ἐποψόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pop.só.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.popˈso.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.popˈso.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.popˈso.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.popˈso.me.nos/

Participle

ἐποψόμενος • (epopsómenos) m (feminine ἐποψομένη, neuter ἐποψόμενον); first/second declension

future middle participle of ἐφοράω (ephoráō)

Declension

First and second declension of ἐποψόμενος; ἐποψομένη; ἐποψόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐποψόμενος epopsómenos	ἐποψομένη epopsoménē	ἐποψόμενον epopsómenon	ἐποψομένω epopsoménō	ἐποψομένᾱ epopsoménā	ἐποψομένω epopsoménō	ἐποψόμενοι epopsómenoi	ἐποψόμεναι epopsómenai	ἐποψόμενᾰ epopsómenă
Genitive	ἐποψομένου epopsoménou	ἐποψομένης epopsoménēs	ἐποψομένου epopsoménou	ἐποψομένοιν epopsoménoin	ἐποψομέναιν epopsoménain	ἐποψομένοιν epopsoménoin	ἐποψομένων epopsoménōn	ἐποψομένων epopsoménōn	ἐποψομένων epopsoménōn
Dative	ἐποψομένῳ epopsoménōi	ἐποψομένῃ epopsoménēi	ἐποψομένῳ epopsoménōi	ἐποψομένοιν epopsoménoin	ἐποψομέναιν epopsoménain	ἐποψομένοιν epopsoménoin	ἐποψομένοις epopsoménois	ἐποψομέναις epopsoménais	ἐποψομένοις epopsoménois
Accusative	ἐποψόμενον epopsómenon	ἐποψομένην epopsoménēn	ἐποψόμενον epopsómenon	ἐποψομένω epopsoménō	ἐποψομένᾱ epopsoménā	ἐποψομένω epopsoménō	ἐποψομένους epopsoménous	ἐποψομένᾱς epopsoménās	ἐποψόμενᾰ epopsómenă
Vocative	ἐποψόμενε epopsómene	ἐποψομένη epopsoménē	ἐποψόμενον epopsómenon	ἐποψομένω epopsoménō	ἐποψομένᾱ epopsoménā	ἐποψομένω epopsoménō	ἐποψόμενοι epopsómenoi	ἐποψόμεναι epopsómenai	ἐποψόμενᾰ epopsómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐποψομένως epopsoménōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.