ἐπιτέμνω

Ancient Greek

Alternative forms

  • ἐπῐτᾰ́μνω (epĭtắmnō) — Ionic

Etymology

From ἐπῐ- (epĭ-, “upon”) +‎ τέμνω (témnō, “to cut”).

Pronunciation

 

Verb

ἐπῐτέμνω • (epĭtémnō)

  1. to cut upon the surface, make an incision, gash
  2. to cut short
    1. to abridge, shorten, epitomize
    2. to cut off
    3. (passive voice) to be cut short, perish

Inflection

   Present: ἐπῐτέμνω, ἐπῐτέμνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτέμνω ἐπῐτέμνεις ἐπῐτέμνει ἐπῐτέμνετον ἐπῐτέμνετον ἐπῐτέμνομεν ἐπῐτέμνετε ἐπῐτέμνουσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐτέμνω ἐπῐτέμνῃς ἐπῐτέμνῃ ἐπῐτέμνητον ἐπῐτέμνητον ἐπῐτέμνωμεν ἐπῐτέμνητε ἐπῐτέμνωσῐ(ν)
optative ἐπῐτέμνοιμῐ ἐπῐτέμνοις ἐπῐτέμνοι ἐπῐτέμνοιτον ἐπῐτεμνοίτην ἐπῐτέμνοιμεν ἐπῐτέμνοιτε ἐπῐτέμνοιεν
imperative   ἐπῐ́τεμνε ἐπῐτεμνέτω ἐπῐτέμνετον ἐπῐτεμνέτων   ἐπῐτέμνετε ἐπῐτεμνόντων
middle/
passive 		indicative ἐπῐτέμνομαι ἐπῐτέμνῃ / ἐπῐτέμνει ἐπῐτέμνεται ἐπῐτέμνεσθον ἐπῐτέμνεσθον ἐπῐτεμνόμεθᾰ ἐπῐτέμνεσθε ἐπῐτέμνονται
subjunctive ἐπῐτέμνωμαι ἐπῐτέμνῃ ἐπῐτέμνηται ἐπῐτέμνησθον ἐπῐτέμνησθον ἐπῐτεμνώμεθᾰ ἐπῐτέμνησθε ἐπῐτέμνωνται
optative ἐπῐτεμνοίμην ἐπῐτέμνοιο ἐπῐτέμνοιτο ἐπῐτέμνοισθον ἐπῐτεμνοίσθην ἐπῐτεμνοίμεθᾰ ἐπῐτέμνοισθε ἐπῐτέμνοιντο
imperative   ἐπῐτέμνου ἐπῐτεμνέσθω ἐπῐτέμνεσθον ἐπῐτεμνέσθων   ἐπῐτέμνεσθε ἐπῐτεμνέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐτέμνειν ἐπῐτέμνεσθαι
participle m ἐπῐτέμνων ἐπῐτεμνόμενος
f ἐπῐτέμνουσᾰ ἐπῐτεμνομένη
n ἐπῐτέμνον ἐπῐτεμνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέτεμνον, ἐπετεμνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέτεμνον ἐπέτεμνες ἐπέτεμνε(ν) ἐπετέμνετον ἐπετεμνέτην ἐπετέμνομεν ἐπετέμνετε ἐπέτεμνον
middle/
passive 		indicative ἐπετεμνόμην ἐπετέμνου ἐπετέμνετο ἐπετέμνεσθον ἐπετεμνέσθην ἐπετεμνόμεθᾰ ἐπετέμνεσθε ἐπετέμνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐτεμέω, ἐπῐτεμέομαι, ἐπῐτεμήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτεμέω ἐπῐτεμέεις ἐπῐτεμέει ἐπῐτεμέετον ἐπῐτεμέετον ἐπῐτεμέομεν ἐπῐτεμέετε ἐπῐτεμέουσῐ(ν)
optative ἐπῐτεμέοιμῐ ἐπῐτεμέοις ἐπῐτεμέοι ἐπῐτεμέοιτον ἐπῐτεμεοίτην ἐπῐτεμέοιμεν ἐπῐτεμέοιτε ἐπῐτεμέοιεν
middle indicative ἐπῐτεμέομαι ἐπῐτεμέῃ / ἐπῐτεμέει ἐπῐτεμέεται ἐπῐτεμέεσθον ἐπῐτεμέεσθον ἐπῐτεμεόμεθᾰ ἐπῐτεμέεσθε ἐπῐτεμέονται
optative ἐπῐτεμεοίμην ἐπῐτεμέοιο ἐπῐτεμέοιτο ἐπῐτεμέοισθον ἐπῐτεμεοίσθην ἐπῐτεμεοίμεθᾰ ἐπῐτεμέοισθε ἐπῐτεμέοιντο
passive indicative ἐπῐτεμήσομαι ἐπῐτεμήσῃ ἐπῐτεμήσεται ἐπῐτεμήσεσθον ἐπῐτεμήσεσθον ἐπῐτεμησόμεθᾰ ἐπῐτεμήσεσθε ἐπῐτεμήσονται
optative ἐπῐτεμησοίμην ἐπῐτεμήσοιο ἐπῐτεμήσοιτο ἐπῐτεμήσοισθον ἐπῐτεμησοίσθην ἐπῐτεμησοίμεθᾰ ἐπῐτεμήσοισθε ἐπῐτεμήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπῐτεμέειν ἐπῐτεμέεσθαι ἐπῐτεμήσεσθαι
participle m ἐπῐτεμέων ἐπῐτεμεόμενος ἐπῐτεμησόμενος
f ἐπῐτεμέουσᾰ ἐπῐτεμεομένη ἐπῐτεμησομένη
n ἐπῐτεμέον ἐπῐτεμεόμενον ἐπῐτεμησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐτεμῶ, ἐπῐτεμοῦμαι, ἐπῐτεμήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτεμῶ ἐπῐτεμεῖς ἐπῐτεμεῖ ἐπῐτεμεῖτον ἐπῐτεμεῖτον ἐπῐτεμοῦμεν ἐπῐτεμεῖτε ἐπῐτεμοῦσῐ(ν)
optative ἐπῐτεμοίην / ἐπῐτεμοῖμῐ ἐπῐτεμοίης / ἐπῐτεμοῖς ἐπῐτεμοίη / ἐπῐτεμοῖ ἐπῐτεμοῖτον / ἐπῐτεμοίητον ἐπῐτεμοίτην / ἐπῐτεμοιήτην ἐπῐτεμοῖμεν / ἐπῐτεμοίημεν ἐπῐτεμοῖτε / ἐπῐτεμοίητε ἐπῐτεμοῖεν / ἐπῐτεμοίησᾰν
middle indicative ἐπῐτεμοῦμαι ἐπῐτεμῇ ἐπῐτεμεῖται ἐπῐτεμεῖσθον ἐπῐτεμεῖσθον ἐπῐτεμούμεθᾰ ἐπῐτεμεῖσθε ἐπῐτεμοῦνται
optative ἐπῐτεμοίμην ἐπῐτεμοῖο ἐπῐτεμοῖτο ἐπῐτεμοῖσθον ἐπῐτεμοίσθην ἐπῐτεμοίμεθᾰ ἐπῐτεμοῖσθε ἐπῐτεμοῖντο
passive indicative ἐπῐτεμήσομαι ἐπῐτεμήσῃ ἐπῐτεμήσεται ἐπῐτεμήσεσθον ἐπῐτεμήσεσθον ἐπῐτεμησόμεθᾰ ἐπῐτεμήσεσθε ἐπῐτεμήσονται
optative ἐπῐτεμησοίμην ἐπῐτεμήσοιο ἐπῐτεμήσοιτο ἐπῐτεμήσοισθον ἐπῐτεμησοίσθην ἐπῐτεμησοίμεθᾰ ἐπῐτεμήσοισθε ἐπῐτεμήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπῐτεμεῖν ἐπῐτεμεῖσθαι ἐπῐτεμήσεσθαι
participle m ἐπῐτεμῶν ἐπῐτεμούμενος ἐπῐτεμησόμενος
f ἐπῐτεμοῦσᾰ ἐπῐτεμουμένη ἐπῐτεμησομένη
n ἐπῐτεμοῦν ἐπῐτεμούμενον ἐπῐτεμησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέτεμον, ἐπετεμόμην, ἐπετμήθην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέτεμον ἐπέτεμες ἐπέτεμε(ν) ἐπετέμετον ἐπετεμέτην ἐπετέμομεν ἐπετέμετε ἐπέτεμον
subjunctive ἐπῐτέμω ἐπῐτέμῃς ἐπῐτέμῃ ἐπῐτέμητον ἐπῐτέμητον ἐπῐτέμωμεν ἐπῐτέμητε ἐπῐτέμωσῐ(ν)
optative ἐπῐτέμοιμῐ ἐπῐτέμοις ἐπῐτέμοι ἐπῐτέμοιτον ἐπῐτεμοίτην ἐπῐτέμοιμεν ἐπῐτέμοιτε ἐπῐτέμοιεν
imperative   ἐπῐ́τεμε ἐπῐτεμέτω ἐπῐτέμετον ἐπῐτεμέτων   ἐπῐτέμετε ἐπῐτεμόντων
middle indicative ἐπετεμόμην ἐπετέμου ἐπετέμετο ἐπετέμεσθον ἐπετεμέσθην ἐπετεμόμεθᾰ ἐπετέμεσθε ἐπετέμοντο
subjunctive ἐπῐτέμωμαι ἐπῐτέμῃ ἐπῐτέμηται ἐπῐτέμησθον ἐπῐτέμησθον ἐπῐτεμώμεθᾰ ἐπῐτέμησθε ἐπῐτέμωνται
optative ἐπῐτεμοίμην ἐπῐτέμοιο ἐπῐτέμοιτο ἐπῐτέμοισθον ἐπῐτεμοίσθην ἐπῐτεμοίμεθᾰ ἐπῐτέμοισθε ἐπῐτέμοιντο
imperative   ἐπῐτεμοῦ ἐπῐτεμέσθω ἐπῐτέμεσθον ἐπῐτεμέσθων   ἐπῐτέμεσθε ἐπῐτεμέσθων
passive indicative ἐπετμήθην ἐπετμήθης ἐπετμήθη ἐπετμήθητον ἐπετμηθήτην ἐπετμήθημεν ἐπετμήθητε ἐπετμήθησᾰν
subjunctive ἐπιτμηθῶ ἐπιτμηθῇς ἐπιτμηθῇ ἐπιτμηθῆτον ἐπιτμηθῆτον ἐπιτμηθῶμεν ἐπιτμηθῆτε ἐπιτμηθῶσῐ(ν)
optative ἐπιτμηθείην ἐπιτμηθείης ἐπιτμηθείη ἐπιτμηθεῖτον / ἐπιτμηθείητον ἐπιτμηθείτην / ἐπιτμηθειήτην ἐπιτμηθεῖμεν / ἐπιτμηθείημεν ἐπιτμηθεῖτε / ἐπιτμηθείητε ἐπιτμηθεῖεν / ἐπιτμηθείησᾰν
imperative   ἐπιτμήθητῐ ἐπιτμηθήτω ἐπιτμήθητον ἐπιτμηθήτων   ἐπιτμήθητε ἐπιτμηθέντων
active middle passive
infinitive ἐπῐτεμεῖν ἐπῐτεμέσθαι ἐπιτμηθῆναι
participle m ἐπῐτεμών ἐπῐτεμόμενος ἐπιτμηθείς
f ἐπῐτεμοῦσᾰ ἐπῐτεμομένη ἐπιτμηθεῖσᾰ
n ἐπῐτεμόν ἐπῐτεμόμενον ἐπιτμηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέταμον, ἐπεταμόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέταμον ἐπέταμες ἐπέταμε(ν) ἐπετάμετον ἐπεταμέτην ἐπετάμομεν ἐπετάμετε ἐπέταμον
subjunctive ἐπιτάμω,
ἐπιτάμωμῐ 		ἐπιτάμῃς,
ἐπιτάμῃσθᾰ 		ἐπιτάμῃ,
ἐπιτάμῃσῐ 		ἐπιτάμητον ἐπιτάμητον ἐπιτάμωμεν ἐπιτάμητε ἐπιτάμωσῐ(ν)
optative ἐπιτάμοιμῐ ἐπιτάμοις / ἐπιτάμοισθᾰ ἐπιτάμοι ἐπιταμεῖτον ἐπιταμείτην ἐπιταμεῖμεν ἐπιταμεῖτε ἐπιταμεῖεν
imperative   ἐπίταμε ἐπιταμέτω ἐπιτάμετον ἐπιταμέτων   ἐπιτάμετε ἐπιταμόντων
middle indicative ἐπεταμόμην ἐπετάμεο ἐπετάμετο ἐπετάμεσθον ἐπεταμέσθην ἐπεταμόμε(σ)θᾰ ἐπετάμεσθε ἐπετάμοντο
subjunctive ἐπιτάμωμαι ἐπιτάμηαι ἐπιτάμηται ἐπιτάμησθον ἐπιτάμησθον ἐπιταμώμε(σ)θᾰ ἐπιτάμησθε ἐπιτάμωνται
optative ἐπιταμοίμην ἐπιτάμοιο ἐπιτάμοιτο ἐπιτάμοισθον ἐπιταμοίσθην ἐπιταμοίμε(σ)θᾰ ἐπιτάμοισθε ἐπιταμοίᾰτο
imperative   ἐπιτάμεο ἐπιταμέσθω ἐπιτάμεσθον ἐπιταμέσθων   ἐπιτάμεσθε ἐπιταμέσθων
active middle
infinitive ἐπιταμεῖν / ἐπιταμέμεν(αι) ἐπιταμέσθαι
participle m ἐπιταμών ἐπιταμόμενος
f ἐπιταμοῦσᾰ ἐπιταμομένη
n ἐπιταμόν ἐπιταμόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπῐτέτμηκᾰ, ἐπῐτέτμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτέτμηκᾰ ἐπῐτέτμηκᾰς ἐπῐτέτμηκε(ν) ἐπῐτετμήκᾰτον ἐπῐτετμήκᾰτον ἐπῐτετμήκᾰμεν ἐπῐτετμήκᾰτε ἐπῐτετμήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐτετμήκω ἐπῐτετμήκῃς ἐπῐτετμήκῃ ἐπῐτετμήκητον ἐπῐτετμήκητον ἐπῐτετμήκωμεν ἐπῐτετμήκητε ἐπῐτετμήκωσῐ(ν)
optative ἐπῐτετμήκοιμῐ / ἐπῐτετμηκοίην ἐπῐτετμήκοις / ἐπῐτετμηκοίης ἐπῐτετμήκοι / ἐπῐτετμηκοίη ἐπῐτετμήκοιτον ἐπῐτετμηκοίτην ἐπῐτετμήκοιμεν ἐπῐτετμήκοιτε ἐπῐτετμήκοιεν
imperative   ἐπῐτέτμηκε ἐπῐτετμηκέτω ἐπῐτετμήκετον ἐπῐτετμηκέτων   ἐπῐτετμήκετε ἐπῐτετμηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐπῐτέτμημαι ἐπῐτέτμησαι ἐπῐτέτμηται ἐπῐτέτμησθον ἐπῐτέτμησθον ἐπῐτετμήμεθᾰ ἐπῐτέτμησθε ἐπῐτέτμηνται
subjunctive ἐπῐτετμημένος ὦ ἐπῐτετμημένος ᾖς ἐπῐτετμημένος ᾖ ἐπῐτετμημένω ἦτον ἐπῐτετμημένω ἦτον ἐπῐτετμημένοι ὦμεν ἐπῐτετμημένοι ἦτε ἐπῐτετμημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπῐτετμημένος εἴην ἐπῐτετμημένος εἴης ἐπῐτετμημένος εἴη ἐπῐτετμημένω εἴητον / εἶτον ἐπῐτετμημένω εἰήτην / εἴτην ἐπῐτετμημένοι εἴημεν / εἶμεν ἐπῐτετμημένοι εἴητε / εἶτε ἐπῐτετμημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐπῐτέτμησο ἐπῐτετμήσθω ἐπῐτέτμησθον ἐπῐτετμήσθων   ἐπῐτέτμησθε ἐπῐτετμήσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐτετμηκέναι ἐπῐτετμῆσθαι
participle m ἐπῐτετμηκώς ἐπῐτετμημένος
f ἐπῐτετμηκυῖᾰ ἐπῐτετμημένη
n ἐπῐτετμηκός ἐπῐτετμημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπετετμήκειν / ἐπετετμήκη, ἐπετετμήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπετετμήκειν / ἐπετετμήκη ἐπετετμήκεις / ἐπετετμήκης ἐπετετμήκει(ν) ἐπετετμήκετον ἐπετετμηκέτην ἐπετετμήκεμεν ἐπετετμήκετε ἐπετετμήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπετετμήμην ἐπετέτμησο ἐπετέτμητο ἐπετέτμησθον ἐπετετμήσθην ἐπετετμήμεθᾰ ἐπετέτμησθε ἐπετέτμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.