ἀπιστεύω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ἀπῐστεύω • (apĭsteúō)

  1. proscribed form of ἀπῐστέω (apĭstéō)

Conjugation

   Present: ᾰ̓πῐστεύω, ᾰ̓πῐστεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓πῐστεύω ᾰ̓πῐστεύεις ᾰ̓πῐστεύει ᾰ̓πῐστεύετον ᾰ̓πῐστεύετον ᾰ̓πῐστεύομεν ᾰ̓πῐστεύετε ᾰ̓πῐστεύουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓πῐστεύω ᾰ̓πῐστεύῃς ᾰ̓πῐστεύῃ ᾰ̓πῐστεύητον ᾰ̓πῐστεύητον ᾰ̓πῐστεύωμεν ᾰ̓πῐστεύητε ᾰ̓πῐστεύωσῐ(ν)
optative ᾰ̓πῐστεύοιμῐ ᾰ̓πῐστεύοις ᾰ̓πῐστεύοι ᾰ̓πῐστεύοιτον ᾰ̓πῐστευοίτην ᾰ̓πῐστεύοιμεν ᾰ̓πῐστεύοιτε ᾰ̓πῐστεύοιεν
imperative   ᾰ̓πῐ́στευε ᾰ̓πῐστευέτω ᾰ̓πῐστεύετον ᾰ̓πῐστευέτων   ᾰ̓πῐστεύετε ᾰ̓πῐστευόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓πῐστεύομαι ᾰ̓πῐστεύῃ,
ᾰ̓πῐστεύει 		ᾰ̓πῐστεύεται ᾰ̓πῐστεύεσθον ᾰ̓πῐστεύεσθον ᾰ̓πῐστευόμεθᾰ ᾰ̓πῐστεύεσθε ᾰ̓πῐστεύονται
subjunctive ᾰ̓πῐστεύωμαι ᾰ̓πῐστεύῃ ᾰ̓πῐστεύηται ᾰ̓πῐστεύησθον ᾰ̓πῐστεύησθον ᾰ̓πῐστευώμεθᾰ ᾰ̓πῐστεύησθε ᾰ̓πῐστεύωνται
optative ᾰ̓πῐστευοίμην ᾰ̓πῐστεύοιο ᾰ̓πῐστεύοιτο ᾰ̓πῐστεύοισθον ᾰ̓πῐστευοίσθην ᾰ̓πῐστευοίμεθᾰ ᾰ̓πῐστεύοισθε ᾰ̓πῐστεύοιντο
imperative   ᾰ̓πῐστεύου ᾰ̓πῐστευέσθω ᾰ̓πῐστεύεσθον ᾰ̓πῐστευέσθων   ᾰ̓πῐστεύεσθε ᾰ̓πῐστευέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓πῐστεύειν ᾰ̓πῐστεύεσθαι
participle m ᾰ̓πῐστεύων ᾰ̓πῐστευόμενος
f ᾰ̓πῐστεύουσᾰ ᾰ̓πῐστευομένη
n ᾰ̓πῐστεῦον ᾰ̓πῐστευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.