ἀποστερηθέντα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰen.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.da/

Participle

ἀποστερηθέντᾰ • (aposterēthéntă)

masculine accusative singular of ἀποστερηθείς (aposterētheís)