ἀπαυράω
Ancient Greek
Etymology
From ἀπο- (apo-) + the root of ἀείρω (aeírō), from Proto-Indo-European *h₂wer-.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.pau̯.rá.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.pawˈra.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.paˈβra.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.paˈvra.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.paˈvra.o/
Verb
ἀπαυράω • (apauráō)
Conjugation
Imperfect: ἀπηύρᾰον, ἀπηυρᾰόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀπηύρᾰον | ἀπηύρᾰες | ἀπηύρᾰε(ν) | ἀπηυρᾰ́ετον | ἀπηυρᾰέτην | ἀπηυρᾰ́ομεν | ἀπηυρᾰ́ετε | ἀπηύρᾰον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἀπηυρᾰόμην | ἀπηυρᾰ́ου | ἀπηυρᾰ́ετο | ἀπηυρᾰ́εσθον | ἀπηυρᾰέσθην | ἀπηυρᾰόμεθᾰ | ἀπηυρᾰ́εσθε | ἀπηυρᾰ́οντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἀπηύρων, ἀπηυρώμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀπηύρων | ἀπηύρᾱς | ἀπηύρᾱ | ἀπηυρᾶτον | ἀπηυρᾱ́την | ἀπηυρῶμεν | ἀπηυρᾶτε | ἀπηύρων | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἀπηυρώμην | ἀπηυρῶ | ἀπηυρᾶτο | ἀπηυρᾶσθον | ἀπηυρᾱ́σθην | ἀπηυρώμεθᾰ | ἀπηυρᾶσθε | ἀπηυρῶντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἀπουρήσω, ἀπουρήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀπουρήσω | ἀπουρήσεις | ἀπουρήσει | ἀπουρήσετον | ἀπουρήσετον | ἀπουρήσομεν | ἀπουρήσετε | ἀπουρήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἀπουρήσοιμῐ | ἀπουρήσοις | ἀπουρήσοι | ἀπουρήσοιτον | ἀπουρησοίτην | ἀπουρήσοιμεν | ἀπουρήσοιτε | ἀπουρήσοιεν | |||||
| middle | indicative | ἀπουρήσομαι | ἀπουρήσῃ / ἀπουρήσει | ἀπουρήσεται | ἀπουρήσεσθον | ἀπουρήσεσθον | ἀπουρησόμεθᾰ | ἀπουρήσεσθε | ἀπουρήσονται | ||||
| optative | ἀπουρησοίμην | ἀπουρήσοιο | ἀπουρήσοιτο | ἀπουρήσοισθον | ἀπουρησοίσθην | ἀπουρησοίμεθᾰ | ἀπουρήσοισθε | ἀπουρήσοιντο | |||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | ἀπουρήσειν | ἀπουρήσεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀπουρήσων | ἀπουρησόμενος | ||||||||||
| f | ἀπουρήσουσᾰ | ἀπουρησομένη | |||||||||||
| n | ἀπουρῆσον | ἀπουρησόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἄπουρᾰ, ἀπουρᾰ́μην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἄπουρᾰ | ἄπουρᾰς | ἄπουρε(ν) | ἀπούρᾰτον | ἀπουρᾰ́την | ἀπούρᾰμεν | ἀπούρᾰτε | ἄπουρᾰν | ||||
| subjunctive | ἀπούρω | ἀπούρῃς | ἀπούρῃ | ἀπούρητον | ἀπούρητον | ἀπούρωμεν | ἀπούρητε | ἀπούρωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀπούραιμῐ | ἀπούρειᾰς / ἀπούραις | ἀπούρειε(ν) / ἀπούραι | ἀπούραιτον | ἀπουραίτην | ἀπούραιμεν | ἀπούραιτε | ἀπούρειᾰν / ἀπούραιεν | |||||
| imperative | ἄπουρον | ἀπουρᾰ́τω | ἀπούρᾰτον | ἀπουρᾰ́των | ἀπούρᾰτε | ἀπουρᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἀπουρᾰ́μην | ἀπούρω | ἀπούρᾰτο | ἀπούρᾰσθον | ἀπουρᾰ́σθην | ἀπουρᾰ́μεθᾰ | ἀπούρᾰσθε | ἀπούρᾰντο | ||||
| subjunctive | ἀπούρωμαι | ἀπούρῃ | ἀπούρηται | ἀπούρησθον | ἀπούρησθον | ἀπουρώμεθᾰ | ἀπούρησθε | ἀπούρωνται | |||||
| optative | ἀπουραίμην | ἀπούραιο | ἀπούραιτο | ἀπούραισθον | ἀπουραίσθην | ἀπουραίμεθᾰ | ἀπούραισθε | ἀπούραιντο | |||||
| imperative | ἄπουραι | ἀπουρᾰ́σθω | ἀπούρᾰσθον | ἀπουρᾰ́σθων | ἀπούρᾰσθε | ἀπουρᾰ́σθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | ἀποῦραι | ἀπούρᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀπούρᾱς | ἀπουρᾰ́μενος | ||||||||||
| f | ἀπούρᾱσᾰ | ἀπουρᾰμένη | |||||||||||
| n | ἀποῦρᾰν | ἀπουρᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- “ἀπαυράω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἀπαυράω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “ἀπούρας”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press