ἀποδεικνύω

See also: αποδεικνύω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-) +‎ δεικνύω (deiknúō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.deː.kný.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.diˈkny.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.ðiˈkny.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.ðiˈkny.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ðiˈkni.o/

Verb

ἀποδεικνύω • (apodeiknúō)

alternative form of ἀποδείκνῡμι (apodeíknūmi)

Conjugation

Present: ἀποδεικνῠ́ω, ἀποδεικνῠ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀποδεικνῠ́ω	ἀποδεικνῠ́εις	ἀποδεικνῠ́ει	ἀποδεικνῠ́ετον	ἀποδεικνῠ́ετον	ἀποδεικνῠ́ομεν	ἀποδεικνῠ́ετε	ἀποδεικνῠ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀποδεικνῠ́ω	ἀποδεικνῠ́ῃς	ἀποδεικνῠ́ῃ	ἀποδεικνῠ́ητον	ἀποδεικνῠ́ητον	ἀποδεικνῠ́ωμεν	ἀποδεικνῠ́ητε	ἀποδεικνῠ́ωσῐ(ν)
	optative	ἀποδεικνῠ́οιμῐ	ἀποδεικνῠ́οις	ἀποδεικνῠ́οι	ἀποδεικνῠ́οιτον	ἀποδεικνῠοίτην	ἀποδεικνῠ́οιμεν	ἀποδεικνῠ́οιτε	ἀποδεικνῠ́οιεν
	imperative		ἀποδείκνῠε	ἀποδεικνῠέτω	ἀποδεικνῠ́ετον	ἀποδεικνῠέτων		ἀποδεικνῠ́ετε	ἀποδεικνῠόντων
middle/ passive	indicative	ἀποδεικνῠ́ομαι	ἀποδεικνῠ́ῃ / ἀποδεικνῠ́ει	ἀποδεικνῠ́εται	ἀποδεικνῠ́εσθον	ἀποδεικνῠ́εσθον	ἀποδεικνῠόμεθᾰ	ἀποδεικνῠ́εσθε	ἀποδεικνῠ́ονται
	subjunctive	ἀποδεικνῠ́ωμαι	ἀποδεικνῠ́ῃ	ἀποδεικνῠ́ηται	ἀποδεικνῠ́ησθον	ἀποδεικνῠ́ησθον	ἀποδεικνῠώμεθᾰ	ἀποδεικνῠ́ησθε	ἀποδεικνῠ́ωνται
	optative	ἀποδεικνῠοίμην	ἀποδεικνῠ́οιο	ἀποδεικνῠ́οιτο	ἀποδεικνῠ́οισθον	ἀποδεικνῠοίσθην	ἀποδεικνῠοίμεθᾰ	ἀποδεικνῠ́οισθε	ἀποδεικνῠ́οιντο
	imperative		ἀποδεικνῠ́ου	ἀποδεικνῠέσθω	ἀποδεικνῠ́εσθον	ἀποδεικνῠέσθων		ἀποδεικνῠ́εσθε	ἀποδεικνῠέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀποδεικνῠ́ειν				ἀποδεικνῠ́εσθαι
participle	m	ἀποδεικνῠ́ων				ἀποδεικνῠόμενος
	f	ἀποδεικνῠ́ουσᾰ				ἀποδεικνῠομένη
	n	ἀποδεικνῠ́ον				ἀποδεικνῠόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀπεδείκνῠον, ἀπεδεικνῠόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπεδείκνῠον	ἀπεδείκνῠες	ἀπεδείκνῠε(ν)	ἀπεδεικνῠ́ετον	ἀπεδεικνῠέτην	ἀπεδεικνῠ́ομεν	ἀπεδεικνῠ́ετε	ἀπεδείκνῠον
middle/ passive	indicative	ἀπεδεικνῠόμην	ἀπεδεικνῠ́ου	ἀπεδεικνῠ́ετο	ἀπεδεικνῠ́εσθον	ἀπεδεικνῠέσθην	ἀπεδεικνῠόμεθᾰ	ἀπεδεικνῠ́εσθε	ἀπεδεικνῠ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: αποδεικνύω (apodeiknýo)