ἀντίτασις
Ancient Greek
Etymology
From ᾰ̓ντῐτείνω (ăntĭteínō, “to stretch or strain back”) + -σῐς (-sĭs).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /an.tí.ta.sis/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /anˈti.ta.sis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /anˈti.ta.sis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /anˈti.ta.sis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /anˈdi.ta.sis/
Noun
ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐς • (ăntĭ́tăsĭs) f (genitive ᾰ̓ντῐτᾰ́σεως); third declension
- stretching the contrary way, e.g. in the setting of a dislocated limb
- opposition, resistance
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐς hē ăntĭ́tăsĭs |
τὼ ᾰ̓ντῐτᾰ́σει tṑ ăntĭtắsei |
αἱ ᾰ̓ντῐτᾰ́σεις hai ăntĭtắseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ᾰ̓ντῐτᾰ́σεως tês ăntĭtắseōs |
τοῖν ᾰ̓ντῐτᾰσέοιν toîn ăntĭtăséoin |
τῶν ᾰ̓ντῐτᾰ́σεων tôn ăntĭtắseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ᾰ̓ντῐτᾰ́σει tēî ăntĭtắsei |
τοῖν ᾰ̓ντῐτᾰσέοιν toîn ăntĭtăséoin |
ταῖς ᾰ̓ντῐτᾰ́σεσῐ / ᾰ̓ντῐτᾰ́σεσῐν taîs ăntĭtắsesĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐν tḕn ăntĭ́tăsĭn |
τὼ ᾰ̓ντῐτᾰ́σει tṑ ăntĭtắsei |
τᾱ̀ς ᾰ̓ντῐτᾰ́σεις tā̀s ăntĭtắseis | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓ντῐ́τᾰσῐ ăntĭ́tăsĭ |
ᾰ̓ντῐτᾰ́σει ăntĭtắsei |
ᾰ̓ντῐτᾰ́σεις ăntĭtắseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
References
- “ἀντίτασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀντίτασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἀντίτασις in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)