ἀφείς
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.pʰěːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /aˈpʰis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /aˈɸis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /aˈfis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /aˈfis/
Verb
ᾰ̓φείς • (ăpheís) m (feminine ᾰ̓φεῖσᾰ, neuter ᾰ̓φέν); first/third declension
- aorist active participle of ᾰ̓φῑ́ημῐ (ăphī́ēmĭ)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ᾰ̓φείς ăpheís |
ᾰ̓φεῖσᾰ ăpheîsă |
ᾰ̓φέν ăphén |
ᾰ̓φέντε ăphénte |
ᾰ̓φείσᾱ ăpheísā |
ᾰ̓φέντε ăphénte |
ᾰ̓φέντες ăphéntes |
ᾰ̓φεῖσαι ăpheîsai |
ᾰ̓φέντᾰ ăphéntă | |||||
| Genitive | ᾰ̓φέντος ăphéntos |
ᾰ̓φείσης ăpheísēs |
ᾰ̓φέντος ăphéntos |
ᾰ̓φέντοιν ăphéntoin |
ᾰ̓φείσαιν ăpheísain |
ᾰ̓φέντοιν ăphéntoin |
ᾰ̓φέντων ăphéntōn |
ᾰ̓φεισῶν ăpheisôn |
ᾰ̓φέντων ăphéntōn | |||||
| Dative | ᾰ̓φέντῐ ăphéntĭ |
ᾰ̓φείσῃ ăpheísēi |
ᾰ̓φέντῐ ăphéntĭ |
ᾰ̓φέντοιν ăphéntoin |
ᾰ̓φείσαιν ăpheísain |
ᾰ̓φέντοιν ăphéntoin |
ᾰ̓φεῖσῐ / ᾰ̓φεῖσῐν ăpheîsĭ(n) |
ᾰ̓φείσαις ăpheísais |
ᾰ̓φεῖσῐ / ᾰ̓φεῖσῐν ăpheîsĭ(n) | |||||
| Accusative | ᾰ̓φέντᾰ ăphéntă |
ᾰ̓φεῖσᾰν ăpheîsăn |
ᾰ̓φέν ăphén |
ᾰ̓φέντε ăphénte |
ᾰ̓φείσᾱ ăpheísā |
ᾰ̓φέντε ăphénte |
ᾰ̓φέντᾰς ăphéntăs |
ᾰ̓φείσᾱς ăpheísās |
ᾰ̓φέντᾰ ăphéntă | |||||
| Vocative | ᾰ̓φείς ăpheís |
ᾰ̓φεῖσᾰ ăpheîsă |
ᾰ̓φέν ăphén |
ᾰ̓φέντε ăphénte |
ᾰ̓φείσᾱ ăpheísā |
ᾰ̓φέντε ăphénte |
ᾰ̓φέντες ăphéntes |
ᾰ̓φεῖσαι ăpheîsai |
ᾰ̓φέντᾰ ăphéntă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ᾰ̓φέντως ăphéntōs |
— | — | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||