ἐγχώριος
See also: εγχώριος
Ancient Greek
Etymology
From ἐν- (en-, “in”) + χώρα (khṓra, “place, location”) + -ιος (-ios, “belonging to”)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /eŋ.kʰɔ̌ː.ri.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /eŋˈkʰo.ri.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /eŋˈxo.ri.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /eŋˈxo.ri.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /eŋˈxo.ri.os/
Adjective
ἐγχώριος • (enkhṓrios) m or f (neuter ἐγχώριον); second declension
- of the country, local, true-born
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἐγχώριος enkhṓrios |
ἐγχώριον enkhṓrion |
ἐγχωρίω enkhōríō |
ἐγχωρίω enkhōríō |
ἐγχώριοι enkhṓrioi |
ἐγχώριᾰ enkhṓriă | ||||||||
| Genitive | ἐγχωρίου enkhōríou |
ἐγχωρίου enkhōríou |
ἐγχωρίοιν enkhōríoin |
ἐγχωρίοιν enkhōríoin |
ἐγχωρίων enkhōríōn |
ἐγχωρίων enkhōríōn | ||||||||
| Dative | ἐγχωρίῳ enkhōríōi |
ἐγχωρίῳ enkhōríōi |
ἐγχωρίοιν enkhōríoin |
ἐγχωρίοιν enkhōríoin |
ἐγχωρίοις enkhōríois |
ἐγχωρίοις enkhōríois | ||||||||
| Accusative | ἐγχώριον enkhṓrion |
ἐγχώριον enkhṓrion |
ἐγχωρίω enkhōríō |
ἐγχωρίω enkhōríō |
ἐγχωρίους enkhōríous |
ἐγχώριᾰ enkhṓriă | ||||||||
| Vocative | ἐγχώριε enkhṓrie |
ἐγχώριον enkhṓrion |
ἐγχωρίω enkhōríō |
ἐγχωρίω enkhōríō |
ἐγχώριοι enkhṓrioi |
ἐγχώριᾰ enkhṓriă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἐγχωρίως enkhōríōs |
ἐγχωριότερος enkhōrióteros |
ἐγχωριότᾰτος enkhōriótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → Greek: εγχώριος (enchórios) (learned)
Further reading
- “ἐγχώριος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press