ἀνημμένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.nɛːm.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ne̝mˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.nimˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.nimˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.niˈme.nos/

Participle

ἀνημμένος • (anēmménos)

perfect middle/passive participle of ἀνάπτω (anáptō)

Inflection

First and second declension of ἀνημμένος; ἀνημμένη; ἀνημμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀνημμένος anēmménos	ἀνημμένη anēmménē	ἀνημμένον anēmménon	ἀνημμένω anēmménō	ἀνημμένᾱ anēmménā	ἀνημμένω anēmménō	ἀνημμένοι anēmménoi	ἀνημμέναι anēmménai	ἀνημμένᾰ anēmménă
Genitive	ἀνημμένου anēmménou	ἀνημμένης anēmménēs	ἀνημμένου anēmménou	ἀνημμένοιν anēmménoin	ἀνημμέναιν anēmménain	ἀνημμένοιν anēmménoin	ἀνημμένων anēmménōn	ἀνημμένων anēmménōn	ἀνημμένων anēmménōn
Dative	ἀνημμένῳ anēmménōi	ἀνημμένῃ anēmménēi	ἀνημμένῳ anēmménōi	ἀνημμένοιν anēmménoin	ἀνημμέναιν anēmménain	ἀνημμένοιν anēmménoin	ἀνημμένοις anēmménois	ἀνημμέναις anēmménais	ἀνημμένοις anēmménois
Accusative	ἀνημμένον anēmménon	ἀνημμένην anēmménēn	ἀνημμένον anēmménon	ἀνημμένω anēmménō	ἀνημμένᾱ anēmménā	ἀνημμένω anēmménō	ἀνημμένους anēmménous	ἀνημμένᾱς anēmménās	ἀνημμένᾰ anēmménă
Vocative	ἀνημμένε anēmméne	ἀνημμένη anēmménē	ἀνημμένον anēmménon	ἀνημμένω anēmménō	ἀνημμένᾱ anēmménā	ἀνημμένω anēmménō	ἀνημμένοι anēmménoi	ἀνημμέναι anēmménai	ἀνημμένᾰ anēmménă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.