ἀποτειχίζω

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-, “off”) +‎ τειχίζω (teikhízō, “build a wall”).

Pronunciation

 

Verb

ἀποτειχίζω • (apoteikhízō)

  1. to wall off
    1. to fortify
    2. to blockade
    3. (middle voice) to build a party wall
  2. to raise fortifications

Inflection

   Present: ἀποτειχῐ́ζω, ἀποτειχῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτειχῐ́ζω ἀποτειχῐ́ζεις ἀποτειχῐ́ζει ἀποτειχῐ́ζετον ἀποτειχῐ́ζετον ἀποτειχῐ́ζομεν ἀποτειχῐ́ζετε ἀποτειχῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἀποτειχῐ́ζω ἀποτειχῐ́ζῃς ἀποτειχῐ́ζῃ ἀποτειχῐ́ζητον ἀποτειχῐ́ζητον ἀποτειχῐ́ζωμεν ἀποτειχῐ́ζητε ἀποτειχῐ́ζωσῐ(ν)
optative ἀποτειχῐ́ζοιμῐ ἀποτειχῐ́ζοις ἀποτειχῐ́ζοι ἀποτειχῐ́ζοιτον ἀποτειχῐζοίτην ἀποτειχῐ́ζοιμεν ἀποτειχῐ́ζοιτε ἀποτειχῐ́ζοιεν
imperative   ἀποτείχῐζε ἀποτειχῐζέτω ἀποτειχῐ́ζετον ἀποτειχῐζέτων   ἀποτειχῐ́ζετε ἀποτειχῐζόντων
middle/
passive 		indicative ἀποτειχῐ́ζομαι ἀποτειχῐ́ζῃ,
ἀποτειχῐ́ζει 		ἀποτειχῐ́ζεται ἀποτειχῐ́ζεσθον ἀποτειχῐ́ζεσθον ἀποτειχῐζόμεθᾰ ἀποτειχῐ́ζεσθε ἀποτειχῐ́ζονται
subjunctive ἀποτειχῐ́ζωμαι ἀποτειχῐ́ζῃ ἀποτειχῐ́ζηται ἀποτειχῐ́ζησθον ἀποτειχῐ́ζησθον ἀποτειχῐζώμεθᾰ ἀποτειχῐ́ζησθε ἀποτειχῐ́ζωνται
optative ἀποτειχῐζοίμην ἀποτειχῐ́ζοιο ἀποτειχῐ́ζοιτο ἀποτειχῐ́ζοισθον ἀποτειχῐζοίσθην ἀποτειχῐζοίμεθᾰ ἀποτειχῐ́ζοισθε ἀποτειχῐ́ζοιντο
imperative   ἀποτειχῐ́ζου ἀποτειχῐζέσθω ἀποτειχῐ́ζεσθον ἀποτειχῐζέσθων   ἀποτειχῐ́ζεσθε ἀποτειχῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀποτειχῐ́ζειν ἀποτειχῐ́ζεσθαι
participle m ἀποτειχῐ́ζων ἀποτειχῐζόμενος
f ἀποτειχῐ́ζουσᾰ ἀποτειχῐζομένη
n ἀποτειχῐ́ζον ἀποτειχῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπετείχῐζον, ἀπετειχῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπετείχῐζον ἀπετείχῐζες ἀπετείχῐζε(ν) ἀπετειχῐ́ζετον ἀπετειχῐζέτην ἀπετειχῐ́ζομεν ἀπετειχῐ́ζετε ἀπετείχῐζον
middle/
passive 		indicative ἀπετειχῐζόμην ἀπετειχῐ́ζου ἀπετειχῐ́ζετο ἀπετειχῐ́ζεσθον ἀπετειχῐζέσθην ἀπετειχῐζόμεθᾰ ἀπετειχῐ́ζεσθε ἀπετειχῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποτειχῐέω, ἀποτειχῐέομαι, ἀποτειχῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτειχῐέω ἀποτειχῐέεις ἀποτειχῐέει ἀποτειχῐέετον ἀποτειχῐέετον ἀποτειχῐέομεν ἀποτειχῐέετε ἀποτειχῐέουσῐ(ν)
optative ἀποτειχῐέοιμῐ ἀποτειχῐέοις ἀποτειχῐέοι ἀποτειχῐέοιτον ἀποτειχῐεοίτην ἀποτειχῐέοιμεν ἀποτειχῐέοιτε ἀποτειχῐέοιεν
middle indicative ἀποτειχῐέομαι ἀποτειχῐέῃ,
ἀποτειχῐέει 		ἀποτειχῐέεται ἀποτειχῐέεσθον ἀποτειχῐέεσθον ἀποτειχῐεόμεθᾰ ἀποτειχῐέεσθε ἀποτειχῐέονται
optative ἀποτειχῐεοίμην ἀποτειχῐέοιο ἀποτειχῐέοιτο ἀποτειχῐέοισθον ἀποτειχῐεοίσθην ἀποτειχῐεοίμεθᾰ ἀποτειχῐέοισθε ἀποτειχῐέοιντο
passive indicative ἀποτειχῐσθήσομαι ἀποτειχῐσθήσῃ ἀποτειχῐσθήσεται ἀποτειχῐσθήσεσθον ἀποτειχῐσθήσεσθον ἀποτειχῐσθησόμεθᾰ ἀποτειχῐσθήσεσθε ἀποτειχῐσθήσονται
optative ἀποτειχῐσθησοίμην ἀποτειχῐσθήσοιο ἀποτειχῐσθήσοιτο ἀποτειχῐσθήσοισθον ἀποτειχῐσθησοίσθην ἀποτειχῐσθησοίμεθᾰ ἀποτειχῐσθήσοισθε ἀποτειχῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποτειχῐέειν ἀποτειχῐέεσθαι ἀποτειχῐσθήσεσθαι
participle m ἀποτειχῐέων ἀποτειχῐεόμενος ἀποτειχῐσθησόμενος
f ἀποτειχῐέουσᾰ ἀποτειχῐεομένη ἀποτειχῐσθησομένη
n ἀποτειχῐέον ἀποτειχῐεόμενον ἀποτειχῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀποτειχῐῶ, ἀποτειχῐοῦμαι, ἀποτειχῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτειχῐῶ ἀποτειχῐεῖς ἀποτειχῐεῖ ἀποτειχῐεῖτον ἀποτειχῐεῖτον ἀποτειχῐοῦμεν ἀποτειχῐεῖτε ἀποτειχῐοῦσῐ(ν)
optative ἀποτειχῐοίην,
ἀποτειχῐοῖμῐ 		ἀποτειχῐοίης,
ἀποτειχῐοῖς 		ἀποτειχῐοίη,
ἀποτειχῐοῖ 		ἀποτειχῐοῖτον,
ἀποτειχῐοίητον 		ἀποτειχῐοίτην,
ἀποτειχῐοιήτην 		ἀποτειχῐοῖμεν,
ἀποτειχῐοίημεν 		ἀποτειχῐοῖτε,
ἀποτειχῐοίητε 		ἀποτειχῐοῖεν,
ἀποτειχῐοίησᾰν
middle indicative ἀποτειχῐοῦμαι ἀποτειχῐῇ ἀποτειχῐεῖται ἀποτειχῐεῖσθον ἀποτειχῐεῖσθον ἀποτειχῐούμεθᾰ ἀποτειχῐεῖσθε ἀποτειχῐοῦνται
optative ἀποτειχῐοίμην ἀποτειχῐοῖο ἀποτειχῐοῖτο ἀποτειχῐοῖσθον ἀποτειχῐοίσθην ἀποτειχῐοίμεθᾰ ἀποτειχῐοῖσθε ἀποτειχῐοῖντο
passive indicative ἀποτειχῐσθήσομαι ἀποτειχῐσθήσῃ ἀποτειχῐσθήσεται ἀποτειχῐσθήσεσθον ἀποτειχῐσθήσεσθον ἀποτειχῐσθησόμεθᾰ ἀποτειχῐσθήσεσθε ἀποτειχῐσθήσονται
optative ἀποτειχῐσθησοίμην ἀποτειχῐσθήσοιο ἀποτειχῐσθήσοιτο ἀποτειχῐσθήσοισθον ἀποτειχῐσθησοίσθην ἀποτειχῐσθησοίμεθᾰ ἀποτειχῐσθήσοισθε ἀποτειχῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀποτειχῐεῖν ἀποτειχῐεῖσθαι ἀποτειχῐσθήσεσθαι
participle m ἀποτειχῐῶν ἀποτειχῐούμενος ἀποτειχῐσθησόμενος
f ἀποτειχῐοῦσᾰ ἀποτειχῐουμένη ἀποτειχῐσθησομένη
n ἀποτειχῐοῦν ἀποτειχῐούμενον ἀποτειχῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπετείχῐσᾰ, ἀπετειχῐσᾰ́μην, ἀπετειχῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπετείχῐσᾰ ἀπετείχῐσᾰς ἀπετείχῐσε(ν) ἀπετειχῐ́σᾰτον ἀπετειχῐσᾰ́την ἀπετειχῐ́σᾰμεν ἀπετειχῐ́σᾰτε ἀπετείχῐσᾰν
subjunctive ἀποτειχῐ́σω ἀποτειχῐ́σῃς ἀποτειχῐ́σῃ ἀποτειχῐ́σητον ἀποτειχῐ́σητον ἀποτειχῐ́σωμεν ἀποτειχῐ́σητε ἀποτειχῐ́σωσῐ(ν)
optative ἀποτειχῐ́σαιμῐ ἀποτειχῐ́σειᾰς,
ἀποτειχῐ́σαις 		ἀποτειχῐ́σειε(ν),
ἀποτειχῐ́σαι 		ἀποτειχῐ́σαιτον ἀποτειχῐσαίτην ἀποτειχῐ́σαιμεν ἀποτειχῐ́σαιτε ἀποτειχῐ́σειᾰν,
ἀποτειχῐ́σαιεν
imperative   ἀποτείχῐσον ἀποτειχῐσᾰ́τω ἀποτειχῐ́σᾰτον ἀποτειχῐσᾰ́των   ἀποτειχῐ́σᾰτε ἀποτειχῐσᾰ́ντων
middle indicative ἀπετειχῐσᾰ́μην ἀπετειχῐ́σω ἀπετειχῐ́σᾰτο ἀπετειχῐ́σᾰσθον ἀπετειχῐσᾰ́σθην ἀπετειχῐσᾰ́μεθᾰ ἀπετειχῐ́σᾰσθε ἀπετειχῐ́σᾰντο
subjunctive ἀποτειχῐ́σωμαι ἀποτειχῐ́σῃ ἀποτειχῐ́σηται ἀποτειχῐ́σησθον ἀποτειχῐ́σησθον ἀποτειχῐσώμεθᾰ ἀποτειχῐ́σησθε ἀποτειχῐ́σωνται
optative ἀποτειχῐσαίμην ἀποτειχῐ́σαιο ἀποτειχῐ́σαιτο ἀποτειχῐ́σαισθον ἀποτειχῐσαίσθην ἀποτειχῐσαίμεθᾰ ἀποτειχῐ́σαισθε ἀποτειχῐ́σαιντο
imperative   ἀποτείχῐσαι ἀποτειχῐσᾰ́σθω ἀποτειχῐ́σᾰσθον ἀποτειχῐσᾰ́σθων   ἀποτειχῐ́σᾰσθε ἀποτειχῐσᾰ́σθων
passive indicative ἀπετειχῐ́σθην ἀπετειχῐ́σθης ἀπετειχῐ́σθη ἀπετειχῐ́σθητον ἀπετειχῐσθήτην ἀπετειχῐ́σθημεν ἀπετειχῐ́σθητε ἀπετειχῐ́σθησᾰν
subjunctive ἀποτειχῐσθῶ ἀποτειχῐσθῇς ἀποτειχῐσθῇ ἀποτειχῐσθῆτον ἀποτειχῐσθῆτον ἀποτειχῐσθῶμεν ἀποτειχῐσθῆτε ἀποτειχῐσθῶσῐ(ν)
optative ἀποτειχῐσθείην ἀποτειχῐσθείης ἀποτειχῐσθείη ἀποτειχῐσθεῖτον,
ἀποτειχῐσθείητον 		ἀποτειχῐσθείτην,
ἀποτειχῐσθειήτην 		ἀποτειχῐσθεῖμεν,
ἀποτειχῐσθείημεν 		ἀποτειχῐσθεῖτε,
ἀποτειχῐσθείητε 		ἀποτειχῐσθεῖεν,
ἀποτειχῐσθείησᾰν
imperative   ἀποτειχῐ́σθητῐ ἀποτειχῐσθήτω ἀποτειχῐ́σθητον ἀποτειχῐσθήτων   ἀποτειχῐ́σθητε ἀποτειχῐσθέντων
active middle passive
infinitive ἀποτειχῐ́σαι ἀποτειχῐ́σᾰσθαι ἀποτειχῐσθῆναι
participle m ἀποτειχῐ́σᾱς ἀποτειχῐσᾰ́μενος ἀποτειχῐσθείς
f ἀποτειχῐ́σᾱσᾰ ἀποτειχῐσᾰμένη ἀποτειχῐσθεῖσᾰ
n ἀποτειχῐ́σᾰν ἀποτειχῐσᾰ́μενον ἀποτειχῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀποτετείχῐκᾰ, ἀποτετείχῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀποτετείχῐκᾰ ἀποτετείχῐκᾰς ἀποτετείχῐκε(ν) ἀποτετειχῐ́κᾰτον ἀποτετειχῐ́κᾰτον ἀποτετειχῐ́κᾰμεν ἀποτετειχῐ́κᾰτε ἀποτετειχῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀποτετειχῐ́κω ἀποτετειχῐ́κῃς ἀποτετειχῐ́κῃ ἀποτετειχῐ́κητον ἀποτετειχῐ́κητον ἀποτετειχῐ́κωμεν ἀποτετειχῐ́κητε ἀποτετειχῐ́κωσῐ(ν)
optative ἀποτετειχῐ́κοιμῐ,
ἀποτετειχῐκοίην 		ἀποτετειχῐ́κοις,
ἀποτετειχῐκοίης 		ἀποτετειχῐ́κοι,
ἀποτετειχῐκοίη 		ἀποτετειχῐ́κοιτον ἀποτετειχῐκοίτην ἀποτετειχῐ́κοιμεν ἀποτετειχῐ́κοιτε ἀποτετειχῐ́κοιεν
imperative   ἀποτετείχῐκε ἀποτετειχῐκέτω ἀποτετειχῐ́κετον ἀποτετειχῐκέτων   ἀποτετειχῐ́κετε ἀποτετειχῐκόντων
middle/
passive 		indicative ἀποτετείχῐσμαι ἀποτετείχῐσαι ἀποτετείχῐσται ἀποτετείχῐσθον ἀποτετείχῐσθον ἀποτετειχῐ́σμεθᾰ ἀποτετείχῐσθε ἀποτετειχῐ́δᾰται
subjunctive ἀποτετειχῐσμένος ὦ ἀποτετειχῐσμένος ᾖς ἀποτετειχῐσμένος ᾖ ἀποτετειχῐσμένω ἦτον ἀποτετειχῐσμένω ἦτον ἀποτετειχῐσμένοι ὦμεν ἀποτετειχῐσμένοι ἦτε ἀποτετειχῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀποτετειχῐσμένος εἴην ἀποτετειχῐσμένος εἴης ἀποτετειχῐσμένος εἴη ἀποτετειχῐσμένω εἴητον/εἶτον ἀποτετειχῐσμένω εἰήτην/εἴτην ἀποτετειχῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἀποτετειχῐσμένοι εἴητε/εἶτε ἀποτετειχῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀποτετείχῐσο ἀποτετειχῐ́σθω ἀποτετείχῐσθον ἀποτετειχῐ́σθων   ἀποτετείχῐσθε ἀποτετειχῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀποτετειχῐκέναι ἀποτετειχῐ́σθαι
participle m ἀποτετειχῐκώς ἀποτετειχῐσμένος
f ἀποτετειχῐκυῖᾰ ἀποτετειχῐσμένη
n ἀποτετειχῐκός ἀποτετειχῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀπετετειχῐ́κειν, ἀπετετειχῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπετετειχῐ́κειν,
ἀπετετειχῐ́κη 		ἀπετετειχῐ́κεις,
ἀπετετειχῐ́κης 		ἀπετετειχῐ́κει(ν) ἀπετετειχῐ́κετον ἀπετετειχῐκέτην ἀπετετειχῐ́κεμεν ἀπετετειχῐ́κετε ἀπετετειχῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀπετετειχῐ́σμην ἀπετετείχῐσο ἀπετετείχῐστο ἀπετετείχῐσθον ἀπετετειχῐ́σθην ἀπετετειχῐ́σμεθᾰ ἀπετετείχῐσθε ἀπετετειχῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.