ἀπονοστέω

Ancient Greek

Etymology

ἀπο- (apo-) +‎ νοστέω (nostéō)

Pronunciation

 

Verb

ἀπονοστέω • (aponostéō)

  1. to return, go home, come home

Conjugation

   Present: ἀπονοστέω, ἀπονοστέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπονοστέω ἀπονοστέεις ἀπονοστέει ἀπονοστέετον ἀπονοστέετον ἀπονοστέομεν ἀπονοστέετε ἀπονοστέουσῐ(ν)
subjunctive ἀπονοστέω ἀπονοστέῃς ἀπονοστέῃ ἀπονοστέητον ἀπονοστέητον ἀπονοστέωμεν ἀπονοστέητε ἀπονοστέωσῐ(ν)
optative ἀπονοστέοιμῐ ἀπονοστέοις ἀπονοστέοι ἀπονοστέοιτον ἀπονοστεοίτην ἀπονοστέοιμεν ἀπονοστέοιτε ἀπονοστέοιεν
imperative   ἀπονόστεε ἀπονοστεέτω ἀπονοστέετον ἀπονοστεέτων   ἀπονοστέετε ἀπονοστεόντων
middle/
passive 		indicative ἀπονοστέομαι ἀπονοστέῃ / ἀπονοστέει ἀπονοστέεται ἀπονοστέεσθον ἀπονοστέεσθον ἀπονοστεόμεθᾰ ἀπονοστέεσθε ἀπονοστέονται
subjunctive ἀπονοστέωμαι ἀπονοστέῃ ἀπονοστέηται ἀπονοστέησθον ἀπονοστέησθον ἀπονοστεώμεθᾰ ἀπονοστέησθε ἀπονοστέωνται
optative ἀπονοστεοίμην ἀπονοστέοιο ἀπονοστέοιτο ἀπονοστέοισθον ἀπονοστεοίσθην ἀπονοστεοίμεθᾰ ἀπονοστέοισθε ἀπονοστέοιντο
imperative   ἀπονοστέου ἀπονοστεέσθω ἀπονοστέεσθον ἀπονοστεέσθων   ἀπονοστέεσθε ἀπονοστεέσθων
active middle/passive
infinitive ἀπονοστέειν ἀπονοστέεσθαι
participle m ἀπονοστέων ἀπονοστεόμενος
f ἀπονοστέουσᾰ ἀπονοστεομένη
n ἀπονοστέον ἀπονοστεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀπονοστῶ, ἀπονοστοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπονοστῶ ἀπονοστεῖς ἀπονοστεῖ ἀπονοστεῖτον ἀπονοστεῖτον ἀπονοστοῦμεν ἀπονοστεῖτε ἀπονοστοῦσῐ(ν)
subjunctive ἀπονοστῶ ἀπονοστῇς ἀπονοστῇ ἀπονοστῆτον ἀπονοστῆτον ἀπονοστῶμεν ἀπονοστῆτε ἀπονοστῶσῐ(ν)
optative ἀπονοστοίην / ἀπονοστοῖμῐ ἀπονοστοίης / ἀπονοστοῖς ἀπονοστοίη / ἀπονοστοῖ ἀπονοστοῖτον / ἀπονοστοίητον ἀπονοστοίτην / ἀπονοστοιήτην ἀπονοστοῖμεν / ἀπονοστοίημεν ἀπονοστοῖτε / ἀπονοστοίητε ἀπονοστοῖεν / ἀπονοστοίησᾰν
imperative   ἀπονόστει ἀπονοστείτω ἀπονοστεῖτον ἀπονοστείτων   ἀπονοστεῖτε ἀπονοστούντων
middle/
passive 		indicative ἀπονοστοῦμαι ἀπονοστεῖ,
ἀπονοστῇ 		ἀπονοστεῖται ἀπονοστεῖσθον ἀπονοστεῖσθον ἀπονοστούμεθᾰ ἀπονοστεῖσθε ἀπονοστοῦνται
subjunctive ἀπονοστῶμαι ἀπονοστῇ ἀπονοστῆται ἀπονοστῆσθον ἀπονοστῆσθον ἀπονοστώμεθᾰ ἀπονοστῆσθε ἀπονοστῶνται
optative ἀπονοστοίμην ἀπονοστοῖο ἀπονοστοῖτο ἀπονοστοῖσθον ἀπονοστοίσθην ἀπονοστοίμεθᾰ ἀπονοστοῖσθε ἀπονοστοῖντο
imperative   ἀπονοστοῦ ἀπονοστείσθω ἀπονοστεῖσθον ἀπονοστείσθων   ἀπονοστεῖσθε ἀπονοστείσθων
active middle/passive
infinitive ἀπονοστεῖν ἀπονοστεῖσθαι
participle m ἀπονοστῶν ἀπονοστούμενος
f ἀπονοστοῦσᾰ ἀπονοστουμένη
n ἀπονοστοῦν ἀπονοστούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπενόστεον, ἀπενοστεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπενόστεον ἀπενόστεες ἀπενόστεε(ν) ἀπενοστέετον ἀπενοστεέτην ἀπενοστέομεν ἀπενοστέετε ἀπενόστεον
middle/
passive 		indicative ἀπενοστεόμην ἀπενοστέου ἀπενοστέετο ἀπενοστέεσθον ἀπενοστεέσθην ἀπενοστεόμεθᾰ ἀπενοστέεσθε ἀπενοστέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπενόστουν, ἀπενοστούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπενόστουν ἀπενόστεις ἀπενόστει ἀπενοστεῖτον ἀπενοστείτην ἀπενοστοῦμεν ἀπενοστεῖτε ἀπενόστουν
middle/
passive 		indicative ἀπενοστούμην ἀπενοστοῦ ἀπενοστεῖτο ἀπενοστεῖσθον ἀπενοστείσθην ἀπενοστούμεθᾰ ἀπενοστεῖσθε ἀπενοστοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀπονοστήσω, ἀπονοστήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπονοστήσω ἀπονοστήσεις ἀπονοστήσει ἀπονοστήσετον ἀπονοστήσετον ἀπονοστήσομεν ἀπονοστήσετε ἀπονοστήσουσῐ(ν)
optative ἀπονοστήσοιμῐ ἀπονοστήσοις ἀπονοστήσοι ἀπονοστήσοιτον ἀπονοστησοίτην ἀπονοστήσοιμεν ἀπονοστήσοιτε ἀπονοστήσοιεν
middle indicative ἀπονοστήσομαι ἀπονοστήσῃ / ἀπονοστήσει ἀπονοστήσεται ἀπονοστήσεσθον ἀπονοστήσεσθον ἀπονοστησόμεθᾰ ἀπονοστήσεσθε ἀπονοστήσονται
optative ἀπονοστησοίμην ἀπονοστήσοιο ἀπονοστήσοιτο ἀπονοστήσοισθον ἀπονοστησοίσθην ἀπονοστησοίμεθᾰ ἀπονοστήσοισθε ἀπονοστήσοιντο
active middle
infinitive ἀπονοστήσειν ἀπονοστήσεσθαι
participle m ἀπονοστήσων ἀπονοστησόμενος
f ἀπονοστήσουσᾰ ἀπονοστησομένη
n ἀπονοστῆσον ἀπονοστησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπενόστησᾰ, ἀπενοστησᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπενόστησᾰ ἀπενόστησᾰς ἀπενόστησε(ν) ἀπενοστήσᾰτον ἀπενοστησᾰ́την ἀπενοστήσᾰμεν ἀπενοστήσᾰτε ἀπενόστησᾰν
subjunctive ἀπονοστήσω ἀπονοστήσῃς ἀπονοστήσῃ ἀπονοστήσητον ἀπονοστήσητον ἀπονοστήσωμεν ἀπονοστήσητε ἀπονοστήσωσῐ(ν)
optative ἀπονοστήσαιμῐ ἀπονοστήσειᾰς / ἀπονοστήσαις ἀπονοστήσειε(ν) / ἀπονοστήσαι ἀπονοστήσαιτον ἀπονοστησαίτην ἀπονοστήσαιμεν ἀπονοστήσαιτε ἀπονοστήσειᾰν / ἀπονοστήσαιεν
imperative   ἀπονόστησον ἀπονοστησᾰ́τω ἀπονοστήσᾰτον ἀπονοστησᾰ́των   ἀπονοστήσᾰτε ἀπονοστησᾰ́ντων
middle indicative ἀπενοστησᾰ́μην ἀπενοστήσω ἀπενοστήσᾰτο ἀπενοστήσᾰσθον ἀπενοστησᾰ́σθην ἀπενοστησᾰ́μεθᾰ ἀπενοστήσᾰσθε ἀπενοστήσᾰντο
subjunctive ἀπονοστήσωμαι ἀπονοστήσῃ ἀπονοστήσηται ἀπονοστήσησθον ἀπονοστήσησθον ἀπονοστησώμεθᾰ ἀπονοστήσησθε ἀπονοστήσωνται
optative ἀπονοστησαίμην ἀπονοστήσαιο ἀπονοστήσαιτο ἀπονοστήσαισθον ἀπονοστησαίσθην ἀπονοστησαίμεθᾰ ἀπονοστήσαισθε ἀπονοστήσαιντο
imperative   ἀπονόστησαι ἀπονοστησᾰ́σθω ἀπονοστήσᾰσθον ἀπονοστησᾰ́σθων   ἀπονοστήσᾰσθε ἀπονοστησᾰ́σθων
active middle
infinitive ἀπονοστῆσαι ἀπονοστήσᾰσθαι
participle m ἀπονοστήσᾱς ἀπονοστησᾰ́μενος
f ἀπονοστήσᾱσᾰ ἀπονοστησᾰμένη
n ἀπονοστῆσᾰν ἀπονοστησᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.