ἀποστερησάντοιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sán.toi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈsan.tyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsan.tyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsan.tyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈsan.din/

Participle

ἀποστερησάντοιν • (aposterēsántoin)

masculine/neuter genitive/dative dual of ἀποστερήσᾱς (aposterḗsās)