ἀποστερησαμένω

See also: ἀποστερησαμένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.no/

Participle

ἀποστερησᾰμένω • (aposterēsăménō)

masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)