ἀποδιαλύω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-, “from, away, off”) +‎ διαλύω (dialúō, “dissolve, undo”)

Pronunciation

 

Verb

ἀποδῐᾰλῡ́ω • (apodĭălū́ō)

  1. to dissipate, dissolve
  2. to confute utterly

Conjugation

   Present: ἀποδῐᾰλῡ́ω, ἀποδῐᾰλῡ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποδῐᾰλῡ́ω ἀποδῐᾰλῡ́εις ἀποδῐᾰλῡ́ει ἀποδῐᾰλῡ́ετον ἀποδῐᾰλῡ́ετον ἀποδῐᾰλῡ́ομεν ἀποδῐᾰλῡ́ετε ἀποδῐᾰλῡ́ουσῐ(ν)
subjunctive ἀποδῐᾰλῡ́ω ἀποδῐᾰλῡ́ῃς ἀποδῐᾰλῡ́ῃ ἀποδῐᾰλῡ́ητον ἀποδῐᾰλῡ́ητον ἀποδῐᾰλῡ́ωμεν ἀποδῐᾰλῡ́ητε ἀποδῐᾰλῡ́ωσῐ(ν)
optative ἀποδῐᾰλῡ́οιμῐ ἀποδῐᾰλῡ́οις ἀποδῐᾰλῡ́οι ἀποδῐᾰλῡ́οιτον ἀποδῐᾰλῡοίτην ἀποδῐᾰλῡ́οιμεν ἀποδῐᾰλῡ́οιτε ἀποδῐᾰλῡ́οιεν
imperative   ἀποδῐᾰ́λῡε ἀποδῐᾰλῡέτω ἀποδῐᾰλῡ́ετον ἀποδῐᾰλῡέτων   ἀποδῐᾰλῡ́ετε ἀποδῐᾰλῡόντων
middle/
passive 		indicative ἀποδῐᾰλῡ́ομαι ἀποδῐᾰλῡ́ῃ / ἀποδῐᾰλῡ́ει ἀποδῐᾰλῡ́εται ἀποδῐᾰλῡ́εσθον ἀποδῐᾰλῡ́εσθον ἀποδῐᾰλῡόμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́εσθε ἀποδῐᾰλῡ́ονται
subjunctive ἀποδῐᾰλῡ́ωμαι ἀποδῐᾰλῡ́ῃ ἀποδῐᾰλῡ́ηται ἀποδῐᾰλῡ́ησθον ἀποδῐᾰλῡ́ησθον ἀποδῐᾰλῡώμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́ησθε ἀποδῐᾰλῡ́ωνται
optative ἀποδῐᾰλῡοίμην ἀποδῐᾰλῡ́οιο ἀποδῐᾰλῡ́οιτο ἀποδῐᾰλῡ́οισθον ἀποδῐᾰλῡοίσθην ἀποδῐᾰλῡοίμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́οισθε ἀποδῐᾰλῡ́οιντο
imperative   ἀποδῐᾰλῡ́ου ἀποδῐᾰλῡέσθω ἀποδῐᾰλῡ́εσθον ἀποδῐᾰλῡέσθων   ἀποδῐᾰλῡ́εσθε ἀποδῐᾰλῡέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποδῐᾰλῡ́ειν ἀποδῐᾰλῡ́εσθαι
participle m ἀποδῐᾰλῡ́ων ἀποδῐᾰλῡόμενος
f ἀποδῐᾰλῡ́ουσᾰ ἀποδῐᾰλῡομένη
n ἀποδῐᾰλῦον ἀποδῐᾰλῡόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀποδῐέλῡον, ἀποδῐελῡόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποδῐέλῡον ἀποδῐέλῡες ἀποδῐέλῡε(ν) ἀποδῐελῡ́ετον ἀποδῐελῡέτην ἀποδῐελῡ́ομεν ἀποδῐελῡ́ετε ἀποδῐέλῡον
middle/
passive 		indicative ἀποδῐελῡόμην ἀποδῐελῡ́ου ἀποδῐελῡ́ετο ἀποδῐελῡ́εσθον ἀποδῐελῡέσθην ἀποδῐελῡόμεθᾰ ἀποδῐελῡ́εσθε ἀποδῐελῡ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποδῐᾰλῡ́σω, ἀποδῐᾰλῡ́σομαι, ἀποδῐᾰλῠθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποδῐᾰλῡ́σω ἀποδῐᾰλῡ́σεις ἀποδῐᾰλῡ́σει ἀποδῐᾰλῡ́σετον ἀποδῐᾰλῡ́σετον ἀποδῐᾰλῡ́σομεν ἀποδῐᾰλῡ́σετε ἀποδῐᾰλῡ́σουσῐ(ν)
optative ἀποδῐᾰλῡ́σοιμῐ ἀποδῐᾰλῡ́σοις ἀποδῐᾰλῡ́σοι ἀποδῐᾰλῡ́σοιτον ἀποδῐᾰλῡσοίτην ἀποδῐᾰλῡ́σοιμεν ἀποδῐᾰλῡ́σοιτε ἀποδῐᾰλῡ́σοιεν
middle indicative ἀποδῐᾰλῡ́σομαι ἀποδῐᾰλῡ́σῃ / ἀποδῐᾰλῡ́σει ἀποδῐᾰλῡ́σεται ἀποδῐᾰλῡ́σεσθον ἀποδῐᾰλῡ́σεσθον ἀποδῐᾰλῡσόμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́σεσθε ἀποδῐᾰλῡ́σονται
optative ἀποδῐᾰλῡσοίμην ἀποδῐᾰλῡ́σοιο ἀποδῐᾰλῡ́σοιτο ἀποδῐᾰλῡ́σοισθον ἀποδῐᾰλῡσοίσθην ἀποδῐᾰλῡσοίμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́σοισθε ἀποδῐᾰλῡ́σοιντο
passive indicative ἀποδῐᾰλῠθήσομαι ἀποδῐᾰλῠθήσῃ ἀποδῐᾰλῠθήσεται ἀποδῐᾰλῠθήσεσθον ἀποδῐᾰλῠθήσεσθον ἀποδῐᾰλῠθησόμεθᾰ ἀποδῐᾰλῠθήσεσθε ἀποδῐᾰλῠθήσονται
optative ἀποδῐᾰλῠθησοίμην ἀποδῐᾰλῠθήσοιο ἀποδῐᾰλῠθήσοιτο ἀποδῐᾰλῠθήσοισθον ἀποδῐᾰλῠθησοίσθην ἀποδῐᾰλῠθησοίμεθᾰ ἀποδῐᾰλῠθήσοισθε ἀποδῐᾰλῠθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποδῐᾰλῡ́σειν ἀποδῐᾰλῡ́σεσθαι ἀποδῐᾰλῠθήσεσθαι
participle m ἀποδῐᾰλῡ́σων ἀποδῐᾰλῡσόμενος ἀποδῐᾰλῠθησόμενος
f ἀποδῐᾰλῡ́σουσᾰ ἀποδῐᾰλῡσομένη ἀποδῐᾰλῠθησομένη
n ἀποδῐᾰλῦσον ἀποδῐᾰλῡσόμενον ἀποδῐᾰλῠθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀποδῐέλῡσᾰ, ἀποδῐελῡσᾰ́μην, ἀποδῐελῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποδῐέλῡσᾰ ἀποδῐέλῡσᾰς ἀποδῐέλῡσε(ν) ἀποδῐελῡ́σᾰτον ἀποδῐελῡσᾰ́την ἀποδῐελῡ́σᾰμεν ἀποδῐελῡ́σᾰτε ἀποδῐέλῡσᾰν
subjunctive ἀποδῐᾰλῡ́σω ἀποδῐᾰλῡ́σῃς ἀποδῐᾰλῡ́σῃ ἀποδῐᾰλῡ́σητον ἀποδῐᾰλῡ́σητον ἀποδῐᾰλῡ́σωμεν ἀποδῐᾰλῡ́σητε ἀποδῐᾰλῡ́σωσῐ(ν)
optative ἀποδῐᾰλῡ́σαιμῐ ἀποδῐᾰλῡ́σειᾰς / ἀποδῐᾰλῡ́σαις ἀποδῐᾰλῡ́σειε(ν) / ἀποδῐᾰλῡ́σαι ἀποδῐᾰλῡ́σαιτον ἀποδῐᾰλῡσαίτην ἀποδῐᾰλῡ́σαιμεν ἀποδῐᾰλῡ́σαιτε ἀποδῐᾰλῡ́σειᾰν / ἀποδῐᾰλῡ́σαιεν
imperative   ἀποδῐᾰ́λῡσον ἀποδῐᾰλῡσᾰ́τω ἀποδῐᾰλῡ́σᾰτον ἀποδῐᾰλῡσᾰ́των   ἀποδῐᾰλῡ́σᾰτε ἀποδῐᾰλῡσᾰ́ντων
middle indicative ἀποδῐελῡσᾰ́μην ἀποδῐελῡ́σω ἀποδῐελῡ́σᾰτο ἀποδῐελῡ́σᾰσθον ἀποδῐελῡσᾰ́σθην ἀποδῐελῡσᾰ́μεθᾰ ἀποδῐελῡ́σᾰσθε ἀποδῐελῡ́σᾰντο
subjunctive ἀποδῐᾰλῡ́σωμαι ἀποδῐᾰλῡ́σῃ ἀποδῐᾰλῡ́σηται ἀποδῐᾰλῡ́σησθον ἀποδῐᾰλῡ́σησθον ἀποδῐᾰλῡσώμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́σησθε ἀποδῐᾰλῡ́σωνται
optative ἀποδῐᾰλῡσαίμην ἀποδῐᾰλῡ́σαιο ἀποδῐᾰλῡ́σαιτο ἀποδῐᾰλῡ́σαισθον ἀποδῐᾰλῡσαίσθην ἀποδῐᾰλῡσαίμεθᾰ ἀποδῐᾰλῡ́σαισθε ἀποδῐᾰλῡ́σαιντο
imperative   ἀποδῐᾰ́λῡσαι ἀποδῐᾰλῡσᾰ́σθω ἀποδῐᾰλῡ́σᾰσθον ἀποδῐᾰλῡσᾰ́σθων   ἀποδῐᾰλῡ́σᾰσθε ἀποδῐᾰλῡσᾰ́σθων
passive indicative ἀποδῐελῠ́θην ἀποδῐελῠ́θης ἀποδῐελῠ́θη ἀποδῐελῠ́θητον ἀποδῐελῠθήτην ἀποδῐελῠ́θημεν ἀποδῐελῠ́θητε ἀποδῐελῠ́θησᾰν
subjunctive ἀποδῐᾰλῠθῶ ἀποδῐᾰλῠθῇς ἀποδῐᾰλῠθῇ ἀποδῐᾰλῠθῆτον ἀποδῐᾰλῠθῆτον ἀποδῐᾰλῠθῶμεν ἀποδῐᾰλῠθῆτε ἀποδῐᾰλῠθῶσῐ(ν)
optative ἀποδῐᾰλῠθείην ἀποδῐᾰλῠθείης ἀποδῐᾰλῠθείη ἀποδῐᾰλῠθεῖτον / ἀποδῐᾰλῠθείητον ἀποδῐᾰλῠθείτην / ἀποδῐᾰλῠθειήτην ἀποδῐᾰλῠθεῖμεν / ἀποδῐᾰλῠθείημεν ἀποδῐᾰλῠθεῖτε / ἀποδῐᾰλῠθείητε ἀποδῐᾰλῠθεῖεν / ἀποδῐᾰλῠθείησᾰν
imperative   ἀποδῐᾰλῠ́θητῐ ἀποδῐᾰλῠθήτω ἀποδῐᾰλῠ́θητον ἀποδῐᾰλῠθήτων   ἀποδῐᾰλῠ́θητε ἀποδῐᾰλῠθέντων
active middle passive
infinitive ἀποδῐᾰλῦσαι ἀποδῐᾰλῡ́σᾰσθαι ἀποδῐᾰλῠθῆναι
participle m ἀποδῐᾰλῡ́σᾱς ἀποδῐᾰλῡσᾰ́μενος ἀποδῐᾰλῠθείς
f ἀποδῐᾰλῡ́σᾱσᾰ ἀποδῐᾰλῡσᾰμένη ἀποδῐᾰλῠθεῖσᾰ
n ἀποδῐᾰλῦσᾰν ἀποδῐᾰλῡσᾰ́μενον ἀποδῐᾰλῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀποδῐᾰλέλῠκᾰ, ἀποδῐᾰλέλῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποδῐᾰλέλῠκᾰ ἀποδῐᾰλέλῠκᾰς ἀποδῐᾰλέλῠκε(ν) ἀποδῐᾰλελῠ́κᾰτον ἀποδῐᾰλελῠ́κᾰτον ἀποδῐᾰλελῠ́κᾰμεν ἀποδῐᾰλελῠ́κᾰτε ἀποδῐᾰλελῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀποδῐᾰλελῠ́κω ἀποδῐᾰλελῠ́κῃς ἀποδῐᾰλελῠ́κῃ ἀποδῐᾰλελῠ́κητον ἀποδῐᾰλελῠ́κητον ἀποδῐᾰλελῠ́κωμεν ἀποδῐᾰλελῠ́κητε ἀποδῐᾰλελῠ́κωσῐ(ν)
optative ἀποδῐᾰλελῠ́κοιμῐ / ἀποδῐᾰλελῠκοίην ἀποδῐᾰλελῠ́κοις / ἀποδῐᾰλελῠκοίης ἀποδῐᾰλελῠ́κοι / ἀποδῐᾰλελῠκοίη ἀποδῐᾰλελῠ́κοιτον ἀποδῐᾰλελῠκοίτην ἀποδῐᾰλελῠ́κοιμεν ἀποδῐᾰλελῠ́κοιτε ἀποδῐᾰλελῠ́κοιεν
imperative   ἀποδῐᾰλέλῠκε ἀποδῐᾰλελῠκέτω ἀποδῐᾰλελῠ́κετον ἀποδῐᾰλελῠκέτων   ἀποδῐᾰλελῠ́κετε ἀποδῐᾰλελῠκόντων
middle/
passive 		indicative ἀποδῐᾰλέλῠμαι ἀποδῐᾰλέλῠσαι ἀποδῐᾰλέλῠται ἀποδῐᾰλέλῠσθον ἀποδῐᾰλέλῠσθον ἀποδῐᾰλελῠ́μεθᾰ ἀποδῐᾰλέλῠσθε ἀποδῐᾰλέλῠνται
subjunctive ἀποδῐᾰλελῠμένος ὦ ἀποδῐᾰλελῠμένος ᾖς ἀποδῐᾰλελῠμένος ᾖ ἀποδῐᾰλελῠμένω ἦτον ἀποδῐᾰλελῠμένω ἦτον ἀποδῐᾰλελῠμένοι ὦμεν ἀποδῐᾰλελῠμένοι ἦτε ἀποδῐᾰλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀποδῐᾰλελῠμένος εἴην ἀποδῐᾰλελῠμένος εἴης ἀποδῐᾰλελῠμένος εἴη ἀποδῐᾰλελῠμένω εἴητον / εἶτον ἀποδῐᾰλελῠμένω εἰήτην / εἴτην ἀποδῐᾰλελῠμένοι εἴημεν / εἶμεν ἀποδῐᾰλελῠμένοι εἴητε / εἶτε ἀποδῐᾰλελῠμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἀποδῐᾰλέλῠσο ἀποδῐᾰλελῠ́σθω ἀποδῐᾰλέλῠσθον ἀποδῐᾰλελῠ́σθων   ἀποδῐᾰλέλῠσθε ἀποδῐᾰλελῠ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀποδῐᾰλελῠκέναι ἀποδῐᾰλελῠ́σθαι
participle m ἀποδῐᾰλελῠκώς ἀποδῐᾰλελῠμένος
f ἀποδῐᾰλελῠκυῖᾰ ἀποδῐᾰλελῠμένη
n ἀποδῐᾰλελῠκός ἀποδῐᾰλελῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀποδῐελελῠ́κειν / ἀποδῐελελῠ́κη, ἀποδῐελελῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποδῐελελῠ́κειν / ἀποδῐελελῠ́κη ἀποδῐελελῠ́κεις / ἀποδῐελελῠ́κης ἀποδῐελελῠ́κει(ν) ἀποδῐελελῠ́κετον ἀποδῐελελῠκέτην ἀποδῐελελῠ́κεμεν ἀποδῐελελῠ́κετε ἀποδῐελελῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀποδῐελελῠ́μην ἀποδῐελέλῠσο ἀποδῐελέλῠτο ἀποδῐελέλῠσθον ἀποδῐελελῠ́σθην ἀποδῐελελῠ́μεθᾰ ἀποδῐελέλῠσθε ἀποδῐελέλῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: ἀποδῐᾰλελῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἀποδῐᾰλελῡ́σομαι ἀποδῐᾰλελῡ́σῃ / ἀποδῐᾰλελῡ́σει ἀποδῐᾰλελῡ́σεται ἀποδῐᾰλελῡ́σεσθον ἀποδῐᾰλελῡ́σεσθον ἀποδῐᾰλελῡσόμεθᾰ ἀποδῐᾰλελῡ́σεσθε ἀποδῐᾰλελῡ́σονται
optative ἀποδῐᾰλελῡσοίμην ἀποδῐᾰλελῡ́σοιο ἀποδῐᾰλελῡ́σοιτο ἀποδῐᾰλελῡ́σοισθον ἀποδῐᾰλελῡσοίσθην ἀποδῐᾰλελῡσοίμεθᾰ ἀποδῐᾰλελῡ́σοισθε ἀποδῐᾰλελῡ́σοιντο
middle/passive
infinitive ἀποδῐᾰλελῡ́σεσθαι
participle m ἀποδῐᾰλελῡσόμενος
f ἀποδῐᾰλελῡσομένη
n ἀποδῐᾰλελῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.