Ἀχερούσιος

Ancient Greek

Etymology

From Ἀχέρων (Akhérōn) +‎ -ιος (-ios)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.kʰe.rǔː.si.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.kʰeˈru.si.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.çeˈru.si.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.çeˈru.si.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.çeˈru.si.os/

Adjective

Ἀχερούσῐος • (Akheroúsĭos) m (feminine Ἀχερουσίᾱ, neuter Ἀχερούσῐον); first/second declension

Acherontic (pertaining to Acheron)

Declension

First and second declension of Ἀχερούσῐος; Ἀχερουσῐ́ᾱ; Ἀχερούσῐον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Ἀχερούσῐος Akheroúsĭos	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousĭ́ā	Ἀχερούσῐον Akheroúsĭon	Ἀχερουσῐ́ω Akherousĭ́ō	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousĭ́ā	Ἀχερουσῐ́ω Akherousĭ́ō	Ἀχερούσῐοι Akheroúsĭoi	Ἀχερούσῐαι Akheroúsĭai	Ἀχερούσῐᾰ Akheroúsĭă
Genitive	Ἀχερουσῐ́ου Akherousĭ́ou	Ἀχερουσῐ́ᾱς Akherousĭ́ās	Ἀχερουσῐ́ου Akherousĭ́ou	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousĭ́oin	Ἀχερουσῐ́αιν Akherousĭ́ain	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousĭ́oin	Ἀχερουσῐ́ων Akherousĭ́ōn	Ἀχερουσῐ́ων Akherousĭ́ōn	Ἀχερουσῐ́ων Akherousĭ́ōn
Dative	Ἀχερουσῐ́ῳ Akherousĭ́ōi	Ἀχερουσῐ́ᾳ Akherousĭ́āi	Ἀχερουσῐ́ῳ Akherousĭ́ōi	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousĭ́oin	Ἀχερουσῐ́αιν Akherousĭ́ain	Ἀχερουσῐ́οιν Akherousĭ́oin	Ἀχερουσῐ́οις Akherousĭ́ois	Ἀχερουσῐ́αις Akherousĭ́ais	Ἀχερουσῐ́οις Akherousĭ́ois
Accusative	Ἀχερούσῐον Akheroúsĭon	Ἀχερουσῐ́ᾱν Akherousĭ́ān	Ἀχερούσῐον Akheroúsĭon	Ἀχερουσῐ́ω Akherousĭ́ō	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousĭ́ā	Ἀχερουσῐ́ω Akherousĭ́ō	Ἀχερουσῐ́ους Akherousĭ́ous	Ἀχερουσῐ́ᾱς Akherousĭ́ās	Ἀχερούσῐᾰ Akheroúsĭă
Vocative	Ἀχερούσῐε Akheroúsĭe	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousĭ́ā	Ἀχερούσῐον Akheroúsĭon	Ἀχερουσῐ́ω Akherousĭ́ō	Ἀχερουσῐ́ᾱ Akherousĭ́ā	Ἀχερουσῐ́ω Akherousĭ́ō	Ἀχερούσῐοι Akheroúsĭoi	Ἀχερούσῐαι Akheroúsĭai	Ἀχερούσῐᾰ Akheroúsĭă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: acherūsius