Ἀρισταίνετος
Ancient Greek
Etymology
From ἄριστος (áristos, “best”) + αἰνετός (ainetós, “praiseworthy”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.ris.tǎi̯.ne.tos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.risˈtɛ.ne.tos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.risˈtɛ.ne.tos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.risˈte.ne.tos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.risˈte.ne.tos/
Proper noun
Ᾰ̓ρῐσταίνετος • (Ărĭstaínetos) m (genitive Ᾰ̓ρῐσταινέτου); second declension
- a male given name, Aristaenetus
Declension
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Ᾰ̓ρῐσταίνετος ho Ărĭstaínetos | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Ᾰ̓ρῐσταινέτου toû Ărĭstainétou | ||||||||||||
| Dative | τῷ Ᾰ̓ρῐσταινέτῳ tōî Ărĭstainétōi | ||||||||||||
| Accusative | τὸν Ᾰ̓ρῐσταίνετον tòn Ărĭstaíneton | ||||||||||||
| Vocative | Ᾰ̓ρῐσταίνετε Ărĭstaínete | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Further reading
- Ἀρισταίνετος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)