ἀπάγω

Ancient Greek

Etymology

ἀπο- (apo-) +‎ ἄγω (ágō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pá.ɡɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpa.ɡo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpa.ɣo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpa.ɣo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpa.ɣo/

Verb

ἀπάγω • (apágō)

Conjugation

Present: ᾰ̓πᾰ́γω, ᾰ̓πᾰ́γομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πᾰ́γω	ᾰ̓πᾰ́γεις	ᾰ̓πᾰ́γει	ᾰ̓πᾰ́γετον	ᾰ̓πᾰ́γετον	ᾰ̓πᾰ́γομεν	ᾰ̓πᾰ́γετε	ᾰ̓πᾰ́γουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓πᾰ́γω	ᾰ̓πᾰ́γῃς	ᾰ̓πᾰ́γῃ	ᾰ̓πᾰ́γητον	ᾰ̓πᾰ́γητον	ᾰ̓πᾰ́γωμεν	ᾰ̓πᾰ́γητε	ᾰ̓πᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πᾰ́γοιμῐ	ᾰ̓πᾰ́γοις	ᾰ̓πᾰ́γοι	ᾰ̓πᾰ́γοιτον	ᾰ̓πᾰγοίτην	ᾰ̓πᾰ́γοιμεν	ᾰ̓πᾰ́γοιτε	ᾰ̓πᾰ́γοιεν
	imperative		ᾰ̓́πᾰγε	ᾰ̓πᾰγέτω	ᾰ̓πᾰ́γετον	ᾰ̓πᾰγέτων		ᾰ̓πᾰ́γετε	ᾰ̓πᾰγόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πᾰ́γομαι	ᾰ̓πᾰ́γῃ, ᾰ̓πᾰ́γει	ᾰ̓πᾰ́γεται	ᾰ̓πᾰ́γεσθον	ᾰ̓πᾰ́γεσθον	ᾰ̓πᾰγόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰ́γεσθε	ᾰ̓πᾰ́γονται
	subjunctive	ᾰ̓πᾰ́γωμαι	ᾰ̓πᾰ́γῃ	ᾰ̓πᾰ́γηται	ᾰ̓πᾰ́γησθον	ᾰ̓πᾰ́γησθον	ᾰ̓πᾰγώμεθᾰ	ᾰ̓πᾰ́γησθε	ᾰ̓πᾰ́γωνται
	optative	ᾰ̓πᾰγοίμην	ᾰ̓πᾰ́γοιο	ᾰ̓πᾰ́γοιτο	ᾰ̓πᾰ́γοισθον	ᾰ̓πᾰγοίσθην	ᾰ̓πᾰγοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰ́γοισθε	ᾰ̓πᾰ́γοιντο
	imperative		ᾰ̓πᾰ́γου	ᾰ̓πᾰγέσθω	ᾰ̓πᾰ́γεσθον	ᾰ̓πᾰγέσθων		ᾰ̓πᾰ́γεσθε	ᾰ̓πᾰγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓πᾰ́γειν				ᾰ̓πᾰ́γεσθαι
participle	m	ᾰ̓πᾰ́γων				ᾰ̓πᾰγόμενος
	f	ᾰ̓πᾰ́γουσᾰ				ᾰ̓πᾰγομένη
	n	ᾰ̓πᾰ́γον				ᾰ̓πᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ᾰ̓́πηγον, ᾰ̓πηγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́πηγον	ᾰ̓́πηγες	ᾰ̓́πηγε(ν)	ᾰ̓πήγετον	ᾰ̓πηγέτην	ᾰ̓πήγομεν	ᾰ̓πήγετε	ᾰ̓́πηγον
middle/ passive	indicative	ᾰ̓πηγόμην	ᾰ̓πήγου	ᾰ̓πήγετο	ᾰ̓πήγεσθον	ᾰ̓πηγέσθην	ᾰ̓πηγόμεθᾰ	ᾰ̓πήγεσθε	ᾰ̓πήγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ᾰ̓πᾰ́ξω, ᾰ̓πᾰ́ξομαι, ᾰ̓πᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πᾰ́ξω	ᾰ̓πᾰ́ξεις	ᾰ̓πᾰ́ξει	ᾰ̓πᾰ́ξετον	ᾰ̓πᾰ́ξετον	ᾰ̓πᾰ́ξομεν	ᾰ̓πᾰ́ξετε	ᾰ̓πᾰ́ξουσῐ(ν)
active	optative	ᾰ̓πᾰ́ξοιμῐ	ᾰ̓πᾰ́ξοις	ᾰ̓πᾰ́ξοι	ᾰ̓πᾰ́ξοιτον	ᾰ̓πᾰξοίτην	ᾰ̓πᾰ́ξοιμεν	ᾰ̓πᾰ́ξοιτε	ᾰ̓πᾰ́ξοιεν
middle	indicative	ᾰ̓πᾰ́ξομαι	ᾰ̓πᾰ́ξῃ, ᾰ̓πᾰ́ξει	ᾰ̓πᾰ́ξεται	ᾰ̓πᾰ́ξεσθον	ᾰ̓πᾰ́ξεσθον	ᾰ̓πᾰξόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰ́ξεσθε	ᾰ̓πᾰ́ξονται
middle	optative	ᾰ̓πᾰξοίμην	ᾰ̓πᾰ́ξοιο	ᾰ̓πᾰ́ξοιτο	ᾰ̓πᾰ́ξοισθον	ᾰ̓πᾰξοίσθην	ᾰ̓πᾰξοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰ́ξοισθε	ᾰ̓πᾰ́ξοιντο
passive	indicative	ᾰ̓πᾰχθήσομαι	ᾰ̓πᾰχθήσῃ	ᾰ̓πᾰχθήσεται	ᾰ̓πᾰχθήσεσθον	ᾰ̓πᾰχθήσεσθον	ᾰ̓πᾰχθησόμεθᾰ	ᾰ̓πᾰχθήσεσθε	ᾰ̓πᾰχθήσονται
passive	optative	ᾰ̓πᾰχθησοίμην	ᾰ̓πᾰχθήσοιο	ᾰ̓πᾰχθήσοιτο	ᾰ̓πᾰχθήσοισθον	ᾰ̓πᾰχθησοίσθην	ᾰ̓πᾰχθησοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰχθήσοισθε	ᾰ̓πᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓πᾰ́ξειν			ᾰ̓πᾰ́ξεσθαι		ᾰ̓πᾰχθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓πᾰ́ξων			ᾰ̓πᾰξόμενος		ᾰ̓πᾰχθησόμενος
	f	ᾰ̓πᾰ́ξουσᾰ			ᾰ̓πᾰξομένη		ᾰ̓πᾰχθησομένη
	n	ᾰ̓πᾰ́ξον			ᾰ̓πᾰξόμενον		ᾰ̓πᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ᾰ̓πήγαγον, ᾰ̓πηγαγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓πήγαγον	ᾰ̓πήγαγες	ᾰ̓πήγαγε(ν)	ᾰ̓πηγάγετον	ᾰ̓πηγαγέτην	ᾰ̓πηγάγομεν	ᾰ̓πηγάγετε	ᾰ̓πήγαγον
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγᾰ́γω	ᾰ̓πᾰγᾰ́γῃς	ᾰ̓πᾰγᾰ́γῃ	ᾰ̓πᾰγᾰ́γητον	ᾰ̓πᾰγᾰ́γητον	ᾰ̓πᾰγᾰ́γωμεν	ᾰ̓πᾰγᾰ́γητε	ᾰ̓πᾰγᾰ́γωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιμῐ	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοις	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοι	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιτον	ᾰ̓πᾰγᾰγοίτην	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιμεν	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιτε	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιεν
	imperative		ᾰ̓πᾰ́γᾰγε	ᾰ̓πᾰγᾰγέτω	ᾰ̓πᾰγᾰ́γετον	ᾰ̓πᾰγᾰγέτων		ᾰ̓πᾰγᾰ́γετε	ᾰ̓πᾰγᾰγόντων
middle	indicative	ᾰ̓πηγαγόμην	ᾰ̓πηγάγου	ᾰ̓πηγάγετο	ᾰ̓πηγάγεσθον	ᾰ̓πηγαγέσθην	ᾰ̓πηγαγόμεθᾰ	ᾰ̓πηγάγεσθε	ᾰ̓πηγάγοντο
	subjunctive	ᾰ̓πᾰγᾰ́γωμαι	ᾰ̓πᾰγᾰ́γῃ	ᾰ̓πᾰγᾰ́γηται	ᾰ̓πᾰγᾰ́γησθον	ᾰ̓πᾰγᾰ́γησθον	ᾰ̓πᾰγᾰγώμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγᾰ́γησθε	ᾰ̓πᾰγᾰ́γωνται
	optative	ᾰ̓πᾰγᾰγοίμην	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιο	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιτο	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοισθον	ᾰ̓πᾰγᾰγοίσθην	ᾰ̓πᾰγᾰγοίμεθᾰ	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοισθε	ᾰ̓πᾰγᾰ́γοιντο
	imperative		ᾰ̓πᾰγᾰγοῦ	ᾰ̓πᾰγᾰγέσθω	ᾰ̓πᾰγᾰ́γεσθον	ᾰ̓πᾰγᾰγέσθων		ᾰ̓πᾰγᾰ́γεσθε	ᾰ̓πᾰγᾰγέσθων
		active			middle
infinitive		ᾰ̓πᾰγᾰγεῖν			ᾰ̓πᾰγᾰγέσθαι
participle	m	ᾰ̓πᾰγᾰγών			ᾰ̓πᾰγᾰγόμενος
	f	ᾰ̓πᾰγᾰγοῦσᾰ			ᾰ̓πᾰγᾰγομένη
	n	ᾰ̓πᾰγᾰγόν			ᾰ̓πᾰγᾰγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ᾰ̓́πηχᾰ, ᾰ̓́πηγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓́πηχᾰ	ᾰ̓́πηχᾰς	ᾰ̓́πηχε(ν)	ᾰ̓πήχᾰτον	ᾰ̓πήχᾰτον	ᾰ̓πήχᾰμεν	ᾰ̓πήχᾰτε	ᾰ̓πήχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓πήχω	ᾰ̓πήχῃς	ᾰ̓πήχῃ	ᾰ̓πήχητον	ᾰ̓πήχητον	ᾰ̓πήχωμεν	ᾰ̓πήχητε	ᾰ̓πήχωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πήχοιμῐ, ᾰ̓πηχοίην	ᾰ̓πήχοις, ᾰ̓πηχοίης	ᾰ̓πήχοι, ᾰ̓πηχοίη	ᾰ̓πήχοιτον	ᾰ̓πηχοίτην	ᾰ̓πήχοιμεν	ᾰ̓πήχοιτε	ᾰ̓πήχοιεν
	imperative		ᾰ̓́πηχε	ᾰ̓πηχέτω	ᾰ̓πήχετον	ᾰ̓πηχέτων		ᾰ̓πήχετε	ᾰ̓πηχόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓́πηγμαι	ᾰ̓́πηξαι	ᾰ̓́πηκται	ᾰ̓́πηχθον	ᾰ̓́πηχθον	ᾰ̓πήγμεθᾰ	ᾰ̓́πηχθε	ᾰ̓πήγᾰται
	subjunctive	ᾰ̓πηγμένος ὦ	ᾰ̓πηγμένος ᾖς	ᾰ̓πηγμένος ᾖ	ᾰ̓πηγμένω ἦτον	ᾰ̓πηγμένω ἦτον	ᾰ̓πηγμένοι ὦμεν	ᾰ̓πηγμένοι ἦτε	ᾰ̓πηγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓πηγμένος εἴην	ᾰ̓πηγμένος εἴης	ᾰ̓πηγμένος εἴη	ᾰ̓πηγμένω εἴητον/εἶτον	ᾰ̓πηγμένω εἰήτην/εἴτην	ᾰ̓πηγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾰ̓πηγμένοι εἴητε/εἶτε	ᾰ̓πηγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾰ̓́πηξο	ᾰ̓πήχθω	ᾰ̓́πηχθον	ᾰ̓πήχθων		ᾰ̓́πηχθε	ᾰ̓πήχθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓πηχέναι				ᾰ̓πῆχθαι
participle	m	ᾰ̓πηχώς				ᾰ̓πηγμένος
	f	ᾰ̓πηχυῖᾰ				ᾰ̓πηγμένη
	n	ᾰ̓πηχός				ᾰ̓πηγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: απάγω (apágo)
→ Latin: apage