ἀνδρειοτάτοιν
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /an.dreː.o.tá.toi̯n/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /an.dri.oˈta.tyn/
- (4th CE Koine) IPA(key): /an.dri.oˈta.tyn/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /an.dri.oˈta.tyn/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /an.dri.oˈta.tin/
Adjective
ᾰ̓νδρειοτᾰ́τοιν • (ăndreiotắtoin)
- masculine/neuter genitive/dative dual of ᾰ̓νδρειότᾰτος (ăndreiótătos)