ἐπιφέρω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-, “upon”) +‎ φέρω (phérō, “to bring, bear, carry”).

Pronunciation

 

Verb

ἐπιφέρω • (epiphérō)

  1. to bestow, put, lay upon

Inflection

   Present: ἐπιφέρω, ἐπιφέρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπιφέρω ἐπιφέρεις ἐπιφέρει ἐπιφέρετον ἐπιφέρετον ἐπιφέρομεν ἐπιφέρετε ἐπιφέρουσῐ(ν)
subjunctive ἐπιφέρω ἐπιφέρῃς ἐπιφέρῃ ἐπιφέρητον ἐπιφέρητον ἐπιφέρωμεν ἐπιφέρητε ἐπιφέρωσῐ(ν)
optative ἐπιφέροιμῐ ἐπιφέροις ἐπιφέροι ἐπιφέροιτον ἐπιφεροίτην ἐπιφέροιμεν ἐπιφέροιτε ἐπιφέροιεν
imperative   ἐπίφερε ἐπιφερέτω ἐπιφέρετον ἐπιφερέτων   ἐπιφέρετε ἐπιφερόντων
middle/
passive 		indicative ἐπιφέρομαι ἐπιφέρῃ / ἐπιφέρει ἐπιφέρεται ἐπιφέρεσθον ἐπιφέρεσθον ἐπιφερόμεθᾰ ἐπιφέρεσθε ἐπιφέρονται
subjunctive ἐπιφέρωμαι ἐπιφέρῃ ἐπιφέρηται ἐπιφέρησθον ἐπιφέρησθον ἐπιφερώμεθᾰ ἐπιφέρησθε ἐπιφέρωνται
optative ἐπιφεροίμην ἐπιφέροιο ἐπιφέροιτο ἐπιφέροισθον ἐπιφεροίσθην ἐπιφεροίμεθᾰ ἐπιφέροισθε ἐπιφέροιντο
imperative   ἐπιφέρου ἐπιφερέσθω ἐπιφέρεσθον ἐπιφερέσθων   ἐπιφέρεσθε ἐπιφερέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπιφέρειν ἐπιφέρεσθαι
participle m ἐπιφέρων ἐπιφερόμενος
f ἐπιφέρουσᾰ ἐπιφερομένη
n ἐπιφέρον ἐπιφερόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέφερον, ἐπεφερόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέφερον ἐπέφερες ἐπέφερε(ν) ἐπεφέρετον ἐπεφερέτην ἐπεφέρομεν ἐπεφέρετε ἐπέφερον
middle/
passive 		indicative ἐπεφερόμην ἐπεφέρου ἐπεφέρετο ἐπεφέρεσθον ἐπεφερέσθην ἐπεφερόμεθᾰ ἐπεφέρεσθε ἐπεφέροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐποίσω, ἐποίσομαι, ἐποισθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐποίσω ἐποίσεις ἐποίσει ἐποίσετον ἐποίσετον ἐποίσομεν ἐποίσετε ἐποίσουσῐ(ν)
optative ἐποίσοιμῐ ἐποίσοις ἐποίσοι ἐποίσοιτον ἐποισοίτην ἐποίσοιμεν ἐποίσοιτε ἐποίσοιεν
middle indicative ἐποίσομαι ἐποίσῃ / ἐποίσει ἐποίσεται ἐποίσεσθον ἐποίσεσθον ἐποισόμεθᾰ ἐποίσεσθε ἐποίσονται
optative ἐποισοίμην ἐποίσοιο ἐποίσοιτο ἐποίσοισθον ἐποισοίσθην ἐποισοίμεθᾰ ἐποίσοισθε ἐποίσοιντο
passive indicative ἐποισθήσομαι ἐποισθήσῃ ἐποισθήσεται ἐποισθήσεσθον ἐποισθήσεσθον ἐποισθησόμεθᾰ ἐποισθήσεσθε ἐποισθήσονται
optative ἐποισθησοίμην ἐποισθήσοιο ἐποισθήσοιτο ἐποισθήσοισθον ἐποισθησοίσθην ἐποισθησοίμεθᾰ ἐποισθήσοισθε ἐποισθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐποίσειν ἐποίσεσθαι ἐποισθήσεσθαι
participle m ἐποίσων ἐποισόμενος ἐποισθησόμενος
f ἐποίσουσᾰ ἐποισομένη ἐποισθησομένη
n ἐποῖσον ἐποισόμενον ἐποισθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπενεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐπενεχθήσομαι ἐπενεχθήσῃ ἐπενεχθήσεται ἐπενεχθήσεσθον ἐπενεχθήσεσθον ἐπενεχθησόμεθᾰ ἐπενεχθήσεσθε ἐπενεχθήσονται
optative ἐπενεχθησοίμην ἐπενεχθήσοιο ἐπενεχθήσοιτο ἐπενεχθήσοισθον ἐπενεχθησοίσθην ἐπενεχθησοίμεθᾰ ἐπενεχθήσοισθε ἐπενεχθήσοιντο
passive
infinitive ἐπενεχθήσεσθαι
participle m ἐπενεχθησόμενος
f ἐπενεχθησομένη
n ἐπενεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπήνεγκᾰ, ἐπηνεγκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήνεγκᾰ ἐπήνεγκᾰς ἐπήνεγκε(ν) ἐπηνέγκᾰτον ἐπηνεγκᾰ́την ἐπηνέγκᾰμεν ἐπηνέγκᾰτε ἐπήνεγκᾰν
subjunctive ἐπενέγκω ἐπενέγκῃς ἐπενέγκῃ ἐπενέγκητον ἐπενέγκητον ἐπενέγκωμεν ἐπενέγκητε ἐπενέγκωσῐ(ν)
optative ἐπενέγκαιμῐ ἐπενέγκειᾰς / ἐπενέγκαις ἐπενέγκειε(ν) / ἐπενέγκαι ἐπενέγκαιτον ἐπενεγκαίτην ἐπενέγκαιμεν ἐπενέγκαιτε ἐπενέγκειᾰν / ἐπενέγκαιεν
imperative   ἐπένεγκον ἐπενεγκᾰ́τω ἐπενέγκᾰτον ἐπενεγκᾰ́των   ἐπενέγκᾰτε ἐπενεγκᾰ́ντων
middle indicative ἐπηνεγκᾰ́μην ἐπηνέγκω ἐπηνέγκᾰτο ἐπηνέγκᾰσθον ἐπηνεγκᾰ́σθην ἐπηνεγκᾰ́μεθᾰ ἐπηνέγκᾰσθε ἐπηνέγκᾰντο
subjunctive ἐπενέγκωμαι ἐπενέγκῃ ἐπενέγκηται ἐπενέγκησθον ἐπενέγκησθον ἐπενεγκώμεθᾰ ἐπενέγκησθε ἐπενέγκωνται
optative ἐπενεγκαίμην ἐπενέγκαιο ἐπενέγκαιτο ἐπενέγκαισθον ἐπενεγκαίσθην ἐπενεγκαίμεθᾰ ἐπενέγκαισθε ἐπενέγκαιντο
imperative   ἐπένεγκαι ἐπενεγκᾰ́σθω ἐπενέγκᾰσθον ἐπενεγκᾰ́σθων   ἐπενέγκᾰσθε ἐπενεγκᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐπενέγκαι ἐπενέγκᾰσθαι
participle m ἐπενέγκᾱς ἐπενεγκᾰ́μενος
f ἐπενέγκᾱσᾰ ἐπενεγκᾰμένη
n ἐπενέγκᾰν ἐπενεγκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπήνεγκον, ἐπηνεγκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήνεγκον ἐπήνεγκες ἐπήνεγκε(ν) ἐπηνέγκετον ἐπηνεγκέτην ἐπηνέγκομεν ἐπηνέγκετε ἐπήνεγκον
subjunctive ἐπενέγκω ἐπενέγκῃς ἐπενέγκῃ ἐπενέγκητον ἐπενέγκητον ἐπενέγκωμεν ἐπενέγκητε ἐπενέγκωσῐ(ν)
optative ἐπενέγκοιμῐ ἐπενέγκοις ἐπενέγκοι ἐπενέγκοιτον ἐπενεγκοίτην ἐπενέγκοιμεν ἐπενέγκοιτε ἐπενέγκοιεν
imperative   ἐπένεγκε ἐπενεγκέτω ἐπενέγκετον ἐπενεγκέτων   ἐπενέγκετε ἐπενεγκόντων
middle indicative ἐπηνεγκόμην ἐπηνέγκου ἐπηνέγκετο ἐπηνέγκεσθον ἐπηνεγκέσθην ἐπηνεγκόμεθᾰ ἐπηνέγκεσθε ἐπηνέγκοντο
subjunctive ἐπενέγκωμαι ἐπενέγκῃ ἐπενέγκηται ἐπενέγκησθον ἐπενέγκησθον ἐπενεγκώμεθᾰ ἐπενέγκησθε ἐπενέγκωνται
optative ἐπενεγκοίμην ἐπενέγκοιο ἐπενέγκοιτο ἐπενέγκοισθον ἐπενεγκοίσθην ἐπενεγκοίμεθᾰ ἐπενέγκοισθε ἐπενέγκοιντο
imperative   ἐπενεγκοῦ ἐπενεγκέσθω ἐπενέγκεσθον ἐπενεγκέσθων   ἐπενέγκεσθε ἐπενεγκέσθων
active middle
infinitive ἐπενεγκεῖν ἐπενεγκέσθαι
participle m ἐπενεγκών ἐπενεγκόμενος
f ἐπενεγκοῦσᾰ ἐπενεγκομένη
n ἐπενεγκόν ἐπενεγκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπήνεικᾰ, ἐπηνεικᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήνεικᾰ ἐπήνεικᾰς ἐπήνεικε(ν) ἐπηνείκᾰτον ἐπηνεικᾰ́την ἐπηνείκᾰμεν ἐπηνείκᾰτε ἐπήνεικᾰν
subjunctive ἐπενείκω ἐπενείκῃς ἐπενείκῃ ἐπενείκητον ἐπενείκητον ἐπενείκωμεν ἐπενείκητε ἐπενείκωσῐ(ν)
optative ἐπενείκαιμῐ ἐπενείκειᾰς / ἐπενείκαις ἐπενείκειε(ν) / ἐπενείκαι ἐπενείκαιτον ἐπενεικαίτην ἐπενείκαιμεν ἐπενείκαιτε ἐπενείκειᾰν / ἐπενείκαιεν
imperative   ἐπένεικον ἐπενεικᾰ́τω ἐπενείκᾰτον ἐπενεικᾰ́των   ἐπενείκᾰτε ἐπενεικᾰ́ντων
middle indicative ἐπηνεικᾰ́μην ἐπηνείκω ἐπηνείκᾰτο ἐπηνείκᾰσθον ἐπηνεικᾰ́σθην ἐπηνεικᾰ́μεθᾰ ἐπηνείκᾰσθε ἐπηνείκᾰντο
subjunctive ἐπενείκωμαι ἐπενείκῃ ἐπενείκηται ἐπενείκησθον ἐπενείκησθον ἐπενεικώμεθᾰ ἐπενείκησθε ἐπενείκωνται
optative ἐπενεικαίμην ἐπενείκαιο ἐπενείκαιτο ἐπενείκαισθον ἐπενεικαίσθην ἐπενεικαίμεθᾰ ἐπενείκαισθε ἐπενείκαιντο
imperative   ἐπένεικαι ἐπενεικᾰ́σθω ἐπενείκᾰσθον ἐπενεικᾰ́σθων   ἐπενείκᾰσθε ἐπενεικᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐπενεῖκαι ἐπενείκᾰσθαι
participle m ἐπενείκᾱς ἐπενεικᾰ́μενος
f ἐπενείκᾱσᾰ ἐπενεικᾰμένη
n ἐπενεῖκᾰν ἐπενεικᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπήνῐκᾰ, ἐπηνῐκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπήνῐκᾰ ἐπήνῐκᾰς ἐπήνῐκε(ν) ἐπηνῐ́κᾰτον ἐπηνῐκᾰ́την ἐπηνῐ́κᾰμεν ἐπηνῐ́κᾰτε ἐπήνῐκᾰν
subjunctive ἐπενῐ́κω ἐπενῐ́κῃς ἐπενῐ́κῃ ἐπενῐ́κητον ἐπενῐ́κητον ἐπενῐ́κωμεν ἐπενῐ́κητε ἐπενῐ́κωσῐ(ν)
optative ἐπενῐ́καιμῐ ἐπενῐ́κειᾰς / ἐπενῐ́καις ἐπενῐ́κειε(ν) / ἐπενῐ́και ἐπενῐ́καιτον ἐπενῐκαίτην ἐπενῐ́καιμεν ἐπενῐ́καιτε ἐπενῐ́κειᾰν / ἐπενῐ́καιεν
imperative   ἐπένῐκον ἐπενῐκᾰ́τω ἐπενῐ́κᾰτον ἐπενῐκᾰ́των   ἐπενῐ́κᾰτε ἐπενῐκᾰ́ντων
middle indicative ἐπηνῐκᾰ́μην ἐπηνῐ́κω ἐπηνῐ́κᾰτο ἐπηνῐ́κᾰσθον ἐπηνῐκᾰ́σθην ἐπηνῐκᾰ́μεθᾰ ἐπηνῐ́κᾰσθε ἐπηνῐ́κᾰντο
subjunctive ἐπενῐ́κωμαι ἐπενῐ́κῃ ἐπενῐ́κηται ἐπενῐ́κησθον ἐπενῐ́κησθον ἐπενῐκώμεθᾰ ἐπενῐ́κησθε ἐπενῐ́κωνται
optative ἐπενῐκαίμην ἐπενῐ́καιο ἐπενῐ́καιτο ἐπενῐ́καισθον ἐπενῐκαίσθην ἐπενῐκαίμεθᾰ ἐπενῐ́καισθε ἐπενῐ́καιντο
imperative   ἐπένῐκαι ἐπενῐκᾰ́σθω ἐπενῐ́κᾰσθον ἐπενῐκᾰ́σθων   ἐπενῐ́κᾰσθε ἐπενῐκᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐπενῐ́και ἐπενῐ́κᾰσθαι
participle m ἐπενῐ́κᾱς ἐπενῐκᾰ́μενος
f ἐπενῐ́κᾱσᾰ ἐπενῐκᾰμένη
n ἐπενῐ́κᾰν ἐπενῐκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπηνέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐπηνέχθην ἐπηνέχθης ἐπηνέχθη ἐπηνέχθητον ἐπηνεχθήτην ἐπηνέχθημεν ἐπηνέχθητε ἐπηνέχθησᾰν
subjunctive ἐπενεχθῶ ἐπενεχθῇς ἐπενεχθῇ ἐπενεχθῆτον ἐπενεχθῆτον ἐπενεχθῶμεν ἐπενεχθῆτε ἐπενεχθῶσῐ(ν)
optative ἐπενεχθείην ἐπενεχθείης ἐπενεχθείη ἐπενεχθεῖτον / ἐπενεχθείητον ἐπενεχθείτην / ἐπενεχθειήτην ἐπενεχθεῖμεν / ἐπενεχθείημεν ἐπενεχθεῖτε / ἐπενεχθείητε ἐπενεχθεῖεν / ἐπενεχθείησᾰν
imperative   ἐπενέχθητῐ ἐπενεχθήτω ἐπενέχθητον ἐπενεχθήτων   ἐπενέχθητε ἐπενεχθέντων
passive
infinitive ἐπενεχθῆναι
participle m ἐπενεχθείς
f ἐπενεχθεῖσᾰ
n ἐπενεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπενήνοχᾰ, ἐπενήνεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενήνοχᾰ ἐπενήνοχᾰς ἐπενήνοχε(ν) ἐπενηνόχᾰτον ἐπενηνόχᾰτον ἐπενηνόχᾰμεν ἐπενηνόχᾰτε ἐπενηνόχᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπενηνόχω ἐπενηνόχῃς ἐπενηνόχῃ ἐπενηνόχητον ἐπενηνόχητον ἐπενηνόχωμεν ἐπενηνόχητε ἐπενηνόχωσῐ(ν)
optative ἐπενηνόχοιμῐ / ἐπενηνοχοίην ἐπενηνόχοις / ἐπενηνοχοίης ἐπενηνόχοι / ἐπενηνοχοίη ἐπενηνόχοιτον ἐπενηνοχοίτην ἐπενηνόχοιμεν ἐπενηνόχοιτε ἐπενηνόχοιεν
imperative   ἐπενήνοχε ἐπενηνοχέτω ἐπενηνόχετον ἐπενηνοχέτων   ἐπενηνόχετε ἐπενηνοχόντων
middle/
passive 		indicative ἐπενήνεγμαι ἐπενήνεξαι ἐπενήνεκται ἐπενήνεχθον ἐπενήνεχθον ἐπενηνέγμεθᾰ ἐπενήνεχθε ἐπενηνέχᾰται
subjunctive ἐπενηνεγμένος ὦ ἐπενηνεγμένος ᾖς ἐπενηνεγμένος ᾖ ἐπενηνεγμένω ἦτον ἐπενηνεγμένω ἦτον ἐπενηνεγμένοι ὦμεν ἐπενηνεγμένοι ἦτε ἐπενηνεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπενηνεγμένος εἴην ἐπενηνεγμένος εἴης ἐπενηνεγμένος εἴη ἐπενηνεγμένω εἴητον / εἶτον ἐπενηνεγμένω εἰήτην / εἴτην ἐπενηνεγμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐπενηνεγμένοι εἴητε / εἶτε ἐπενηνεγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐπενήνεξο ἐπενηνέχθω ἐπενήνεχθον ἐπενηνέχθων   ἐπενήνεχθε ἐπενηνέχθων
active middle/passive
infinitive ἐπενηνοχέναι ἐπενηνέχθαι
participle m ἐπενηνοχώς ἐπενηνεγμένος
f ἐπενηνοχυῖᾰ ἐπενηνεγμένη
n ἐπενηνοχός ἐπενηνεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπενηνόχειν / ἐπενηνόχη, ἐπενηνέγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπενηνόχειν / ἐπενηνόχη ἐπενηνόχεις / ἐπενηνόχης ἐπενηνόχει(ν) ἐπενηνόχετον ἐπενηνοχέτην ἐπενηνόχεμεν ἐπενηνόχετε ἐπενηνόχεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπενηνέγμην ἐπενήνεξο ἐπενήνεκτο ἐπενήνεχθον ἐπενηνέχθην ἐπενηνέγμεθᾰ ἐπενήνεχθε ἐπενηνέχᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.