ἐπιμελέομαι

Ancient Greek

Etymology

ἐπιμελής (epimelḗs) +‎ -έομαι (-éomai)

Pronunciation

 

Verb

ἐπῐμελέομαι • (epĭmeléomai) (takes the genitive case)

  1. to take care of, pay attention to, take pains over
  2. to manage, superintend

Conjugation

   Present: ἐπῐμελέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπῐμελέομαι ἐπῐμελέῃ / ἐπῐμελέει ἐπῐμελέεται ἐπῐμελέεσθον ἐπῐμελέεσθον ἐπῐμελεόμεθᾰ ἐπῐμελέεσθε ἐπῐμελέονται
subjunctive ἐπῐμελέωμαι ἐπῐμελέῃ ἐπῐμελέηται ἐπῐμελέησθον ἐπῐμελέησθον ἐπῐμελεώμεθᾰ ἐπῐμελέησθε ἐπῐμελέωνται
optative ἐπῐμελεοίμην ἐπῐμελέοιο ἐπῐμελέοιτο ἐπῐμελέοισθον ἐπῐμελεοίσθην ἐπῐμελεοίμεθᾰ ἐπῐμελέοισθε ἐπῐμελέοιντο
imperative   ἐπῐμελέου ἐπῐμελεέσθω ἐπῐμελέεσθον ἐπῐμελεέσθων   ἐπῐμελέεσθε ἐπῐμελεέσθων
infinitive ἐπῐμελέεσθαι
participle m ἐπῐμελεόμενος
f ἐπῐμελεομένη
n ἐπῐμελεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐπῐμελοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπῐμελοῦμαι ἐπῐμελεῖ,
ἐπῐμελῇ 		ἐπῐμελεῖται ἐπῐμελεῖσθον ἐπῐμελεῖσθον ἐπῐμελούμεθᾰ ἐπῐμελεῖσθε ἐπῐμελοῦνται
subjunctive ἐπῐμελῶμαι ἐπῐμελῇ ἐπῐμελῆται ἐπῐμελῆσθον ἐπῐμελῆσθον ἐπῐμελώμεθᾰ ἐπῐμελῆσθε ἐπῐμελῶνται
optative ἐπῐμελοίμην ἐπῐμελοῖο ἐπῐμελοῖτο ἐπῐμελοῖσθον ἐπῐμελοίσθην ἐπῐμελοίμεθᾰ ἐπῐμελοῖσθε ἐπῐμελοῖντο
imperative   ἐπῐμελοῦ ἐπῐμελείσθω ἐπῐμελεῖσθον ἐπῐμελείσθων   ἐπῐμελεῖσθε ἐπῐμελείσθων
infinitive ἐπῐμελεῖσθαι
participle m ἐπῐμελούμενος
f ἐπῐμελουμένη
n ἐπῐμελούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπεμελεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπεμελεόμην ἐπεμελέου ἐπεμελέετο ἐπεμελέεσθον ἐπεμελεέσθην ἐπεμελεόμεθᾰ ἐπεμελέεσθε ἐπεμελέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπεμελούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπεμελούμην ἐπεμελοῦ ἐπεμελεῖτο ἐπεμελεῖσθον ἐπεμελείσθην ἐπεμελούμεθᾰ ἐπεμελεῖσθε ἐπεμελοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπιμελήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπιμελήσομαι ἐπιμελήσῃ / ἐπιμελήσει ἐπιμελήσεται ἐπιμελήσεσθον ἐπιμελήσεσθον ἐπιμελησόμεθᾰ ἐπιμελήσεσθε ἐπιμελήσονται
optative ἐπιμελησοίμην ἐπιμελήσοιο ἐπιμελήσοιτο ἐπιμελήσοισθον ἐπιμελησοίσθην ἐπιμελησοίμεθᾰ ἐπιμελήσοισθε ἐπιμελήσοιντο
middle
infinitive ἐπιμελήσεσθαι
participle m ἐπιμελησόμενος
f ἐπιμελησομένη
n ἐπιμελησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπεμελησᾰ́μην, ἐπεμελήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπεμελησᾰ́μην ἐπεμελήσω ἐπεμελήσᾰτο ἐπεμελήσᾰσθον ἐπεμελησᾰ́σθην ἐπεμελησᾰ́μεθᾰ ἐπεμελήσᾰσθε ἐπεμελήσᾰντο
subjunctive ἐπιμελήσωμαι ἐπιμελήσῃ ἐπιμελήσηται ἐπιμελήσησθον ἐπιμελήσησθον ἐπιμελησώμεθᾰ ἐπιμελήσησθε ἐπιμελήσωνται
optative ἐπιμελησαίμην ἐπιμελήσαιο ἐπιμελήσαιτο ἐπιμελήσαισθον ἐπιμελησαίσθην ἐπιμελησαίμεθᾰ ἐπιμελήσαισθε ἐπιμελήσαιντο
imperative   ἐπιμέλησαι ἐπιμελησᾰ́σθω ἐπιμελήσᾰσθον ἐπιμελησᾰ́σθων   ἐπιμελήσᾰσθε ἐπιμελησᾰ́σθων
passive indicative ἐπεμελήθην ἐπεμελήθης ἐπεμελήθη ἐπεμελήθητον ἐπεμεληθήτην ἐπεμελήθημεν ἐπεμελήθητε ἐπεμελήθησᾰν
subjunctive ἐπιμεληθῶ ἐπιμεληθῇς ἐπιμεληθῇ ἐπιμεληθῆτον ἐπιμεληθῆτον ἐπιμεληθῶμεν ἐπιμεληθῆτε ἐπιμεληθῶσῐ(ν)
optative ἐπιμεληθείην ἐπιμεληθείης ἐπιμεληθείη ἐπιμεληθεῖτον / ἐπιμεληθείητον ἐπιμεληθείτην / ἐπιμεληθειήτην ἐπιμεληθεῖμεν / ἐπιμεληθείημεν ἐπιμεληθεῖτε / ἐπιμεληθείητε ἐπιμεληθεῖεν / ἐπιμεληθείησᾰν
imperative   ἐπιμελήθητῐ ἐπιμεληθήτω ἐπιμελήθητον ἐπιμεληθήτων   ἐπιμελήθητε ἐπιμεληθέντων
middle passive
infinitive ἐπιμελήσᾰσθαι ἐπιμεληθῆναι
participle m ἐπιμελησᾰ́μενος ἐπιμεληθείς
f ἐπιμελησᾰμένη ἐπιμεληθεῖσᾰ
n ἐπιμελησᾰ́μενον ἐπιμεληθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπιμεμέλημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐπιμεμέλημαι ἐπιμεμέλησαι ἐπιμεμέληται ἐπιμεμέλησθον ἐπιμεμέλησθον ἐπιμεμελήμεθᾰ ἐπιμεμέλησθε ἐπιμεμέληνται
subjunctive ἐπιμεμελημένος ὦ ἐπιμεμελημένος ᾖς ἐπιμεμελημένος ᾖ ἐπιμεμελημένω ἦτον ἐπιμεμελημένω ἦτον ἐπιμεμελημένοι ὦμεν ἐπιμεμελημένοι ἦτε ἐπιμεμελημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπιμεμελημένος εἴην ἐπιμεμελημένος εἴης ἐπιμεμελημένος εἴη ἐπιμεμελημένω εἴητον / εἶτον ἐπιμεμελημένω εἰήτην / εἴτην ἐπιμεμελημένοι εἴημεν / εἶμεν ἐπιμεμελημένοι εἴητε / εἶτε ἐπιμεμελημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐπιμεμέλησο ἐπιμεμελήσθω ἐπιμεμέλησθον ἐπιμεμελήσθων   ἐπιμεμέλησθε ἐπιμεμελήσθων
infinitive ἐπιμεμελῆσθαι
participle m ἐπιμεμελημένος
f ἐπιμεμελημένη
n ἐπιμεμελημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.