ἐναντίβιος
Ancient Greek
Etymology
From ἔναντι (énanti) + βίος (bíos).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.nan.tí.bi.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e.nanˈti.bi.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.nanˈti.βi.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.nanˈti.vi.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.nanˈdi.vi.os/
Adjective
ἐναντίβῐος • (enantíbĭos) m or f (neuter ἐναντίβῐον); second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἐναντίβῐος enantíbĭos |
ἐναντίβῐον enantíbĭon |
ἐναντιβῐ́ω enantibĭ́ō |
ἐναντιβῐ́ω enantibĭ́ō |
ἐναντίβῐοι enantíbĭoi |
ἐναντίβῐᾰ enantíbĭă | ||||||||
| Genitive | ἐναντιβῐ́ου enantibĭ́ou |
ἐναντιβῐ́ου enantibĭ́ou |
ἐναντιβῐ́οιν enantibĭ́oin |
ἐναντιβῐ́οιν enantibĭ́oin |
ἐναντιβῐ́ων enantibĭ́ōn |
ἐναντιβῐ́ων enantibĭ́ōn | ||||||||
| Dative | ἐναντιβῐ́ῳ enantibĭ́ōi |
ἐναντιβῐ́ῳ enantibĭ́ōi |
ἐναντιβῐ́οιν enantibĭ́oin |
ἐναντιβῐ́οιν enantibĭ́oin |
ἐναντιβῐ́οις enantibĭ́ois |
ἐναντιβῐ́οις enantibĭ́ois | ||||||||
| Accusative | ἐναντίβῐον enantíbĭon |
ἐναντίβῐον enantíbĭon |
ἐναντιβῐ́ω enantibĭ́ō |
ἐναντιβῐ́ω enantibĭ́ō |
ἐναντιβῐ́ους enantibĭ́ous |
ἐναντίβῐᾰ enantíbĭă | ||||||||
| Vocative | ἐναντίβῐε enantíbĭe |
ἐναντίβῐον enantíbĭon |
ἐναντιβῐ́ω enantibĭ́ō |
ἐναντιβῐ́ω enantibĭ́ō |
ἐναντίβῐοι enantíbĭoi |
ἐναντίβῐᾰ enantíbĭă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἐναντίβῐον enantíbĭon |
ἐναντιβῐώτερος enantibĭṓteros |
ἐναντιβῐώτᾰτος enantibĭṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- ἐναντίβιος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “ἐναντίβιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press