ἀναλίσκω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) + an unattested *ἁλίσκω (*halískō), originally meaning "to tear up"; see ἁλίσκομαι (halískomai, “to be captured”) for more on the second component.[1]

Pronunciation

 

Verb

ἀνᾱλίσκω • (anālískō)

  1. to spend
  2. to kill, destroy

Conjugation

   Present: ᾰ̓νᾱλῐ́σκω, ᾰ̓νᾱλῐ́σκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾱλῐ́σκω ᾰ̓νᾱλῐ́σκεις ᾰ̓νᾱλῐ́σκει ᾰ̓νᾱλῐ́σκετον ᾰ̓νᾱλῐ́σκετον ᾰ̓νᾱλῐ́σκομεν ᾰ̓νᾱλῐ́σκετε ᾰ̓νᾱλῐ́σκουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾱλῐ́σκω ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃς ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃ ᾰ̓νᾱλῐ́σκητον ᾰ̓νᾱλῐ́σκητον ᾰ̓νᾱλῐ́σκωμεν ᾰ̓νᾱλῐ́σκητε ᾰ̓νᾱλῐ́σκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιμῐ ᾰ̓νᾱλῐ́σκοις ᾰ̓νᾱλῐ́σκοι ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιτον ᾰ̓νᾱλῐσκοίτην ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιμεν ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιτε ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιεν
imperative   ᾰ̓νᾱ́λῐσκε ᾰ̓νᾱλῐσκέτω ᾰ̓νᾱλῐ́σκετον ᾰ̓νᾱλῐσκέτων   ᾰ̓νᾱλῐ́σκετε ᾰ̓νᾱλῐσκόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾱλῐ́σκομαι ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃ / ᾰ̓νᾱλῐ́σκει ᾰ̓νᾱλῐ́σκεται ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθον ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθον ᾰ̓νᾱλῐσκόμεθᾰ ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθε ᾰ̓νᾱλῐ́σκονται
subjunctive ᾰ̓νᾱλῐ́σκωμαι ᾰ̓νᾱλῐ́σκῃ ᾰ̓νᾱλῐ́σκηται ᾰ̓νᾱλῐ́σκησθον ᾰ̓νᾱλῐ́σκησθον ᾰ̓νᾱλῐσκώμεθᾰ ᾰ̓νᾱλῐ́σκησθε ᾰ̓νᾱλῐ́σκωνται
optative ᾰ̓νᾱλῐσκοίμην ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιο ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιτο ᾰ̓νᾱλῐ́σκοισθον ᾰ̓νᾱλῐσκοίσθην ᾰ̓νᾱλῐσκοίμεθᾰ ᾰ̓νᾱλῐ́σκοισθε ᾰ̓νᾱλῐ́σκοιντο
imperative   ᾰ̓νᾱλῐ́σκου ᾰ̓νᾱλῐσκέσθω ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθον ᾰ̓νᾱλῐσκέσθων   ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθε ᾰ̓νᾱλῐσκέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾱλῐ́σκειν ᾰ̓νᾱλῐ́σκεσθαι
participle m ᾰ̓νᾱλῐ́σκων ᾰ̓νᾱλῐσκόμενος
f ᾰ̓νᾱλῐ́σκουσᾰ ᾰ̓νᾱλῐσκομένη
n ᾰ̓νᾱλῐ́σκον ᾰ̓νᾱλῐσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾰ̓νήλῐσκον, ᾰ̓νηλῐσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νήλῐσκον ᾰ̓νήλῐσκες ᾰ̓νήλῐσκε(ν) ᾰ̓νηλῐ́σκετον ᾰ̓νηλῐσκέτην ᾰ̓νηλῐ́σκομεν ᾰ̓νηλῐ́σκετε ᾰ̓νήλῐσκον
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νηλῐσκόμην ᾰ̓νηλῐ́σκου ᾰ̓νηλῐ́σκετο ᾰ̓νηλῐ́σκεσθον ᾰ̓νηλῐσκέσθην ᾰ̓νηλῐσκόμεθᾰ ᾰ̓νηλῐ́σκεσθε ᾰ̓νηλῐ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νᾱλώσω, ᾰ̓νᾱλώσομαι, ᾰ̓νᾱλωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾱλώσω ᾰ̓νᾱλώσεις ᾰ̓νᾱλώσει ᾰ̓νᾱλώσετον ᾰ̓νᾱλώσετον ᾰ̓νᾱλώσομεν ᾰ̓νᾱλώσετε ᾰ̓νᾱλώσουσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾱλώσοιμῐ ᾰ̓νᾱλώσοις ᾰ̓νᾱλώσοι ᾰ̓νᾱλώσοιτον ᾰ̓νᾱλωσοίτην ᾰ̓νᾱλώσοιμεν ᾰ̓νᾱλώσοιτε ᾰ̓νᾱλώσοιεν
middle indicative ᾰ̓νᾱλώσομαι ᾰ̓νᾱλώσῃ / ᾰ̓νᾱλώσει ᾰ̓νᾱλώσεται ᾰ̓νᾱλώσεσθον ᾰ̓νᾱλώσεσθον ᾰ̓νᾱλωσόμεθᾰ ᾰ̓νᾱλώσεσθε ᾰ̓νᾱλώσονται
optative ᾰ̓νᾱλωσοίμην ᾰ̓νᾱλώσοιο ᾰ̓νᾱλώσοιτο ᾰ̓νᾱλώσοισθον ᾰ̓νᾱλωσοίσθην ᾰ̓νᾱλωσοίμεθᾰ ᾰ̓νᾱλώσοισθε ᾰ̓νᾱλώσοιντο
passive indicative ᾰ̓νᾱλωθήσομαι ᾰ̓νᾱλωθήσῃ ᾰ̓νᾱλωθήσεται ᾰ̓νᾱλωθήσεσθον ᾰ̓νᾱλωθήσεσθον ᾰ̓νᾱλωθησόμεθᾰ ᾰ̓νᾱλωθήσεσθε ᾰ̓νᾱλωθήσονται
optative ᾰ̓νᾱλωθησοίμην ᾰ̓νᾱλωθήσοιο ᾰ̓νᾱλωθήσοιτο ᾰ̓νᾱλωθήσοισθον ᾰ̓νᾱλωθησοίσθην ᾰ̓νᾱλωθησοίμεθᾰ ᾰ̓νᾱλωθήσοισθε ᾰ̓νᾱλωθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾱλώσειν ᾰ̓νᾱλώσεσθαι ᾰ̓νᾱλωθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νᾱλώσων ᾰ̓νᾱλωσόμενος ᾰ̓νᾱλωθησόμενος
f ᾰ̓νᾱλώσουσᾰ ᾰ̓νᾱλωσομένη ᾰ̓νᾱλωθησομένη
n ᾰ̓νᾱλῶσον ᾰ̓νᾱλωσόμενον ᾰ̓νᾱλωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νήλωσᾰ, ᾰ̓νηλωσᾰ́μην, ᾰ̓νηλώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νήλωσᾰ ᾰ̓νήλωσᾰς ᾰ̓νήλωσε(ν) ᾰ̓νηλώσᾰτον ᾰ̓νηλωσᾰ́την ᾰ̓νηλώσᾰμεν ᾰ̓νηλώσᾰτε ᾰ̓νήλωσᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾱλώσω ᾰ̓νᾱλώσῃς ᾰ̓νᾱλώσῃ ᾰ̓νᾱλώσητον ᾰ̓νᾱλώσητον ᾰ̓νᾱλώσωμεν ᾰ̓νᾱλώσητε ᾰ̓νᾱλώσωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾱλώσαιμῐ ᾰ̓νᾱλώσειᾰς / ᾰ̓νᾱλώσαις ᾰ̓νᾱλώσειε(ν) / ᾰ̓νᾱλώσαι ᾰ̓νᾱλώσαιτον ᾰ̓νᾱλωσαίτην ᾰ̓νᾱλώσαιμεν ᾰ̓νᾱλώσαιτε ᾰ̓νᾱλώσειᾰν / ᾰ̓νᾱλώσαιεν
imperative   ᾰ̓νᾱ́λωσον ᾰ̓νᾱλωσᾰ́τω ᾰ̓νᾱλώσᾰτον ᾰ̓νᾱλωσᾰ́των   ᾰ̓νᾱλώσᾰτε ᾰ̓νᾱλωσᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓νηλωσᾰ́μην ᾰ̓νηλώσω ᾰ̓νηλώσᾰτο ᾰ̓νηλώσᾰσθον ᾰ̓νηλωσᾰ́σθην ᾰ̓νηλωσᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νηλώσᾰσθε ᾰ̓νηλώσᾰντο
subjunctive ᾰ̓νᾱλώσωμαι ᾰ̓νᾱλώσῃ ᾰ̓νᾱλώσηται ᾰ̓νᾱλώσησθον ᾰ̓νᾱλώσησθον ᾰ̓νᾱλωσώμεθᾰ ᾰ̓νᾱλώσησθε ᾰ̓νᾱλώσωνται
optative ᾰ̓νᾱλωσαίμην ᾰ̓νᾱλώσαιο ᾰ̓νᾱλώσαιτο ᾰ̓νᾱλώσαισθον ᾰ̓νᾱλωσαίσθην ᾰ̓νᾱλωσαίμεθᾰ ᾰ̓νᾱλώσαισθε ᾰ̓νᾱλώσαιντο
imperative   ᾰ̓νᾱ́λωσαι ᾰ̓νᾱλωσᾰ́σθω ᾰ̓νᾱλώσᾰσθον ᾰ̓νᾱλωσᾰ́σθων   ᾰ̓νᾱλώσᾰσθε ᾰ̓νᾱλωσᾰ́σθων
passive indicative ᾰ̓νηλώθην ᾰ̓νηλώθης ᾰ̓νηλώθη ᾰ̓νηλώθητον ᾰ̓νηλωθήτην ᾰ̓νηλώθημεν ᾰ̓νηλώθητε ᾰ̓νηλώθησᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾱλωθῶ ᾰ̓νᾱλωθῇς ᾰ̓νᾱλωθῇ ᾰ̓νᾱλωθῆτον ᾰ̓νᾱλωθῆτον ᾰ̓νᾱλωθῶμεν ᾰ̓νᾱλωθῆτε ᾰ̓νᾱλωθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾱλωθείην ᾰ̓νᾱλωθείης ᾰ̓νᾱλωθείη ᾰ̓νᾱλωθεῖτον / ᾰ̓νᾱλωθείητον ᾰ̓νᾱλωθείτην / ᾰ̓νᾱλωθειήτην ᾰ̓νᾱλωθεῖμεν / ᾰ̓νᾱλωθείημεν ᾰ̓νᾱλωθεῖτε / ᾰ̓νᾱλωθείητε ᾰ̓νᾱλωθεῖεν / ᾰ̓νᾱλωθείησᾰν
imperative   ᾰ̓νᾱλώθητῐ ᾰ̓νᾱλωθήτω ᾰ̓νᾱλώθητον ᾰ̓νᾱλωθήτων   ᾰ̓νᾱλώθητε ᾰ̓νᾱλωθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾱλῶσαι ᾰ̓νᾱλώσᾰσθαι ᾰ̓νᾱλωθῆναι
participle m ᾰ̓νᾱλώσᾱς ᾰ̓νᾱλωσᾰ́μενος ᾰ̓νᾱλωθείς
f ᾰ̓νᾱλώσᾱσᾰ ᾰ̓νᾱλωσᾰμένη ᾰ̓νᾱλωθεῖσᾰ
n ᾰ̓νᾱλῶσᾰν ᾰ̓νᾱλωσᾰ́μενον ᾰ̓νᾱλωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓νήλωκᾰ, ᾰ̓νήλωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νήλωκᾰ ᾰ̓νήλωκᾰς ᾰ̓νήλωκε(ν) ᾰ̓νηλώκᾰτον ᾰ̓νηλώκᾰτον ᾰ̓νηλώκᾰμεν ᾰ̓νηλώκᾰτε ᾰ̓νηλώκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νηλώκω ᾰ̓νηλώκῃς ᾰ̓νηλώκῃ ᾰ̓νηλώκητον ᾰ̓νηλώκητον ᾰ̓νηλώκωμεν ᾰ̓νηλώκητε ᾰ̓νηλώκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νηλώκοιμῐ / ᾰ̓νηλωκοίην ᾰ̓νηλώκοις / ᾰ̓νηλωκοίης ᾰ̓νηλώκοι / ᾰ̓νηλωκοίη ᾰ̓νηλώκοιτον ᾰ̓νηλωκοίτην ᾰ̓νηλώκοιμεν ᾰ̓νηλώκοιτε ᾰ̓νηλώκοιεν
imperative   ᾰ̓νήλωκε ᾰ̓νηλωκέτω ᾰ̓νηλώκετον ᾰ̓νηλωκέτων   ᾰ̓νηλώκετε ᾰ̓νηλωκόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νήλωμαι ᾰ̓νήλωσαι ᾰ̓νήλωται ᾰ̓νήλωσθον ᾰ̓νήλωσθον ᾰ̓νηλώμεθᾰ ᾰ̓νήλωσθε ᾰ̓νήλωνται
subjunctive ᾰ̓νηλωμένος ὦ ᾰ̓νηλωμένος ᾖς ᾰ̓νηλωμένος ᾖ ᾰ̓νηλωμένω ἦτον ᾰ̓νηλωμένω ἦτον ᾰ̓νηλωμένοι ὦμεν ᾰ̓νηλωμένοι ἦτε ᾰ̓νηλωμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓νηλωμένος εἴην ᾰ̓νηλωμένος εἴης ᾰ̓νηλωμένος εἴη ᾰ̓νηλωμένω εἴητον / εἶτον ᾰ̓νηλωμένω εἰήτην / εἴτην ᾰ̓νηλωμένοι εἴημεν / εἶμεν ᾰ̓νηλωμένοι εἴητε / εἶτε ᾰ̓νηλωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ᾰ̓νήλωσο ᾰ̓νηλώσθω ᾰ̓νήλωσθον ᾰ̓νηλώσθων   ᾰ̓νήλωσθε ᾰ̓νηλώσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νηλωκέναι ᾰ̓νηλῶσθαι
participle m ᾰ̓νηλωκώς ᾰ̓νηλωμένος
f ᾰ̓νηλωκυῖᾰ ᾰ̓νηλωμένη
n ᾰ̓νηλωκός ᾰ̓νηλωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾰ̓νηλώκειν / ᾰ̓νηλώκη, ᾰ̓νηλώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νηλώκειν / ᾰ̓νηλώκη ᾰ̓νηλώκεις / ᾰ̓νηλώκης ᾰ̓νηλώκει(ν) ᾰ̓νηλώκετον ᾰ̓νηλωκέτην ᾰ̓νηλώκεμεν ᾰ̓νηλώκετε ᾰ̓νηλώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νηλώμην ᾰ̓νήλωσο ᾰ̓νήλωτο ᾰ̓νήλωσθον ᾰ̓νηλώσθην ᾰ̓νηλώμεθᾰ ᾰ̓νήλωσθε ᾰ̓νήλωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀνταναλίσκω (antanalískō)
  • ἀπαναλίσκω (apanalískō)
  • διαναλίσκω (dianalískō)
  • εἰσαναλίσκω (eisanalískō)
  • ἐξαναλίσκω (exanalískō)
  • ἐπαναλίσκω (epanalískō)
  • καταναλίσκω (katanalískō)
  • παραναλίσκω (paranalískō)
  • προαναλίσκω (proanalískō)
  • προεξαναλίσκω (proexanalískō)
  • προκαταναλίσκω (prokatanalískō)
  • προσαναλίσκω (prosanalískō)
  • συμπαραναλίσκω (sumparanalískō)
  • συναναλίσκω (sunanalískō)
  • ὑπαναλίσκω (hupanalískō)
  • ὑπεραναλίσκω (huperanalískō)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἀναλίσκω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 98

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.