ἐκτελέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-) +‎ τελέω (teléō)

Pronunciation

 

Verb

ἐκτελέω • (ekteléō)

  1. to bring to an end, finish
  2. to accomplish, achieve

Conjugation

   Present: ἐκτελέω, ἐκτελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτελέω ἐκτελέεις ἐκτελέει ἐκτελέετον ἐκτελέετον ἐκτελέομεν ἐκτελέετε ἐκτελέουσῐ(ν)
subjunctive ἐκτελέω ἐκτελέῃς ἐκτελέῃ ἐκτελέητον ἐκτελέητον ἐκτελέωμεν ἐκτελέητε ἐκτελέωσῐ(ν)
optative ἐκτελέοιμῐ ἐκτελέοις ἐκτελέοι ἐκτελέοιτον ἐκτελεοίτην ἐκτελέοιμεν ἐκτελέοιτε ἐκτελέοιεν
imperative   ἐκτέλεε ἐκτελεέτω ἐκτελέετον ἐκτελεέτων   ἐκτελέετε ἐκτελεόντων
middle/
passive 		indicative ἐκτελέομαι ἐκτελέῃ / ἐκτελέει ἐκτελέεται ἐκτελέεσθον ἐκτελέεσθον ἐκτελεόμεθᾰ ἐκτελέεσθε ἐκτελέονται
subjunctive ἐκτελέωμαι ἐκτελέῃ ἐκτελέηται ἐκτελέησθον ἐκτελέησθον ἐκτελεώμεθᾰ ἐκτελέησθε ἐκτελέωνται
optative ἐκτελεοίμην ἐκτελέοιο ἐκτελέοιτο ἐκτελέοισθον ἐκτελεοίσθην ἐκτελεοίμεθᾰ ἐκτελέοισθε ἐκτελέοιντο
imperative   ἐκτελέου ἐκτελεέσθω ἐκτελέεσθον ἐκτελεέσθων   ἐκτελέεσθε ἐκτελεέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκτελέειν ἐκτελέεσθαι
participle m ἐκτελέων ἐκτελεόμενος
f ἐκτελέουσᾰ ἐκτελεομένη
n ἐκτελέον ἐκτελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐκτελῶ, ἐκτελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτελῶ ἐκτελεῖς ἐκτελεῖ ἐκτελεῖτον ἐκτελεῖτον ἐκτελοῦμεν ἐκτελεῖτε ἐκτελοῦσῐ(ν)
subjunctive ἐκτελῶ ἐκτελῇς ἐκτελῇ ἐκτελῆτον ἐκτελῆτον ἐκτελῶμεν ἐκτελῆτε ἐκτελῶσῐ(ν)
optative ἐκτελοίην / ἐκτελοῖμῐ ἐκτελοίης / ἐκτελοῖς ἐκτελοίη / ἐκτελοῖ ἐκτελοῖτον / ἐκτελοίητον ἐκτελοίτην / ἐκτελοιήτην ἐκτελοῖμεν / ἐκτελοίημεν ἐκτελοῖτε / ἐκτελοίητε ἐκτελοῖεν / ἐκτελοίησᾰν
imperative   ἐκτέλει ἐκτελείτω ἐκτελεῖτον ἐκτελείτων   ἐκτελεῖτε ἐκτελούντων
middle/
passive 		indicative ἐκτελοῦμαι ἐκτελεῖ,
ἐκτελῇ 		ἐκτελεῖται ἐκτελεῖσθον ἐκτελεῖσθον ἐκτελούμεθᾰ ἐκτελεῖσθε ἐκτελοῦνται
subjunctive ἐκτελῶμαι ἐκτελῇ ἐκτελῆται ἐκτελῆσθον ἐκτελῆσθον ἐκτελώμεθᾰ ἐκτελῆσθε ἐκτελῶνται
optative ἐκτελοίμην ἐκτελοῖο ἐκτελοῖτο ἐκτελοῖσθον ἐκτελοίσθην ἐκτελοίμεθᾰ ἐκτελοῖσθε ἐκτελοῖντο
imperative   ἐκτελοῦ ἐκτελείσθω ἐκτελεῖσθον ἐκτελείσθων   ἐκτελεῖσθε ἐκτελείσθων
active middle/passive
infinitive ἐκτελεῖν ἐκτελεῖσθαι
participle m ἐκτελῶν ἐκτελούμενος
f ἐκτελοῦσᾰ ἐκτελουμένη
n ἐκτελοῦν ἐκτελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξετέλεον, ἐξετελεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλεον ἐξετέλεες ἐξετέλεε(ν) ἐξετελέετον ἐξετελεέτην ἐξετελέομεν ἐξετελέετε ἐξετέλεον
middle/
passive 		indicative ἐξετελεόμην ἐξετελέου ἐξετελέετο ἐξετελέεσθον ἐξετελεέσθην ἐξετελεόμεθᾰ ἐξετελέεσθε ἐξετελέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξετέλουν, ἐξετελούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλουν ἐξετέλεις ἐξετέλει ἐξετελεῖτον ἐξετελείτην ἐξετελοῦμεν ἐξετελεῖτε ἐξετέλουν
middle/
passive 		indicative ἐξετελούμην ἐξετελοῦ ἐξετελεῖτο ἐξετελεῖσθον ἐξετελείσθην ἐξετελούμεθᾰ ἐξετελεῖσθε ἐξετελοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξετέλεον, ἐξετελεόμην (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλεον ἐξετέλεες ἐξετέλεε(ν) ἐξετελέετον ἐξετελεέτην ἐξετελέομεν ἐξετελέετε ἐξετέλεον
middle/
passive 		indicative ἐξετελεόμην ἐξετελέου ἐξετελέετο ἐξετελέεσθον ἐξετελεέσθην ἐξετελεόμε(σ)θᾰ ἐξετελέεσθε ἐξετελέοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξετέλευν, ἐξετελεύμην (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλευν ἐξετέλεις ἐξετέλει ἐξετελεῖτον ἐξετελείτην ἐξετελεῦμεν ἐξετελεῖτε ἐξετέλευν
middle/
passive 		indicative ἐξετελεύμην ἐξετελεῖο / ἐξετελέο ἐξετελεῖτο ἐξετελεῖσθον ἐξετελείσθην ἐξετελεύμε(σ)θᾰ ἐξετελεῖσθε ἐξετελεῦντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξετέλειον, ἐξετελειόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλειον ἐξετέλειες ἐξετέλειε(ν) ἐξετελείετον ἐξετελειέτην ἐξετελείομεν ἐξετελείετε ἐξετέλειον
middle/
passive 		indicative ἐξετελειόμην ἐξετελείου ἐξετελείετο ἐξετελείεσθον ἐξετελειέσθην ἐξετελειόμε(σ)θᾰ ἐξετελείεσθε ἐξετελείοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτελέω, ἐκτελέομαι, ἐκτελεσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτελέω ἐκτελέεις ἐκτελέει ἐκτελέετον ἐκτελέετον ἐκτελέομεν ἐκτελέετε ἐκτελέουσῐ(ν)
optative ἐκτελέοιμῐ ἐκτελέοις ἐκτελέοι ἐκτελέοιτον ἐκτελεοίτην ἐκτελέοιμεν ἐκτελέοιτε ἐκτελέοιεν
middle indicative ἐκτελέομαι ἐκτελέῃ / ἐκτελέει ἐκτελέεται ἐκτελέεσθον ἐκτελέεσθον ἐκτελεόμεθᾰ ἐκτελέεσθε ἐκτελέονται
optative ἐκτελεοίμην ἐκτελέοιο ἐκτελέοιτο ἐκτελέοισθον ἐκτελεοίσθην ἐκτελεοίμεθᾰ ἐκτελέοισθε ἐκτελέοιντο
passive indicative ἐκτελεσθήσομαι ἐκτελεσθήσῃ ἐκτελεσθήσεται ἐκτελεσθήσεσθον ἐκτελεσθήσεσθον ἐκτελεσθησόμεθᾰ ἐκτελεσθήσεσθε ἐκτελεσθήσονται
optative ἐκτελεσθησοίμην ἐκτελεσθήσοιο ἐκτελεσθήσοιτο ἐκτελεσθήσοισθον ἐκτελεσθησοίσθην ἐκτελεσθησοίμεθᾰ ἐκτελεσθήσοισθε ἐκτελεσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐκτελέειν ἐκτελέεσθαι ἐκτελεσθήσεσθαι
participle m ἐκτελέων ἐκτελεόμενος ἐκτελεσθησόμενος
f ἐκτελέουσᾰ ἐκτελεομένη ἐκτελεσθησομένη
n ἐκτελέον ἐκτελεόμενον ἐκτελεσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτελῶ, ἐκτελοῦμαι, ἐκτελεσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτελῶ ἐκτελεῖς ἐκτελεῖ ἐκτελεῖτον ἐκτελεῖτον ἐκτελοῦμεν ἐκτελεῖτε ἐκτελοῦσῐ(ν)
optative ἐκτελοίην / ἐκτελοῖμῐ ἐκτελοίης / ἐκτελοῖς ἐκτελοίη / ἐκτελοῖ ἐκτελοῖτον / ἐκτελοίητον ἐκτελοίτην / ἐκτελοιήτην ἐκτελοῖμεν / ἐκτελοίημεν ἐκτελοῖτε / ἐκτελοίητε ἐκτελοῖεν / ἐκτελοίησᾰν
middle indicative ἐκτελοῦμαι ἐκτελῇ ἐκτελεῖται ἐκτελεῖσθον ἐκτελεῖσθον ἐκτελούμεθᾰ ἐκτελεῖσθε ἐκτελοῦνται
optative ἐκτελοίμην ἐκτελοῖο ἐκτελοῖτο ἐκτελοῖσθον ἐκτελοίσθην ἐκτελοίμεθᾰ ἐκτελοῖσθε ἐκτελοῖντο
passive indicative ἐκτελεσθήσομαι ἐκτελεσθήσῃ ἐκτελεσθήσεται ἐκτελεσθήσεσθον ἐκτελεσθήσεσθον ἐκτελεσθησόμεθᾰ ἐκτελεσθήσεσθε ἐκτελεσθήσονται
optative ἐκτελεσθησοίμην ἐκτελεσθήσοιο ἐκτελεσθήσοιτο ἐκτελεσθήσοισθον ἐκτελεσθησοίσθην ἐκτελεσθησοίμεθᾰ ἐκτελεσθήσοισθε ἐκτελεσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐκτελεῖν ἐκτελεῖσθαι ἐκτελεσθήσεσθαι
participle m ἐκτελῶν ἐκτελούμενος ἐκτελεσθησόμενος
f ἐκτελοῦσᾰ ἐκτελουμένη ἐκτελεσθησομένη
n ἐκτελοῦν ἐκτελούμενον ἐκτελεσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξετέλεσᾰ, ἐξετελεσᾰ́μην, ἐξετελέσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλεσᾰ ἐξετέλεσᾰς ἐξετέλεσε(ν) ἐξετελέσᾰτον ἐξετελεσᾰ́την ἐξετελέσᾰμεν ἐξετελέσᾰτε ἐξετέλεσᾰν
subjunctive ἐκτελέσω ἐκτελέσῃς ἐκτελέσῃ ἐκτελέσητον ἐκτελέσητον ἐκτελέσωμεν ἐκτελέσητε ἐκτελέσωσῐ(ν)
optative ἐκτελέσαιμῐ ἐκτελέσειᾰς / ἐκτελέσαις ἐκτελέσειε(ν) / ἐκτελέσαι ἐκτελέσαιτον ἐκτελεσαίτην ἐκτελέσαιμεν ἐκτελέσαιτε ἐκτελέσειᾰν / ἐκτελέσαιεν
imperative   ἐκτέλεσον ἐκτελεσᾰ́τω ἐκτελέσᾰτον ἐκτελεσᾰ́των   ἐκτελέσᾰτε ἐκτελεσᾰ́ντων
middle indicative ἐξετελεσᾰ́μην ἐξετελέσω ἐξετελέσᾰτο ἐξετελέσᾰσθον ἐξετελεσᾰ́σθην ἐξετελεσᾰ́μεθᾰ ἐξετελέσᾰσθε ἐξετελέσᾰντο
subjunctive ἐκτελέσωμαι ἐκτελέσῃ ἐκτελέσηται ἐκτελέσησθον ἐκτελέσησθον ἐκτελεσώμεθᾰ ἐκτελέσησθε ἐκτελέσωνται
optative ἐκτελεσαίμην ἐκτελέσαιο ἐκτελέσαιτο ἐκτελέσαισθον ἐκτελεσαίσθην ἐκτελεσαίμεθᾰ ἐκτελέσαισθε ἐκτελέσαιντο
imperative   ἐκτέλεσαι ἐκτελεσᾰ́σθω ἐκτελέσᾰσθον ἐκτελεσᾰ́σθων   ἐκτελέσᾰσθε ἐκτελεσᾰ́σθων
passive indicative ἐξετελέσθην ἐξετελέσθης ἐξετελέσθη ἐξετελέσθητον ἐξετελεσθήτην ἐξετελέσθημεν ἐξετελέσθητε ἐξετελέσθησᾰν
subjunctive ἐκτελεσθῶ ἐκτελεσθῇς ἐκτελεσθῇ ἐκτελεσθῆτον ἐκτελεσθῆτον ἐκτελεσθῶμεν ἐκτελεσθῆτε ἐκτελεσθῶσῐ(ν)
optative ἐκτελεσθείην ἐκτελεσθείης ἐκτελεσθείη ἐκτελεσθεῖτον / ἐκτελεσθείητον ἐκτελεσθείτην / ἐκτελεσθειήτην ἐκτελεσθεῖμεν / ἐκτελεσθείημεν ἐκτελεσθεῖτε / ἐκτελεσθείητε ἐκτελεσθεῖεν / ἐκτελεσθείησᾰν
imperative   ἐκτελέσθητῐ ἐκτελεσθήτω ἐκτελέσθητον ἐκτελεσθήτων   ἐκτελέσθητε ἐκτελεσθέντων
active middle passive
infinitive ἐκτελέσαι ἐκτελέσᾰσθαι ἐκτελεσθῆναι
participle m ἐκτελέσᾱς ἐκτελεσᾰ́μενος ἐκτελεσθείς
f ἐκτελέσᾱσᾰ ἐκτελεσᾰμένη ἐκτελεσθεῖσᾰ
n ἐκτελέσᾰν ἐκτελεσᾰ́μενον ἐκτελεσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξετέλεσσᾰ, ἐξετελεσσᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετέλεσσᾰ ἐξετέλεσσᾰς ἐξετέλεσσε(ν) ἐξετελέσσᾰτον ἐξετελεσσᾰ́την ἐξετελέσσᾰμεν ἐξετελέσσᾰτε ἐξετέλεσσᾰν
subjunctive ἐκτελέσσω,
ἐκτελέσσωμῐ 		ἐκτελέσσῃς,
ἐκτελέσσῃσθᾰ 		ἐκτελέσσῃ,
ἐκτελέσσῃσῐ 		ἐκτελέσσητον ἐκτελέσσητον ἐκτελέσσωμεν ἐκτελέσσητε ἐκτελέσσωσῐ(ν)
optative ἐκτελέσσαιμῐ ἐκτελέσσαις,
ἐκτελέσσαισθᾰ,
ἐκτελέσσειᾰς 		ἐκτελέσσειε(ν) / ἐκτελέσσαι ἐκτελεσσεῖτον ἐκτελεσσείτην ἐκτελεσσεῖμεν ἐκτελεσσεῖτε ἐκτελεσσεῖεν
imperative   ἐκτέλεσσον ἐκτελεσσᾰ́τω ἐκτελέσσᾰτον ἐκτελεσσᾰ́των   ἐκτελέσσᾰτε ἐκτελεσσᾰ́ντων
middle indicative ἐξετελεσσᾰ́μην ἐξετελέσσᾰο ἐξετελέσσᾰτο ἐξετελέσσᾰσθον ἐξετελεσσᾰ́σθην ἐξετελεσσᾰ́με(σ)θᾰ ἐξετελέσσᾰσθε ἐξετελέσσᾰντο
subjunctive ἐκτελέσσωμαι ἐκτελέσσηαι ἐκτελέσσηται ἐκτελέσσησθον ἐκτελέσσησθον ἐκτελεσσώμε(σ)θᾰ ἐκτελέσσησθε ἐκτελέσσωνται
optative ἐκτελεσσαίμην ἐκτελέσσαιο ἐκτελέσσαιτο ἐκτελέσσαισθον ἐκτελεσσαίσθην ἐκτελεσσαίμε(σ)θᾰ ἐκτελέσσαισθε ἐκτελεσσαίᾰτο
imperative   ἐκτέλεσσαι ἐκτελεσσᾰ́σθω ἐκτελέσσᾰσθον ἐκτελεσσᾰ́σθων   ἐκτελέσσᾰσθε ἐκτελεσσᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐκτελέσσαι / ἐκτελεσσᾰ́μεν / ἐκτελεσσᾰμέναι ἐκτελέσσᾰσθαι
participle m ἐκτελέσσᾱς ἐκτελεσσᾰ́μενος
f ἐκτελέσσᾱσᾰ ἐκτελεσσᾰμένη
n ἐκτελέσσᾰν ἐκτελεσσᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • → Greek: εκτελώ (ekteló) (learned)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.