ἀνομώτατον
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.no.mɔ̌ː.ta.ton/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.noˈmo.ta.ton/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.noˈmo.ta.ton/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.noˈmo.ta.ton/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.noˈmo.ta.ton/
Adjective
ἀνομώτᾰτον • (anomṓtăton)
- inflection of ἀνομώτᾰτος (anomṓtătos):
- neuter nominative/accusative/vocative singular
- masculine accusative singular