ἀποστερηθέντοιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.toi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰen.tyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.din/

Participle

ἀποστερηθέντοιν • (aposterēthéntoin)

masculine/neuter genitive/dative dual of ἀποστερηθείς (aposterētheís)