ἀποτέμνω
Ancient Greek
Etymology
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.po.tém.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.poˈtem.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.poˈtem.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.poˈtem.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.poˈtem.no/
Verb
ἀποτέμνω • (apotémnō)
Conjugation
Present: ἀποτέμνω, ἀποτέμνομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀποτέμνω | ἀποτέμνεις | ἀποτέμνει | ἀποτέμνετον | ἀποτέμνετον | ἀποτέμνομεν | ἀποτέμνετε | ἀποτέμνουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἀποτέμνω | ἀποτέμνῃς | ἀποτέμνῃ | ἀποτέμνητον | ἀποτέμνητον | ἀποτέμνωμεν | ἀποτέμνητε | ἀποτέμνωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀποτέμνοιμῐ | ἀποτέμνοις | ἀποτέμνοι | ἀποτέμνοιτον | ἀποτεμνοίτην | ἀποτέμνοιμεν | ἀποτέμνοιτε | ἀποτέμνοιεν | |||||
| imperative | ἀπότεμνε | ἀποτεμνέτω | ἀποτέμνετον | ἀποτεμνέτων | ἀποτέμνετε | ἀποτεμνόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἀποτέμνομαι | ἀποτέμνῃ / ἀποτέμνει | ἀποτέμνεται | ἀποτέμνεσθον | ἀποτέμνεσθον | ἀποτεμνόμεθᾰ | ἀποτέμνεσθε | ἀποτέμνονται | ||||
| subjunctive | ἀποτέμνωμαι | ἀποτέμνῃ | ἀποτέμνηται | ἀποτέμνησθον | ἀποτέμνησθον | ἀποτεμνώμεθᾰ | ἀποτέμνησθε | ἀποτέμνωνται | |||||
| optative | ἀποτεμνοίμην | ἀποτέμνοιο | ἀποτέμνοιτο | ἀποτέμνοισθον | ἀποτεμνοίσθην | ἀποτεμνοίμεθᾰ | ἀποτέμνοισθε | ἀποτέμνοιντο | |||||
| imperative | ἀποτέμνου | ἀποτεμνέσθω | ἀποτέμνεσθον | ἀποτεμνέσθων | ἀποτέμνεσθε | ἀποτεμνέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἀποτέμνειν | ἀποτέμνεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀποτέμνων | ἀποτεμνόμενος | ||||||||||
| f | ἀποτέμνουσᾰ | ἀποτεμνομένη | |||||||||||
| n | ἀποτέμνον | ἀποτεμνόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἀπέτεμνον, ἀπετεμνόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀπέτεμνον | ἀπέτεμνες | ἀπέτεμνε(ν) | ἀπετέμνετον | ἀπετεμνέτην | ἀπετέμνομεν | ἀπετέμνετε | ἀπέτεμνον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἀπετεμνόμην | ἀπετέμνου | ἀπετέμνετο | ἀπετέμνεσθον | ἀπετεμνέσθην | ἀπετεμνόμεθᾰ | ἀπετέμνεσθε | ἀπετέμνοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἀποτεμέω, ἀποτεμέομαι, ἀποτεμήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀποτεμέω | ἀποτεμέεις | ἀποτεμέει | ἀποτεμέετον | ἀποτεμέετον | ἀποτεμέομεν | ἀποτεμέετε | ἀποτεμέουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἀποτεμέοιμῐ | ἀποτεμέοις | ἀποτεμέοι | ἀποτεμέοιτον | ἀποτεμεοίτην | ἀποτεμέοιμεν | ἀποτεμέοιτε | ἀποτεμέοιεν | |||||
| middle | indicative | ἀποτεμέομαι | ἀποτεμέῃ / ἀποτεμέει | ἀποτεμέεται | ἀποτεμέεσθον | ἀποτεμέεσθον | ἀποτεμεόμεθᾰ | ἀποτεμέεσθε | ἀποτεμέονται | ||||
| optative | ἀποτεμεοίμην | ἀποτεμέοιο | ἀποτεμέοιτο | ἀποτεμέοισθον | ἀποτεμεοίσθην | ἀποτεμεοίμεθᾰ | ἀποτεμέοισθε | ἀποτεμέοιντο | |||||
| passive | indicative | ἀποτεμήσομαι | ἀποτεμήσῃ | ἀποτεμήσεται | ἀποτεμήσεσθον | ἀποτεμήσεσθον | ἀποτεμησόμεθᾰ | ἀποτεμήσεσθε | ἀποτεμήσονται | ||||
| optative | ἀποτεμησοίμην | ἀποτεμήσοιο | ἀποτεμήσοιτο | ἀποτεμήσοισθον | ἀποτεμησοίσθην | ἀποτεμησοίμεθᾰ | ἀποτεμήσοισθε | ἀποτεμήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἀποτεμέειν | ἀποτεμέεσθαι | ἀποτεμήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἀποτεμέων | ἀποτεμεόμενος | ἀποτεμησόμενος | |||||||||
| f | ἀποτεμέουσᾰ | ἀποτεμεομένη | ἀποτεμησομένη | ||||||||||
| n | ἀποτεμέον | ἀποτεμεόμενον | ἀποτεμησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἀποτεμῶ, ἀποτεμοῦμαι, ἀποτεμήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀποτεμῶ | ἀποτεμεῖς | ἀποτεμεῖ | ἀποτεμεῖτον | ἀποτεμεῖτον | ἀποτεμοῦμεν | ἀποτεμεῖτε | ἀποτεμοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | ἀποτεμοίην / ἀποτεμοῖμῐ | ἀποτεμοίης / ἀποτεμοῖς | ἀποτεμοίη / ἀποτεμοῖ | ἀποτεμοῖτον / ἀποτεμοίητον | ἀποτεμοίτην / ἀποτεμοιήτην | ἀποτεμοῖμεν / ἀποτεμοίημεν | ἀποτεμοῖτε / ἀποτεμοίητε | ἀποτεμοῖεν / ἀποτεμοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | ἀποτεμοῦμαι | ἀποτεμῇ | ἀποτεμεῖται | ἀποτεμεῖσθον | ἀποτεμεῖσθον | ἀποτεμούμεθᾰ | ἀποτεμεῖσθε | ἀποτεμοῦνται | ||||
| optative | ἀποτεμοίμην | ἀποτεμοῖο | ἀποτεμοῖτο | ἀποτεμοῖσθον | ἀποτεμοίσθην | ἀποτεμοίμεθᾰ | ἀποτεμοῖσθε | ἀποτεμοῖντο | |||||
| passive | indicative | ἀποτεμήσομαι | ἀποτεμήσῃ | ἀποτεμήσεται | ἀποτεμήσεσθον | ἀποτεμήσεσθον | ἀποτεμησόμεθᾰ | ἀποτεμήσεσθε | ἀποτεμήσονται | ||||
| optative | ἀποτεμησοίμην | ἀποτεμήσοιο | ἀποτεμήσοιτο | ἀποτεμήσοισθον | ἀποτεμησοίσθην | ἀποτεμησοίμεθᾰ | ἀποτεμήσοισθε | ἀποτεμήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἀποτεμεῖν | ἀποτεμεῖσθαι | ἀποτεμήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἀποτεμῶν | ἀποτεμούμενος | ἀποτεμησόμενος | |||||||||
| f | ἀποτεμοῦσᾰ | ἀποτεμουμένη | ἀποτεμησομένη | ||||||||||
| n | ἀποτεμοῦν | ἀποτεμούμενον | ἀποτεμησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἀπέτεμον, ἀπετεμόμην, ἀπετμήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀπέτεμον | ἀπέτεμες | ἀπέτεμε(ν) | ἀπετέμετον | ἀπετεμέτην | ἀπετέμομεν | ἀπετέμετε | ἀπέτεμον | ||||
| subjunctive | ἀποτέμω | ἀποτέμῃς | ἀποτέμῃ | ἀποτέμητον | ἀποτέμητον | ἀποτέμωμεν | ἀποτέμητε | ἀποτέμωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀποτέμοιμῐ | ἀποτέμοις | ἀποτέμοι | ἀποτέμοιτον | ἀποτεμοίτην | ἀποτέμοιμεν | ἀποτέμοιτε | ἀποτέμοιεν | |||||
| imperative | ἀπότεμε | ἀποτεμέτω | ἀποτέμετον | ἀποτεμέτων | ἀποτέμετε | ἀποτεμόντων | |||||||
| middle | indicative | ἀπετεμόμην | ἀπετέμου | ἀπετέμετο | ἀπετέμεσθον | ἀπετεμέσθην | ἀπετεμόμεθᾰ | ἀπετέμεσθε | ἀπετέμοντο | ||||
| subjunctive | ἀποτέμωμαι | ἀποτέμῃ | ἀποτέμηται | ἀποτέμησθον | ἀποτέμησθον | ἀποτεμώμεθᾰ | ἀποτέμησθε | ἀποτέμωνται | |||||
| optative | ἀποτεμοίμην | ἀποτέμοιο | ἀποτέμοιτο | ἀποτέμοισθον | ἀποτεμοίσθην | ἀποτεμοίμεθᾰ | ἀποτέμοισθε | ἀποτέμοιντο | |||||
| imperative | ἀποτεμοῦ | ἀποτεμέσθω | ἀποτέμεσθον | ἀποτεμέσθων | ἀποτέμεσθε | ἀποτεμέσθων | |||||||
| passive | indicative | ἀπετμήθην | ἀπετμήθης | ἀπετμήθη | ἀπετμήθητον | ἀπετμηθήτην | ἀπετμήθημεν | ἀπετμήθητε | ἀπετμήθησᾰν | ||||
| subjunctive | ἀποτμηθῶ | ἀποτμηθῇς | ἀποτμηθῇ | ἀποτμηθῆτον | ἀποτμηθῆτον | ἀποτμηθῶμεν | ἀποτμηθῆτε | ἀποτμηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀποτμηθείην | ἀποτμηθείης | ἀποτμηθείη | ἀποτμηθεῖτον / ἀποτμηθείητον | ἀποτμηθείτην / ἀποτμηθειήτην | ἀποτμηθεῖμεν / ἀποτμηθείημεν | ἀποτμηθεῖτε / ἀποτμηθείητε | ἀποτμηθεῖεν / ἀποτμηθείησᾰν | |||||
| imperative | ἀποτμήθητῐ | ἀποτμηθήτω | ἀποτμήθητον | ἀποτμηθήτων | ἀποτμήθητε | ἀποτμηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἀποτεμεῖν | ἀποτεμέσθαι | ἀποτμηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | ἀποτεμών | ἀποτεμόμενος | ἀποτμηθείς | |||||||||
| f | ἀποτεμοῦσᾰ | ἀποτεμομένη | ἀποτμηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | ἀποτεμόν | ἀποτεμόμενον | ἀποτμηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: ἀποτέτμηκᾰ, ἀποτέτμημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀποτέτμηκᾰ | ἀποτέτμηκᾰς | ἀποτέτμηκε(ν) | ἀποτετμήκᾰτον | ἀποτετμήκᾰτον | ἀποτετμήκᾰμεν | ἀποτετμήκᾰτε | ἀποτετμήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἀποτετμήκω | ἀποτετμήκῃς | ἀποτετμήκῃ | ἀποτετμήκητον | ἀποτετμήκητον | ἀποτετμήκωμεν | ἀποτετμήκητε | ἀποτετμήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀποτετμήκοιμῐ / ἀποτετμηκοίην | ἀποτετμήκοις / ἀποτετμηκοίης | ἀποτετμήκοι / ἀποτετμηκοίη | ἀποτετμήκοιτον | ἀποτετμηκοίτην | ἀποτετμήκοιμεν | ἀποτετμήκοιτε | ἀποτετμήκοιεν | |||||
| imperative | ἀποτέτμηκε | ἀποτετμηκέτω | ἀποτετμήκετον | ἀποτετμηκέτων | ἀποτετμήκετε | ἀποτετμηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἀποτέτμημαι | ἀποτέτμησαι | ἀποτέτμηται | ἀποτέτμησθον | ἀποτέτμησθον | ἀποτετμήμεθᾰ | ἀποτέτμησθε | ἀποτέτμηνται | ||||
| subjunctive | ἀποτετμημένος ὦ | ἀποτετμημένος ᾖς | ἀποτετμημένος ᾖ | ἀποτετμημένω ἦτον | ἀποτετμημένω ἦτον | ἀποτετμημένοι ὦμεν | ἀποτετμημένοι ἦτε | ἀποτετμημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἀποτετμημένος εἴην | ἀποτετμημένος εἴης | ἀποτετμημένος εἴη | ἀποτετμημένω εἴητον / εἶτον | ἀποτετμημένω εἰήτην / εἴτην | ἀποτετμημένοι εἴημεν / εἶμεν | ἀποτετμημένοι εἴητε / εἶτε | ἀποτετμημένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | ἀποτέτμησο | ἀποτετμήσθω | ἀποτέτμησθον | ἀποτετμήσθων | ἀποτέτμησθε | ἀποτετμήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἀποτετμηκέναι | ἀποτετμῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἀποτετμηκώς | ἀποτετμημένος | ||||||||||
| f | ἀποτετμηκυῖᾰ | ἀποτετμημένη | |||||||||||
| n | ἀποτετμηκός | ἀποτετμημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἀπετετμήκειν / ἀπετετμήκη, ἀπετετμήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἀπετετμήκειν / ἀπετετμήκη | ἀπετετμήκεις / ἀπετετμήκης | ἀπετετμήκει(ν) | ἀπετετμήκετον | ἀπετετμηκέτην | ἀπετετμήκεμεν | ἀπετετμήκετε | ἀπετετμήκεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἀπετετμήμην | ἀπετέτμησο | ἀπετέτμητο | ἀπετέτμησθον | ἀπετετμήσθην | ἀπετετμήμεθᾰ | ἀπετέτμησθε | ἀπετέτμηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Derived terms
- ἀπότομος (apótomos)
Further reading
- ἀποτέμνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἀποτέμνω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- ἀποτέμνω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “ἀποτέμνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀποτέμνω in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.