Ἀντικυρεύς
Ancient Greek
Etymology
From Ἀντῐκύρᾱ (Antĭkúrā, “Anticyra”) + -εύς (-eús).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /an.ti.ky.rěu̯s/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /an.ti.kyˈreʍs/
- (4th CE Koine) IPA(key): /an.ti.cyˈreɸs/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /an.ti.cyˈrefs/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /an.di.ciˈrefs/
Noun
Ἀντῐκυρεύς • (Antĭkureús) m (genitive Ἀντῐκυρέως); third declension
- an inhabitant of Anticyra; an Anticyran
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ Ἀντῐκυρεύς hē Antĭkureús |
τὼ Ἀντῐκυρῆ tṑ Antĭkurê |
αἱ Ἀντῐκυρῆς / Ἀντῐκυρεῖς hai Antĭkurês / Antĭkureîs | ||||||||||
| Genitive | τῆς Ἀντῐκυρέως tês Antĭkuréōs |
τοῖν Ἀντῐκυρέοιν toîn Antĭkuréoin |
τῶν Ἀντῐκυρέων tôn Antĭkuréōn | ||||||||||
| Dative | τῇ Ἀντῐκυρεῖ tēî Antĭkureî |
τοῖν Ἀντῐκυρέοιν toîn Antĭkuréoin |
ταῖς Ἀντῐκυρεῦσῐ / Ἀντῐκυρεῦσῐν taîs Antĭkureûsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν Ἀντῐκυρέᾱ tḕn Antĭkuréā |
τὼ Ἀντῐκυρῆ tṑ Antĭkurê |
τᾱ̀ς Ἀντῐκυρέᾱς tā̀s Antĭkuréās | ||||||||||
| Vocative | Ἀντῐκυρεῦ Antĭkureû |
Ἀντῐκυρῆ Antĭkurê |
Ἀντῐκυρῆς / Ἀντῐκυρεῖς Antĭkurês / Antĭkureîs | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: Αντικυρεύς (Antikyréfs)
References
- Ἀντικυρεύς in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,001