ἄκουσα

Ancient Greek

Etymology 1

Pronunciation

 

Verb

ᾰ̓́κουσᾰ • (ắkousă)

  1. (Epic) first-person singular aorist active indicative unaugmented of ἀκούω (akoúō)

Etymology 2

Pronunciation

 

Adjective

ᾱ̓́κουσᾰ • (ā́kousă)

  1. feminine nominative/vocative singular of ᾱ̓́κων (ā́kōn)