ἀπαμείβομαι

Ancient Greek

ἀπο- (apo-) +‎ ἀμείβομαι (ameíbomai), middle of ἀμείβω (ameíbō)

ἀπαμείβομαι • (apameíbomai)

(transitive) to answer, reply to
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 1.64:
  Τὴν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  Tḕn d’ apameibómenos proséphē nephelēgeréta Zeús;
  Answering her, cloud-gathering Zeus said to [her]:

Present: ἀπαμείβομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπαμείβομαι	ἀπαμείβῃ / ἀπαμείβει	ἀπαμείβεται	ἀπαμείβεσθον	ἀπαμείβεσθον	ἀπαμειβόμεθᾰ	ἀπαμείβεσθε	ἀπαμείβονται
	subjunctive	ἀπαμείβωμαι	ἀπαμείβῃ	ἀπαμείβηται	ἀπαμείβησθον	ἀπαμείβησθον	ἀπαμειβώμεθᾰ	ἀπαμείβησθε	ἀπαμείβωνται
	optative	ἀπαμειβοίμην	ἀπαμείβοιο	ἀπαμείβοιτο	ἀπαμείβοισθον	ἀπαμειβοίσθην	ἀπαμειβοίμεθᾰ	ἀπαμείβοισθε	ἀπαμείβοιντο
	imperative		ἀπαμείβου	ἀπαμειβέσθω	ἀπαμείβεσθον	ἀπαμειβέσθων		ἀπαμείβεσθε	ἀπαμειβέσθων

infinitive						ἀπαμείβεσθαι
participle	m					ἀπαμειβόμενος
	f					ἀπαμειβομένη
	n					ἀπαμειβόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀπαμειβόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπαμειβόμην	ἀπαμείβου	ἀπαμείβετο	ἀπαμείβεσθον	ἀπαμειβέσθην	ἀπαμειβόμε(σ)θᾰ	ἀπαμείβεσθε	ἀπαμείβοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπαμείψομαι	ἀπαμείψῃ / ἀπαμείψει	ἀπαμείψεται	ἀπαμείψεσθον	ἀπαμείψεσθον	ἀπαμειψόμεθᾰ	ἀπαμείψεσθε	ἀπαμείψονται
middle	optative	ἀπαμειψοίμην	ἀπαμείψοιο	ἀπαμείψοιτο	ἀπαμείψοισθον	ἀπαμειψοίσθην	ἀπαμειψοίμεθᾰ	ἀπαμείψοισθε	ἀπαμείψοιντο
					middle
infinitive					ἀπαμείψεσθαι
participle	m				ἀπαμειψόμενος
	f				ἀπαμειψομένη
	n				ἀπαμειψόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἀπημείφθην	ἀπημείφθης	ἀπημείφθη	ἀπημείφθητον	ἀπημειφθήτην	ἀπημείφθημεν	ἀπημείφθητε	ἀπημείφθησᾰν
	subjunctive	ἀπαμειφθῶ	ἀπαμειφθῇς	ἀπαμειφθῇ	ἀπαμειφθῆτον	ἀπαμειφθῆτον	ἀπαμειφθῶμεν	ἀπαμειφθῆτε	ἀπαμειφθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπαμειφθείην	ἀπαμειφθείης	ἀπαμειφθείη	ἀπαμειφθεῖτον / ἀπαμειφθείητον	ἀπαμειφθείτην / ἀπαμειφθειήτην	ἀπαμειφθεῖμεν / ἀπαμειφθείημεν	ἀπαμειφθεῖτε / ἀπαμειφθείητε	ἀπαμειφθεῖεν / ἀπαμειφθείησᾰν
	imperative		ἀπαμείφθητῐ	ἀπαμειφθήτω	ἀπαμείφθητον	ἀπαμειφθήτων		ἀπαμείφθητε	ἀπαμειφθέντων
							passive
infinitive							ἀπαμειφθῆναι
participle	m						ἀπαμειφθείς
	f						ἀπαμειφθεῖσᾰ
	n						ἀπαμειφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἀπάμειμμαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπάμειμμαι	ἀπάμειψαι	ἀπάμειπται	ἀπάμειφθον	ἀπάμειφθον	ἀπαμείμμεθᾰ	ἀπάμειφθε	ἀπαμείβᾰται
	subjunctive	ἀπαμειμμένος ὦ	ἀπαμειμμένος ᾖς	ἀπαμειμμένος ᾖ	ἀπαμειμμένω ἦτον	ἀπαμειμμένω ἦτον	ἀπαμειμμένοι ὦμεν	ἀπαμειμμένοι ἦτε	ἀπαμειμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπαμειμμένος εἴην	ἀπαμειμμένος εἴης	ἀπαμειμμένος εἴη	ἀπαμειμμένω εἴητον / εἶτον	ἀπαμειμμένω εἰήτην / εἴτην	ἀπαμειμμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἀπαμειμμένοι εἴητε / εἶτε	ἀπαμείμμενοι εἰησᾰ́ν / εἰεν
	imperative		ἀπάμειψο	ἀπαμείφθω	ἀπάμειφθον	ἀπαμείφθων		ἀπάμειφθε	ἀπαμείφθων

infinitive						ἀπαμεῖφθαι
participle	m					ἀπαμειμμένος
	f					ἀπαμειμμένη
	n					ἀπαμειμμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἀπαμείμμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπαμείμμην	ἀπάμειψο	ἀπάμειπτο	ἀπάμειφθον	ἀπαμείφθην	ἀπαμείμμεθᾰ	ἀπάμειφθε	ἀπαμείβᾰτο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.