ἐεισάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.eː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.iˈsa.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.iˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.iˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.iˈsa.me.nos/

Participle

ἐεισάμενος • (eeisámenos) m (feminine ἐεισᾰμένη, neuter ἐεισάμενον); first/second declension

Epic form of εἰσάμενος (eisámenos): aorist middle participle of εἴδομαι (eídomai)

Declension

First and second declension of ἐεισᾰ́μενος; ἐεισᾰμένη; ἐεισᾰ́μενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐεισᾰ́μενος eeisắmenos	ἐεισᾰμένη eeisăménē	ἐεισᾰ́μενον eeisắmenon	ἐεισᾰμένω eeisăménō	ἐεισᾰμένᾱ eeisăménā	ἐεισᾰμένω eeisăménō	ἐεισᾰ́μενοι eeisắmenoi	ἐεισᾰ́μεναι eeisắmenai	ἐεισᾰ́μενᾰ eeisắmenă
Genitive	ἐεισᾰμένου / ἐεισᾰμενοῖο / ἐεισᾰμένοιο / ἐεισᾰμενόο / ἐεισᾰμένοο eeisăménou / eeisămenoîo / eeisăménoio / eeisămenóo / eeisăménoo	ἐεισᾰμένης eeisăménēs	ἐεισᾰμένου / ἐεισᾰμενοῖο / ἐεισᾰμένοιο / ἐεισᾰμενόο / ἐεισᾰμένοο eeisăménou / eeisămenoîo / eeisăménoio / eeisămenóo / eeisăménoo	ἐεισᾰμένοιν / ἐεισᾰμένοιῐν eeisăménoi(ĭ)n	ἐεισᾰμέναιν / ἐεισᾰμέναιῐν / ἐεισᾰμένῃῐν eeisăménai(ĭ)n / eeisăménēiĭn	ἐεισᾰμένοιν / ἐεισᾰμένοιῐν eeisăménoi(ĭ)n	ἐεισᾰμένων eeisăménōn	ἐεισᾰμενᾱ́ων / ἐεισᾰμενέ͜ων / ἐεισᾰμενῶν eeisămenā́ōn / eeisămené͜ōn / eeisămenôn	ἐεισᾰμένων eeisăménōn
Dative	ἐεισᾰμένῳ eeisăménōi	ἐεισᾰμένῃ eeisăménēi	ἐεισᾰμένῳ eeisăménōi	ἐεισᾰμένοιν / ἐεισᾰμένοιῐν eeisăménoi(ĭ)n	ἐεισᾰμέναιν / ἐεισᾰμέναιῐν / ἐεισᾰμένῃῐν eeisăménai(ĭ)n / eeisăménēiĭn	ἐεισᾰμένοιν / ἐεισᾰμένοιῐν eeisăménoi(ĭ)n	ἐεισᾰμένοισῐ / ἐεισᾰμένοισῐν / ἐεισᾰμένοις eeisăménoisĭ(n) / eeisăménois	ἐεισᾰμένῃσῐ / ἐεισᾰμένῃσῐν / ἐεισᾰμένῃς / ἐεισᾰμέναις eeisăménēisĭ(n) / eeisăménēis / eeisăménais	ἐεισᾰμένοισῐ / ἐεισᾰμένοισῐν / ἐεισᾰμένοις eeisăménoisĭ(n) / eeisăménois
Accusative	ἐεισᾰ́μενον eeisắmenon	ἐεισᾰμένην eeisăménēn	ἐεισᾰ́μενον eeisắmenon	ἐεισᾰμένω eeisăménō	ἐεισᾰμένᾱ eeisăménā	ἐεισᾰμένω eeisăménō	ἐεισᾰμένους eeisăménous	ἐεισᾰμένᾱς eeisăménās	ἐεισᾰ́μενᾰ eeisắmenă
Vocative	ἐεισᾰ́μενε eeisắmene	ἐεισᾰμένη eeisăménē	ἐεισᾰ́μενον eeisắmenon	ἐεισᾰμένω eeisăménō	ἐεισᾰμένᾱ eeisăménā	ἐεισᾰμένω eeisăménō	ἐεισᾰ́μενοι eeisắmenoi	ἐεισᾰ́μεναι eeisắmenai	ἐεισᾰ́μενᾰ eeisắmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐεισᾰμένως eeisăménōs			ἐεισᾰμενώτερος eeisămenṓteros			ἐεισᾰμενώτᾰτος eeisămenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.