτον / ἀνακρῠφθείητον ἀνακρῠφθείτην / ἀνακρῠφθειήτην ἀνακρῠφθεῖμεν / ἀνακρῠφθείημεν ἀνακρῠφθεῖτε / ἀνακρῠφθείητε ἀνακρῠφθεῖεν / ἀνακρῠφθείησᾰν
imperative   ἀνακρύφθητῐ ἀνακρῠφθήτω ἀνακρῠ́φθητον ἀνακρῠφθήτων   ἀνακρῠ́φθητε ἀνακρῠφθέντων
active middle passive
infinitive ἀνακρῠ́ψαι ἀνακρῠ́ψᾰσθαι ἀνακρῠφθῆναι
participle m ἀνακρῠ́ψᾱς ἀνακρῠψᾰ́μενος ἀνακρῠφθείς
f ἀνακρῠ́ψᾱσᾰ ἀνακρῠψᾰμένη ἀνακρῠφθεῖσᾰ
n ἀνακρῠ́ψᾰν ἀνακρῠψᾰ́μενον ἀνακρῠφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀνακέκρυφᾰ, ἀνακέκρῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνακέκρυφᾰ ἀνακέκρυφᾰς ἀνακέκρυφε(ν) ἀνακεκρύφᾰτον ἀνακεκρύφᾰτον ἀνακεκρύφᾰμεν ἀνακεκρύφᾰτε ἀνακεκρύφᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀνακεκρύφω ἀνακεκρύφῃς ἀνακεκρύφῃ ἀνακεκρύφητον ἀνακεκρύφητον ἀνακεκρύφωμεν ἀνακεκρύφητε ἀνακεκρύφωσῐ(ν)
optative ἀνακεκρύφοιμῐ / ἀνακεκρυφοίην ἀνακεκρύφοις / ἀνακεκρυφοίης ἀνακεκρύφοι / ἀνακεκρυφοίη ἀνακεκρύφοιτον ἀνακεκρυφοίτην ἀνακεκρύφοιμεν ἀνακεκρύφοιτε ἀνακεκρύφοιεν
imperative   ἀνακέκρυφε ἀνακεκρυφέτω ἀνακεκρύφετον ἀνακεκρυφέτων   ἀνακεκρύφετε ἀνακεκρυφόντων
middle/
passive 		indicative ἀνακέκρῠμαι ἀνακέκρῠσαι ἀνακέκρῠται ἀνακέκρῠσθον ἀνακέκρῠσθον ἀνακεκρῠ́μεθᾰ ἀνακέκρῠσθε ἀνακέκρῠνται
subjunctive ἀνακεκρῠμένος ὦ ἀνακεκρῠμένος ᾖς ἀνακεκρῠμένος ᾖ ἀνακεκρῠμένω ἦτον ἀνακεκρῠμένω ἦτον ἀνακεκρῠμένοι ὦμεν ἀνακεκρῠμένοι ἦτε ἀνακεκρῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀνακεκρῠμένος εἴην ἀνακεκρῠμένος εἴης ἀνακεκρῠμένος εἴη ἀνακεκρῠμένω εἴητον / εἶτον ἀνακεκρῠμένω εἰήτην / εἴτην ἀνακεκρῠμένοι εἴημεν / εἶμεν ἀνακεκρῠμένοι εἴητε / εἶτε ἀνακεκρῠμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἀνακέκρῠσο ἀνακεκρῠ́σθω ἀνακέκρῠσθον ἀνακεκρῠ́σθων   ἀνακέκρῠσθε ἀνακεκρῠ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀνακεκρυφέναι ἀνακεκρῠ́σθαι
participle m ἀνακεκρυφώς ἀνακεκρῠμένος
f ἀνακεκρυφυῖᾰ ἀνακεκρῠμένη
n ἀνακεκρυφός ἀνακεκρῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀνἐκεκρύφειν / ἀνἐκεκρύφη, ἀνακεκρῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνἐκεκρύφειν / ἀνἐκεκρύφη ἀνἐκεκρύφεις / ἀνἐκεκρύφης ἀνἐκεκρύφει(ν) ἀνἐκεκρύφετον ἀνἐκεκρυφέτην ἀνἐκεκρύφεμεν ἀνἐκεκρύφετε ἀνἐκεκρύφεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀνακεκρῠ́μην ἀνακέκρῠσο ἀνακέκρῠτο ἀνακέκρῠσθον ἀνακεκρῠ́σθην ἀνακεκρῠ́μεθᾰ ἀνακέκρῠσθε ἀνακέκρῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: ἀνακεκρύφομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἀνακεκρύφομαι ἀνακεκρύφῃ / ἀνακεκρύφει ἀνακεκρύφεται ἀνακεκρύφεσθον ἀνακεκρύφεσθον ἀνακεκρυφόμεθᾰ ἀνακεκρύφεσθε ἀνακεκρύφονται
optative ἀνακεκρυφοίμην ἀνακεκρύφοιο ἀνακεκρύφοιτο ἀνακεκρύφοισθον ἀνακεκρυφοίσθην ἀνακεκρυφοίμεθᾰ ἀνακεκρύφοισθε ἀνακεκρύφοιντο
middle/passive
infinitive ἀνακεκρύφεσθαι
participle m ἀνακεκρυφόμενος
f ἀνακεκρυφομένη
n ἀνακεκρυφόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.