ἐπαινέω
Ancient Greek
Alternative forms
Etymology
From ἐπῐ́ (epĭ́) + αἰνέω (ainéō, “to approve”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /e.pai̯.né.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /e.pɛˈne.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /e.pɛˈne.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /e.peˈne.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /e.peˈne.o/
Verb
ἐπαινέω • (epainéō)
- to approve, applaud, agree, countenance
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 4.168:
- σύνθεσιν ταύταν ἐπαινήσαντες οἱ μὲν κρίθεν
- súnthesin taútan epainḗsantes hoi mèn kríthen
- Approving this arrangement, they parted company.
- σύνθεσιν ταύταν ἐπαινήσαντες οἱ μὲν κρίθεν
- 414 BCE, Aristophanes, The Birds 1616:
- ὁρᾷς; ἐπαινεῖ χοὖτος.
- horāîs? epaineî khoûtos.
- Do you see? He also agrees.
- ὁρᾷς; ἐπαινεῖ χοὖτος.
- to praise, commend
- 620 BCE – 500 BCE, Alcaeus of Mytilene, Collected Works 37A:
- μέγ’ ἐπαίνεντες ἀόλλεες
- még’ epaínentes aóllees
- shouting his praise by their thousands
- μέγ’ ἐπαίνεντες ἀόλλεες
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 342:
- τὰ μὲν σ’ ἐπαινῶ κοὐδαμῇ λήξω ποτέ:
- tà mèn s’ epainô koudamēî lḗxō poté:
- I thank you for all this and shall never cease to thank you.
- τὰ μὲν σ’ ἐπαινῶ κοὐδαμῇ λήξω ποτέ:
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.25.2.[Brasidias] was the first that was praised at Sparta in this war:
- πρῶτος τῶν κατὰ τὸν πόλεμον ἐπῃνέθη ἐν Σπάρτῃ.
- prôtos tôn katà tòn pólemon epēinéthē en Spártēi.
- (please add an English translation of this quotation)
- πρῶτος τῶν κατὰ τὸν πόλεμον ἐπῃνέθη ἐν Σπάρτῃ.
- 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Panathenaicus 118:
- ἀντὶ τῆς ὑπὸ πάντων ἐπαινουμένης
- antì tês hupò pántōn epainouménēs
- in place of the [polity] commended by all
- ἀντὶ τῆς ὑπὸ πάντων ἐπαινουμένης
- to agree or undertake to do
- to recommend, advise
- Used to decline an offer or invitation.
- 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 508:
- κάλλιστ’, ἐπαινῶ
- kállist’, epainô
- (please add an English translation of this quotation)
- κάλλιστ’, ἐπαινῶ
- (Rhapsody) to recite
Usage notes
The aorist ἐπῄνεσα (epēínesa) is sometimes used in Attic in a present sense.
Inflection
Present: ἐπαινέω, ἐπαινέομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπαινέω | ἐπαινέεις | ἐπαινέει | ἐπαινέετον | ἐπαινέετον | ἐπαινέομεν | ἐπαινέετε | ἐπαινέουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐπαινέω | ἐπαινέῃς | ἐπαινέῃ | ἐπαινέητον | ἐπαινέητον | ἐπαινέωμεν | ἐπαινέητε | ἐπαινέωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπαινέοιμῐ | ἐπαινέοις | ἐπαινέοι | ἐπαινέοιτον | ἐπαινεοίτην | ἐπαινέοιμεν | ἐπαινέοιτε | ἐπαινέοιεν | |||||
| imperative | ἐπαίνεε | ἐπαινεέτω | ἐπαινέετον | ἐπαινεέτων | ἐπαινέετε | ἐπαινεόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπαινέομαι | ἐπαινέῃ / ἐπαινέει | ἐπαινέεται | ἐπαινέεσθον | ἐπαινέεσθον | ἐπαινεόμεθᾰ | ἐπαινέεσθε | ἐπαινέονται | ||||
| subjunctive | ἐπαινέωμαι | ἐπαινέῃ | ἐπαινέηται | ἐπαινέησθον | ἐπαινέησθον | ἐπαινεώμεθᾰ | ἐπαινέησθε | ἐπαινέωνται | |||||
| optative | ἐπαινεοίμην | ἐπαινέοιο | ἐπαινέοιτο | ἐπαινέοισθον | ἐπαινεοίσθην | ἐπαινεοίμεθᾰ | ἐπαινέοισθε | ἐπαινέοιντο | |||||
| imperative | ἐπαινέου | ἐπαινεέσθω | ἐπαινέεσθον | ἐπαινεέσθων | ἐπαινέεσθε | ἐπαινεέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐπαινέειν | ἐπαινέεσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐπαινέων | ἐπαινεόμενος | ||||||||||
| f | ἐπαινέουσᾰ | ἐπαινεομένη | |||||||||||
| n | ἐπαινέον | ἐπαινεόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Present: ἐπαινῶ, ἐπαινοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπαινῶ | ἐπαινεῖς | ἐπαινεῖ | ἐπαινεῖτον | ἐπαινεῖτον | ἐπαινοῦμεν | ἐπαινεῖτε | ἐπαινοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐπαινῶ | ἐπαινῇς | ἐπαινῇ | ἐπαινῆτον | ἐπαινῆτον | ἐπαινῶμεν | ἐπαινῆτε | ἐπαινῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπαινοίην / ἐπαινοῖμῐ | ἐπαινοίης / ἐπαινοῖς | ἐπαινοίη / ἐπαινοῖ | ἐπαινοῖτον / ἐπαινοίητον | ἐπαινοίτην / ἐπαινοιήτην | ἐπαινοῖμεν / ἐπαινοίημεν | ἐπαινοῖτε / ἐπαινοίητε | ἐπαινοῖεν / ἐπαινοίησᾰν | |||||
| imperative | ἐπαίνει | ἐπαινείτω | ἐπαινεῖτον | ἐπαινείτων | ἐπαινεῖτε | ἐπαινούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπαινοῦμαι | ἐπαινεῖ, ἐπαινῇ |
ἐπαινεῖται | ἐπαινεῖσθον | ἐπαινεῖσθον | ἐπαινούμεθᾰ | ἐπαινεῖσθε | ἐπαινοῦνται | ||||
| subjunctive | ἐπαινῶμαι | ἐπαινῇ | ἐπαινῆται | ἐπαινῆσθον | ἐπαινῆσθον | ἐπαινώμεθᾰ | ἐπαινῆσθε | ἐπαινῶνται | |||||
| optative | ἐπαινοίμην | ἐπαινοῖο | ἐπαινοῖτο | ἐπαινοῖσθον | ἐπαινοίσθην | ἐπαινοίμεθᾰ | ἐπαινοῖσθε | ἐπαινοῖντο | |||||
| imperative | ἐπαινοῦ | ἐπαινείσθω | ἐπαινεῖσθον | ἐπαινείσθων | ἐπαινεῖσθε | ἐπαινείσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐπαινεῖν | ἐπαινεῖσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐπαινῶν | ἐπαινούμενος | ||||||||||
| f | ἐπαινοῦσᾰ | ἐπαινουμένη | |||||||||||
| n | ἐπαινοῦν | ἐπαινούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐπῄνεον, ἐπῃνεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπῄνεον | ἐπῄνεες | ἐπῄνεε(ν) | ἐπῃνέετον | ἐπῃνεέτην | ἐπῃνέομεν | ἐπῃνέετε | ἐπῄνεον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπῃνεόμην | ἐπῃνέου | ἐπῃνέετο | ἐπῃνέεσθον | ἐπῃνεέσθην | ἐπῃνεόμεθᾰ | ἐπῃνέεσθε | ἐπῃνέοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐπῄνουν, ἐπῃνούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπῄνουν | ἐπῄνεις | ἐπῄνει | ἐπῃνεῖτον | ἐπῃνείτην | ἐπῃνοῦμεν | ἐπῃνεῖτε | ἐπῄνουν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπῃνούμην | ἐπῃνοῦ | ἐπῃνεῖτο | ἐπῃνεῖσθον | ἐπῃνείσθην | ἐπῃνούμεθᾰ | ἐπῃνεῖσθε | ἐπῃνοῦντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἐπαινέσω, ἐπαινέσομαι, ἐπαινεθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπαινέσω | ἐπαινέσεις | ἐπαινέσει | ἐπαινέσετον | ἐπαινέσετον | ἐπαινέσομεν | ἐπαινέσετε | ἐπαινέσουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἐπαινέσοιμῐ | ἐπαινέσοις | ἐπαινέσοι | ἐπαινέσοιτον | ἐπαινεσοίτην | ἐπαινέσοιμεν | ἐπαινέσοιτε | ἐπαινέσοιεν | |||||
| middle | indicative | ἐπαινέσομαι | ἐπαινέσῃ / ἐπαινέσει | ἐπαινέσεται | ἐπαινέσεσθον | ἐπαινέσεσθον | ἐπαινεσόμεθᾰ | ἐπαινέσεσθε | ἐπαινέσονται | ||||
| optative | ἐπαινεσοίμην | ἐπαινέσοιο | ἐπαινέσοιτο | ἐπαινέσοισθον | ἐπαινεσοίσθην | ἐπαινεσοίμεθᾰ | ἐπαινέσοισθε | ἐπαινέσοιντο | |||||
| passive | indicative | ἐπαινεθήσομαι | ἐπαινεθήσῃ | ἐπαινεθήσεται | ἐπαινεθήσεσθον | ἐπαινεθήσεσθον | ἐπαινεθησόμεθᾰ | ἐπαινεθήσεσθε | ἐπαινεθήσονται | ||||
| optative | ἐπαινεθησοίμην | ἐπαινεθήσοιο | ἐπαινεθήσοιτο | ἐπαινεθήσοισθον | ἐπαινεθησοίσθην | ἐπαινεθησοίμεθᾰ | ἐπαινεθήσοισθε | ἐπαινεθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐπαινέσειν | ἐπαινέσεσθαι | ἐπαινεθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἐπαινέσων | ἐπαινεσόμενος | ἐπαινεθησόμενος | |||||||||
| f | ἐπαινέσουσᾰ | ἐπαινεσομένη | ἐπαινεθησομένη | ||||||||||
| n | ἐπαινέσον | ἐπαινεσόμενον | ἐπαινεθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: ἐπαινήσω, ἐπαινήσομαι, ἐπαινηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπαινήσω | ἐπαινήσεις | ἐπαινήσει | ἐπαινήσετον | ἐπαινήσετον | ἐπαινήσομεν | ἐπαινήσετε | ἐπαινήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | ἐπαινήσοιμῐ | ἐπαινήσοις | ἐπαινήσοι | ἐπαινήσοιτον | ἐπαινησοίτην | ἐπαινήσοιμεν | ἐπαινήσοιτε | ἐπαινήσοιεν | |||||
| middle | indicative | ἐπαινήσομαι | ἐπαινήσῃ / ἐπαινήσει | ἐπαινήσεται | ἐπαινήσεσθον | ἐπαινήσεσθον | ἐπαινησόμεθᾰ | ἐπαινήσεσθε | ἐπαινήσονται | ||||
| optative | ἐπαινησοίμην | ἐπαινήσοιο | ἐπαινήσοιτο | ἐπαινήσοισθον | ἐπαινησοίσθην | ἐπαινησοίμεθᾰ | ἐπαινήσοισθε | ἐπαινήσοιντο | |||||
| passive | indicative | ἐπαινηθήσομαι | ἐπαινηθήσῃ | ἐπαινηθήσεται | ἐπαινηθήσεσθον | ἐπαινηθήσεσθον | ἐπαινηθησόμεθᾰ | ἐπαινηθήσεσθε | ἐπαινηθήσονται | ||||
| optative | ἐπαινηθησοίμην | ἐπαινηθήσοιο | ἐπαινηθήσοιτο | ἐπαινηθήσοισθον | ἐπαινηθησοίσθην | ἐπαινηθησοίμεθᾰ | ἐπαινηθήσοισθε | ἐπαινηθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐπαινήσειν | ἐπαινήσεσθαι | ἐπαινηθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | ἐπαινήσων | ἐπαινησόμενος | ἐπαινηθησόμενος | |||||||||
| f | ἐπαινήσουσᾰ | ἐπαινησομένη | ἐπαινηθησομένη | ||||||||||
| n | ἐπαινῆσον | ἐπαινησόμενον | ἐπαινηθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐπῄνεσᾰ, ἐπῃνεσᾰ́μην, ἐπῃνέθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπῄνεσᾰ | ἐπῄνεσᾰς | ἐπῄνεσε(ν) | ἐπῃνέσᾰτον | ἐπῃνεσᾰ́την | ἐπῃνέσᾰμεν | ἐπῃνέσᾰτε | ἐπῄνεσᾰν | ||||
| subjunctive | ἐπαινέσω | ἐπαινέσῃς | ἐπαινέσῃ | ἐπαινέσητον | ἐπαινέσητον | ἐπαινέσωμεν | ἐπαινέσητε | ἐπαινέσωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπαινέσαιμῐ | ἐπαινέσειᾰς / ἐπαινέσαις | ἐπαινέσειε(ν) / ἐπαινέσαι | ἐπαινέσαιτον | ἐπαινεσαίτην | ἐπαινέσαιμεν | ἐπαινέσαιτε | ἐπαινέσειᾰν / ἐπαινέσαιεν | |||||
| imperative | ἐπαίνεσον | ἐπαινεσᾰ́τω | ἐπαινέσᾰτον | ἐπαινεσᾰ́των | ἐπαινέσᾰτε | ἐπαινεσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπῃνεσᾰ́μην | ἐπῃνέσω | ἐπῃνέσᾰτο | ἐπῃνέσᾰσθον | ἐπῃνεσᾰ́σθην | ἐπῃνεσᾰ́μεθᾰ | ἐπῃνέσᾰσθε | ἐπῃνέσᾰντο | ||||
| subjunctive | ἐπαινέσωμαι | ἐπαινέσῃ | ἐπαινέσηται | ἐπαινέσησθον | ἐπαινέσησθον | ἐπαινεσώμεθᾰ | ἐπαινέσησθε | ἐπαινέσωνται | |||||
| optative | ἐπαινεσαίμην | ἐπαινέσαιο | ἐπαινέσαιτο | ἐπαινέσαισθον | ἐπαινεσαίσθην | ἐπαινεσαίμεθᾰ | ἐπαινέσαισθε | ἐπαινέσαιντο | |||||
| imperative | ἐπαίνεσαι | ἐπαινεσᾰ́σθω | ἐπαινέσᾰσθον | ἐπαινεσᾰ́σθων | ἐπαινέσᾰσθε | ἐπαινεσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐπῃνέθην | ἐπῃνέθης | ἐπῃνέθη | ἐπῃνέθητον | ἐπῃνεθήτην | ἐπῃνέθημεν | ἐπῃνέθητε | ἐπῃνέθησᾰν | ||||
| subjunctive | ἐπαινεθῶ | ἐπαινεθῇς | ἐπαινεθῇ | ἐπαινεθῆτον | ἐπαινεθῆτον | ἐπαινεθῶμεν | ἐπαινεθῆτε | ἐπαινεθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπαινεθείην | ἐπαινεθείης | ἐπαινεθείη | ἐπαινεθεῖτον / ἐπαινεθείητον | ἐπαινεθείτην / ἐπαινεθειήτην | ἐπαινεθεῖμεν / ἐπαινεθείημεν | ἐπαινεθεῖτε / ἐπαινεθείητε | ἐπαινεθεῖεν / ἐπαινεθείησᾰν | |||||
| imperative | ἐπαινέθητῐ | ἐπαινεθήτω | ἐπαινέθητον | ἐπαινεθήτων | ἐπαινέθητε | ἐπαινεθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐπαινέσαι | ἐπαινέσᾰσθαι | ἐπαινεθῆναι | ||||||||||
| participle | m | ἐπαινέσᾱς | ἐπαινεσᾰ́μενος | ἐπαινεθείς | |||||||||
| f | ἐπαινέσᾱσᾰ | ἐπαινεσᾰμένη | ἐπαινεθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | ἐπαινέσᾰν | ἐπαινεσᾰ́μενον | ἐπαινεθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐπῄνησᾰ, ἐπῃνησᾰ́μην, ἐπῃνήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπῄνησᾰ | ἐπῄνησᾰς | ἐπῄνησε(ν) | ἐπῃνήσᾰτον | ἐπῃνησᾰ́την | ἐπῃνήσᾰμεν | ἐπῃνήσᾰτε | ἐπῄνησᾰν | ||||
| subjunctive | ἐπαινήσω | ἐπαινήσῃς | ἐπαινήσῃ | ἐπαινήσητον | ἐπαινήσητον | ἐπαινήσωμεν | ἐπαινήσητε | ἐπαινήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπαινήσαιμῐ | ἐπαινήσειᾰς / ἐπαινήσαις | ἐπαινήσειε(ν) / ἐπαινήσαι | ἐπαινήσαιτον | ἐπαινησαίτην | ἐπαινήσαιμεν | ἐπαινήσαιτε | ἐπαινήσειᾰν / ἐπαινήσαιεν | |||||
| imperative | ἐπαίνησον | ἐπαινησᾰ́τω | ἐπαινήσᾰτον | ἐπαινησᾰ́των | ἐπαινήσᾰτε | ἐπαινησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπῃνησᾰ́μην | ἐπῃνήσω | ἐπῃνήσᾰτο | ἐπῃνήσᾰσθον | ἐπῃνησᾰ́σθην | ἐπῃνησᾰ́μεθᾰ | ἐπῃνήσᾰσθε | ἐπῃνήσᾰντο | ||||
| subjunctive | ἐπαινήσωμαι | ἐπαινήσῃ | ἐπαινήσηται | ἐπαινήσησθον | ἐπαινήσησθον | ἐπαινησώμεθᾰ | ἐπαινήσησθε | ἐπαινήσωνται | |||||
| optative | ἐπαινησαίμην | ἐπαινήσαιο | ἐπαινήσαιτο | ἐπαινήσαισθον | ἐπαινησαίσθην | ἐπαινησαίμεθᾰ | ἐπαινήσαισθε | ἐπαινήσαιντο | |||||
| imperative | ἐπαίνησαι | ἐπαινησᾰ́σθω | ἐπαινήσᾰσθον | ἐπαινησᾰ́σθων | ἐπαινήσᾰσθε | ἐπαινησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐπῃνήθην | ἐπῃνήθης | ἐπῃνήθη | ἐπῃνήθητον | ἐπῃνηθήτην | ἐπῃνήθημεν | ἐπῃνήθητε | ἐπῃνήθησᾰν | ||||
| subjunctive | ἐπαινηθῶ | ἐπαινηθῇς | ἐπαινηθῇ | ἐπαινηθῆτον | ἐπαινηθῆτον | ἐπαινηθῶμεν | ἐπαινηθῆτε | ἐπαινηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπαινηθείην | ἐπαινηθείης | ἐπαινηθείη | ἐπαινηθεῖτον / ἐπαινηθείητον | ἐπαινηθείτην / ἐπαινηθειήτην | ἐπαινηθεῖμεν / ἐπαινηθείημεν | ἐπαινηθεῖτε / ἐπαινηθείητε | ἐπαινηθεῖεν / ἐπαινηθείησᾰν | |||||
| imperative | ἐπαινήθητῐ | ἐπαινηθήτω | ἐπαινήθητον | ἐπαινηθήτων | ἐπαινήθητε | ἐπαινηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | ἐπαινῆσαι | ἐπαινήσᾰσθαι | ἐπαινηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | ἐπαινήσᾱς | ἐπαινησᾰ́μενος | ἐπαινηθείς | |||||||||
| f | ἐπαινήσᾱσᾰ | ἐπαινησᾰμένη | ἐπαινηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | ἐπαινῆσᾰν | ἐπαινησᾰ́μενον | ἐπαινηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: ἐπῄνεκᾰ, ἐπῄνημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπῄνεκᾰ | ἐπῄνεκᾰς | ἐπῄνεκε(ν) | ἐπῃνέκᾰτον | ἐπῃνέκᾰτον | ἐπῃνέκᾰμεν | ἐπῃνέκᾰτε | ἐπῃνέκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐπῃνέκω | ἐπῃνέκῃς | ἐπῃνέκῃ | ἐπῃνέκητον | ἐπῃνέκητον | ἐπῃνέκωμεν | ἐπῃνέκητε | ἐπῃνέκωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπῃνέκοιμῐ / ἐπῃνεκοίην | ἐπῃνέκοις / ἐπῃνεκοίης | ἐπῃνέκοι / ἐπῃνεκοίη | ἐπῃνέκοιτον | ἐπῃνεκοίτην | ἐπῃνέκοιμεν | ἐπῃνέκοιτε | ἐπῃνέκοιεν | |||||
| imperative | ἐπῄνεκε | ἐπῃνεκέτω | ἐπῃνέκετον | ἐπῃνεκέτων | ἐπῃνέκετε | ἐπῃνεκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | ἐπῄνημαι | ἐπῄνησαι | ἐπῄνηται | ἐπῄνησθον | ἐπῄνησθον | ἐπῃνήμεθᾰ | ἐπῄνησθε | ἐπῄνηνται | ||||
| subjunctive | ἐπῃνημένος ὦ | ἐπῃνημένος ᾖς | ἐπῃνημένος ᾖ | ἐπῃνημένω ἦτον | ἐπῃνημένω ἦτον | ἐπῃνημένοι ὦμεν | ἐπῃνημένοι ἦτε | ἐπῃνημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐπῃνημένος εἴην | ἐπῃνημένος εἴης | ἐπῃνημένος εἴη | ἐπῃνημένω εἴητον / εἶτον | ἐπῃνημένω εἰήτην / εἴτην | ἐπῃνημένοι εἴημεν / εἶμεν | ἐπῃνημένοι εἴητε / εἶτε | ἐπῃνημένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | ἐπῄνησο | ἐπῃνήσθω | ἐπῄνησθον | ἐπῃνήσθων | ἐπῄνησθε | ἐπῃνήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐπῃνεκέναι | ἐπῃνῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐπῃνεκώς | ἐπῃνημένος | ||||||||||
| f | ἐπῃνεκυῖᾰ | ἐπῃνημένη | |||||||||||
| n | ἐπῃνεκός | ἐπῃνημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Synonyms
- ἐπαινετέω (epainetéō)
- (recommend): παραινέω (parainéō)
Derived terms
- ἀντεπαινέω (antepainéō)
- ἀξῐέπαινος (axĭépainos)
- αὐτέπαινος (autépainos)
- παρέπαινος (parépainos)
- πολῠεπαίνετος (polŭepaínetos)
- προεπαινέω (proepainéō)
- προσεπαινέω (prosepainéō)
- σῠνεπαινέω (sŭnepainéō)
- σῠνέπαινος (sŭnépainos)
- ῠ̔περεπαινέω (hŭperepainéō)
Related terms
- ἐπαίνεσῐς (epaínesĭs)
- ἐπαινετέον (epainetéon)
- ἐπαινετέω (epainetéō)
- ἐπαινέτης (epainétēs)
- ἐπαινετῐκός (epainetĭkós)
- ἐπαινετός (epainetós)
- ἐπαινός (epainós)
- ἔπαινος (épainos)
- ἐπαινουμένως (epainouménōs)
Further reading
- “ἐπαινέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ἐπαινέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “ἐπαινέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- ἐπαινέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἐπαινέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “ἐπαινέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G1867 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible