ἐκτάμνω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ek.tám.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ekˈtam.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ekˈtam.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ekˈtam.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ekˈtam.no/
Verb
ἐκτάμνω • (ektámnō)
Conjugation
Present: ἐκτάμνω, ἐκτάμνομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκτάμνω | ἐκτάμνεις | ἐκτάμνει | ἐκτάμνετον | ἐκτάμνετον | ἐκτάμνομεν | ἐκτάμνετε | ἐκτάμνουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐκτάμνω | ἐκτάμνῃς | ἐκτάμνῃ | ἐκτάμνητον | ἐκτάμνητον | ἐκτάμνωμεν | ἐκτάμνητε | ἐκτάμνωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐκτάμνοιμῐ | ἐκτάμνοις | ἐκτάμνοι | ἐκτάμνοιτον | ἐκταμνοίτην | ἐκτάμνοιμεν | ἐκτάμνοιτε | ἐκτάμνοιεν | |||||
| imperative | ἔκταμνε | ἐκταμνέτω | ἐκτάμνετον | ἐκταμνέτων | ἐκτάμνετε | ἐκταμνόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκτάμνομαι | ἐκτάμνῃ / ἐκτάμνει | ἐκτάμνεται | ἐκτάμνεσθον | ἐκτάμνεσθον | ἐκταμνόμεθᾰ | ἐκτάμνεσθε | ἐκτάμνονται | ||||
| subjunctive | ἐκτάμνωμαι | ἐκτάμνῃ | ἐκτάμνηται | ἐκτάμνησθον | ἐκτάμνησθον | ἐκταμνώμεθᾰ | ἐκτάμνησθε | ἐκτάμνωνται | |||||
| optative | ἐκταμνοίμην | ἐκτάμνοιο | ἐκτάμνοιτο | ἐκτάμνοισθον | ἐκταμνοίσθην | ἐκταμνοίμεθᾰ | ἐκτάμνοισθε | ἐκτάμνοιντο | |||||
| imperative | ἐκτάμνου | ἐκταμνέσθω | ἐκτάμνεσθον | ἐκταμνέσθων | ἐκτάμνεσθε | ἐκταμνέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐκτάμνειν | ἐκτάμνεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐκτάμνων | ἐκταμνόμενος | ||||||||||
| f | ἐκτάμνουσᾰ | ἐκταμνομένη | |||||||||||
| n | ἐκτᾶμνον | ἐκταμνόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐξέταμνον, ἐξεταμνόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐξέταμνον | ἐξέταμνες | ἐξέταμνε(ν) | ἐξετάμνετον | ἐξεταμνέτην | ἐξετάμνομεν | ἐξετάμνετε | ἐξέταμνον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐξεταμνόμην | ἐξετάμνου | ἐξετάμνετο | ἐξετάμνεσθον | ἐξεταμνέσθην | ἐξεταμνόμεθᾰ | ἐξετάμνεσθε | ἐξετάμνοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἐκταμέω, ἐκταμέομαι, ἐκταμήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκταμέω | ἐκταμέεις | ἐκταμέει | ἐκταμέετον | ἐκταμέετον | ἐκταμέομεν | ἐκταμέετε | ἐκταμέουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἐκταμέοιμῐ | ἐκταμέοις | ἐκταμέοι | ἐκταμέοιτον | ἐκταμεοίτην | ἐκταμέοιμεν | ἐκταμέοιτε | ἐκταμέοιεν | |||||
| middle | indicative | ἐκταμέομαι | ἐκταμέῃ / ἐκταμέει | ἐκταμέεται | ἐκταμέεσθον | ἐκταμέεσθον | ἐκταμεόμεθᾰ | ἐκταμέεσθε | ἐκταμέονται | ||||
| optative | ἐκταμεοίμην | ἐκταμέοιο | ἐκταμέοιτο | ἐκταμέοισθον | ἐκταμεοίσθην | ἐκταμεοίμεθᾰ | ἐκταμέοισθε | ἐκταμέοιντο | |||||
| passive | indicative | ἐκταμήσομαι | ἐκταμήσῃ | ἐκταμήσεται | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμησόμεθᾰ | ἐκταμήσεσθε | ἐκταμήσονται | ||||
| optative | ἐκταμησοίμην | ἐκταμήσοιο | ἐκταμήσοιτο | ἐκταμήσοισθον | ἐκταμησοίσθην | ἐκταμησοίμεθᾰ | ἐκταμήσοισθε | ἐκταμήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐκταμέειν | ἐκταμέεσθαι | ἐκταμήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἐκταμέων | ἐκταμεόμενος | ἐκταμησόμενος | |||||||||
| f | ἐκταμέουσᾰ | ἐκταμεομένη | ἐκταμησομένη | ||||||||||
| n | ἐκταμέον | ἐκταμεόμενον | ἐκταμησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἐκταμῶ, ἐκταμοῦμαι, ἐκταμήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκταμῶ | ἐκταμεῖς | ἐκταμεῖ | ἐκταμεῖτον | ἐκταμεῖτον | ἐκταμοῦμεν | ἐκταμεῖτε | ἐκταμοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | ἐκταμοίην / ἐκταμοῖμῐ | ἐκταμοίης / ἐκταμοῖς | ἐκταμοίη / ἐκταμοῖ | ἐκταμοῖτον / ἐκταμοίητον | ἐκταμοίτην / ἐκταμοιήτην | ἐκταμοῖμεν / ἐκταμοίημεν | ἐκταμοῖτε / ἐκταμοίητε | ἐκταμοῖεν / ἐκταμοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | ἐκταμοῦμαι | ἐκταμῇ | ἐκταμεῖται | ἐκταμεῖσθον | ἐκταμεῖσθον | ἐκταμούμεθᾰ | ἐκταμεῖσθε | ἐκταμοῦνται | ||||
| optative | ἐκταμοίμην | ἐκταμοῖο | ἐκταμοῖτο | ἐκταμοῖσθον | ἐκταμοίσθην | ἐκταμοίμεθᾰ | ἐκταμοῖσθε | ἐκταμοῖντο | |||||
| passive | indicative | ἐκταμήσομαι | ἐκταμήσῃ | ἐκταμήσεται | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμήσεσθον | ἐκταμησόμεθᾰ | ἐκταμήσεσθε | ἐκταμήσονται | ||||
| optative | ἐκταμησοίμην | ἐκταμήσοιο | ἐκταμήσοιτο | ἐκταμήσοισθον | ἐκταμησοίσθην | ἐκταμησοίμεθᾰ | ἐκταμήσοισθε | ἐκταμήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐκταμεῖν | ἐκταμεῖσθαι | ἐκταμήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἐκταμῶν | ἐκταμούμενος | ἐκταμησόμενος | |||||||||
| f | ἐκταμοῦσᾰ | ἐκταμουμένη | ἐκταμησομένη | ||||||||||
| n | ἐκταμοῦν | ἐκταμούμενον | ἐκταμησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐξέταμον | ἐξέταμες | ἐξέταμε(ν) | ἐξετάμετον | ἐξεταμέτην | ἐξετάμομεν | ἐξετάμετε | ἐξέταμον | ||||
| subjunctive | ἐκτάμω | ἐκτάμῃς | ἐκτάμῃ | ἐκτάμητον | ἐκτάμητον | ἐκτάμωμεν | ἐκτάμητε | ἐκτάμωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐκτάμοιμῐ | ἐκτάμοις | ἐκτάμοι | ἐκτάμοιτον | ἐκταμοίτην | ἐκτάμοιμεν | ἐκτάμοιτε | ἐκτάμοιεν | |||||
| imperative | ἔκταμε | ἐκταμέτω | ἐκτάμετον | ἐκταμέτων | ἐκτάμετε | ἐκταμόντων | |||||||
| middle | indicative | ἐξεταμόμην | ἐξετάμου | ἐξετάμετο | ἐξετάμεσθον | ἐξεταμέσθην | ἐξεταμόμεθᾰ | ἐξετάμεσθε | ἐξετάμοντο | ||||
| subjunctive | ἐκτάμωμαι | ἐκτάμῃ | ἐκτάμηται | ἐκτάμησθον | ἐκτάμησθον | ἐκταμώμεθᾰ | ἐκτάμησθε | ἐκτάμωνται | |||||
| optative | ἐκταμοίμην | ἐκτάμοιο | ἐκτάμοιτο | ἐκτάμοισθον | ἐκταμοίσθην | ἐκταμοίμεθᾰ | ἐκτάμοισθε | ἐκτάμοιντο | |||||
| imperative | ἐκταμοῦ | ἐκταμέσθω | ἐκτάμεσθον | ἐκταμέσθων | ἐκτάμεσθε | ἐκταμέσθων | |||||||
| passive | indicative | ἐξετμήθην | ἐξετμήθης | ἐξετμήθη | ἐξετμήθητον | ἐξετμηθήτην | ἐξετμήθημεν | ἐξετμήθητε | ἐξετμήθησᾰν | ||||
| subjunctive | ἐκτμηθῶ | ἐκτμηθῇς | ἐκτμηθῇ | ἐκτμηθῆτον | ἐκτμηθῆτον | ἐκτμηθῶμεν | ἐκτμηθῆτε | ἐκτμηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐκτμηθείην | ἐκτμηθείης | ἐκτμηθείη | ἐκτμηθεῖτον / ἐκτμηθείητον | ἐκτμηθείτην / ἐκτμηθειήτην | ἐκτμηθεῖμεν / ἐκτμηθείημεν | ἐκτμηθεῖτε / ἐκτμηθείητε | ἐκτμηθεῖεν / ἐκτμηθείησᾰν | |||||
| imperative | ἐκτμήθητῐ | ἐκτμηθήτω | ἐκτμήθητον | ἐκτμηθήτων | ἐκτμήθητε | ἐκτμηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐκταμεῖν | ἐκταμέσθαι | ἐκτμηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | ἐκταμών | ἐκταμόμενος | ἐκτμηθείς | |||||||||
| f | ἐκταμοῦσᾰ | ἐκταμομένη | ἐκτμηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | ἐκταμόν | ἐκταμόμενον | ἐκτμηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||