ἀνεξέλεγκτα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.nek.sé.leŋk.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋk.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋk.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋk.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.nekˈse.leŋk.ta/

Adjective

ἀνεξέλεγκτᾰ • (anexélenktă)

neuter nominative/accusative/vocative plural of ἀνεξέλεγκτος (anexélenktos)