Ἀριστοφάνειος

Ancient Greek

Etymology

From Ἀρῐστοφᾰ́νης (Arĭstophắnēs, “Aristophanes”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix), from ἄρῐστος (árĭstos, “best”) +‎ φαίνω (phaínō, “appear”), literally “best-seeming”.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ris.to.pʰá.neː.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ris.toˈpʰa.ni.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ris.toˈɸa.ni.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ris.toˈfa.ni.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ris.toˈfa.ni.os/

Adjective

Ἀρῐστοφᾰ́νειος • (Arĭstophắneios) m (feminine Ἀρῐστοφᾰνείᾱ, neuter Ἀρῐστοφᾰ́νειον); first/second declension

of Aristophanes
1. (prosody, with μέτρον (métron)) anapestic tetrameter
  - 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, The Art of Rhetoric 11.10
  - Hephaestio, Collected Works 8
  - Theon, Prog. 3

Declension

First and second declension of Ἀρῐστοφᾰ́νειος; Ἀρῐστοφᾰνείᾱ; Ἀρῐστοφᾰ́νειον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Ἀρῐστοφᾰ́νειος Arĭstophắneios	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Arĭstophăneíā	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Arĭstophắneion	Ἀρῐστοφᾰνείω Arĭstophăneíō	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Arĭstophăneíā	Ἀρῐστοφᾰνείω Arĭstophăneíō	Ἀρῐστοφᾰ́νειοι Arĭstophắneioi	Ἀρῐστοφᾰ́νειαι Arĭstophắneiai	Ἀρῐστοφᾰ́νειᾰ Arĭstophắneiă
Genitive	Ἀρῐστοφᾰνείου Arĭstophăneíou	Ἀρῐστοφᾰνείᾱς Arĭstophăneíās	Ἀρῐστοφᾰνείου Arĭstophăneíou	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Arĭstophăneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείαιν Arĭstophăneíain	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Arĭstophăneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείων Arĭstophăneíōn	Ἀρῐστοφᾰνείων Arĭstophăneíōn	Ἀρῐστοφᾰνείων Arĭstophăneíōn
Dative	Ἀρῐστοφᾰνείῳ Arĭstophăneíōi	Ἀρῐστοφᾰνείᾳ Arĭstophăneíāi	Ἀρῐστοφᾰνείῳ Arĭstophăneíōi	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Arĭstophăneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείαιν Arĭstophăneíain	Ἀρῐστοφᾰνείοιν Arĭstophăneíoin	Ἀρῐστοφᾰνείοις Arĭstophăneíois	Ἀρῐστοφᾰνείαις Arĭstophăneíais	Ἀρῐστοφᾰνείοις Arĭstophăneíois
Accusative	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Arĭstophắneion	Ἀρῐστοφᾰνείᾱν Arĭstophăneíān	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Arĭstophắneion	Ἀρῐστοφᾰνείω Arĭstophăneíō	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Arĭstophăneíā	Ἀρῐστοφᾰνείω Arĭstophăneíō	Ἀρῐστοφᾰνείους Arĭstophăneíous	Ἀρῐστοφᾰνείᾱς Arĭstophăneíās	Ἀρῐστοφᾰ́νειᾰ Arĭstophắneiă
Vocative	Ἀρῐστοφᾰ́νειε Arĭstophắneie	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Arĭstophăneíā	Ἀρῐστοφᾰ́νειον Arĭstophắneion	Ἀρῐστοφᾰνείω Arĭstophăneíō	Ἀρῐστοφᾰνείᾱ Arĭstophăneíā	Ἀρῐστοφᾰνείω Arĭstophăneíō	Ἀρῐστοφᾰ́νειοι Arĭstophắneioi	Ἀρῐστοφᾰ́νειαι Arĭstophắneiai	Ἀρῐστοφᾰ́νειᾰ Arĭstophắneiă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Ἀρῐστοφᾰνείως Arĭstophăneíōs			Ἀρῐστοφᾰνειότερος Arĭstophăneióteros			Ἀρῐστοφᾰνειότᾰτος Arĭstophăneiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Latin: Aristophanēus, Aristophanīus
- English: Aristophanean

References

“Ἀριστοφάνειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Ἀριστοφάνειος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)