ἀραρώς
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.ra.rɔ̌ːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.raˈros/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.raˈros/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.raˈros/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.raˈros/
Participle
ἀρᾰρώς • (arărṓs) m (feminine ἀρᾰρυῖᾰ, neuter ἀρᾰρός); first/third declension
- perfect active participle of ἀραρίσκω (ararískō)
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ἀρᾰρώς arărṓs |
ἀρᾰρυῖᾰ arăruîă |
ἀρᾰρός arărós |
ἀρᾰρότε arăróte |
ἀρᾰρυίᾱ arăruíā |
ἀρᾰρότε arăróte |
ἀρᾰρότες arărótes |
ἀρᾰρυῖαι arăruîai |
ἀρᾰρότᾰ arărótă | |||||
| Genitive | ἀρᾰρότος arărótos |
ἀρᾰρυίᾱς arăruíās |
ἀρᾰρότος arărótos |
ἀρᾰρότοιν arărótoin |
ἀρᾰρυίαιν arăruíain |
ἀρᾰρότοιν arărótoin |
ἀρᾰρότων arărótōn |
ἀρᾰρυιῶν arăruiôn |
ἀρᾰρότων arărótōn | |||||
| Dative | ἀρᾰρότῐ arărótĭ |
ἀρᾰρυίᾳ arăruíāi |
ἀρᾰρότῐ arărótĭ |
ἀρᾰρότοιν arărótoin |
ἀρᾰρυίαιν arăruíain |
ἀρᾰρότοιν arărótoin |
ἀρᾰρόσῐ / ἀρᾰρόσῐν arărósĭ(n) |
ἀρᾰρυίαις arăruíais |
ἀρᾰρόσῐ / ἀρᾰρόσῐν arărósĭ(n) | |||||
| Accusative | ἀρᾰρότᾰ arărótă |
ἀρᾰρυῖᾰν arăruîăn |
ἀρᾰρός arărós |
ἀρᾰρότε arăróte |
ἀρᾰρυίᾱ arăruíā |
ἀρᾰρότε arăróte |
ἀρᾰρότᾰς arărótăs |
ἀρᾰρυίᾱς arăruíās |
ἀρᾰρότᾰ arărótă | |||||
| Vocative | ἀρᾰρώς arărṓs |
ἀρᾰρυῖᾰ arăruîă |
ἀρᾰρός arărós |
ἀρᾰρότε arăróte |
ἀρᾰρυίᾱ arăruíā |
ἀρᾰρότε arăróte |
ἀρᾰρότες arărótes |
ἀρᾰρυῖαι arăruîai |
ἀρᾰρότᾰ arărótă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἀρᾰρότως arărótōs |
— | — | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||