ἐρέσσω

Ancient Greek

Alternative forms

  • ἐρέττω (eréttō) — Attic

Etymology

Denominative verb, from ἐρέτης (erétēs, “rower”) +‎ -σσω (-ssō).[1]

Pronunciation

 

Verb

ἐρέσσω • (eréssō)

  1. to row, paddle
  2. to speed by rowing
  3. to put in quick motion, ply
  4. (passive voice, of a bow) to be plied, handled
  5. to row through, traverse

Conjugation

   Present: ἐρέσσω, ἐρέσσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρέσσω ἐρέσσεις ἐρέσσει ἐρέσσετον ἐρέσσετον ἐρέσσομεν ἐρέσσετε ἐρέσσουσῐ(ν)
subjunctive ἐρέσσω ἐρέσσῃς ἐρέσσῃ ἐρέσσητον ἐρέσσητον ἐρέσσωμεν ἐρέσσητε ἐρέσσωσῐ(ν)
optative ἐρέσσοιμῐ ἐρέσσοις ἐρέσσοι ἐρέσσοιτον ἐρεσσοίτην ἐρέσσοιμεν ἐρέσσοιτε ἐρέσσοιεν
imperative   ἔρεσσε ἐρεσσέτω ἐρέσσετον ἐρεσσέτων   ἐρέσσετε ἐρεσσόντων
middle/
passive 		indicative ἐρέσσομαι ἐρέσσῃ,
ἐρέσσει 		ἐρέσσεται ἐρέσσεσθον ἐρέσσεσθον ἐρεσσόμεθᾰ ἐρέσσεσθε ἐρέσσονται
subjunctive ἐρέσσωμαι ἐρέσσῃ ἐρέσσηται ἐρέσσησθον ἐρέσσησθον ἐρεσσώμεθᾰ ἐρέσσησθε ἐρέσσωνται
optative ἐρεσσοίμην ἐρέσσοιο ἐρέσσοιτο ἐρέσσοισθον ἐρεσσοίσθην ἐρεσσοίμεθᾰ ἐρέσσοισθε ἐρέσσοιντο
imperative   ἐρέσσου ἐρεσσέσθω ἐρέσσεσθον ἐρεσσέσθων   ἐρέσσεσθε ἐρεσσέσθων
active middle/passive
infinitive ἐρέσσειν ἐρέσσεσθαι
participle m ἐρέσσων ἐρεσσόμενος
f ἐρέσσουσᾰ ἐρεσσομένη
n ἐρέσσον ἐρεσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔρεσσον, ἐρεσσόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔρεσσον ἔρεσσες ἔρεσσε(ν) ἐρέσσετον ἐρεσσέτην ἐρέσσομεν ἐρέσσετε ἔρεσσον
middle/
passive 		indicative ἐρεσσόμην ἐρέσσου ἐρέσσετο ἐρέσσεσθον ἐρεσσέσθην ἐρεσσόμε(σ)θᾰ ἐρέσσεσθε ἐρέσσοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤρεσᾰ, ἠρεσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρεσᾰ ἤρεσᾰς ἤρεσε(ν) ἠρέσᾰτον ἠρεσᾰ́την ἠρέσᾰμεν ἠρέσᾰτε ἤρεσᾰν
subjunctive ἐρέσω ἐρέσῃς ἐρέσῃ ἐρέσητον ἐρέσητον ἐρέσωμεν ἐρέσητε ἐρέσωσῐ(ν)
optative ἐρέσαιμῐ ἐρέσειᾰς,
ἐρέσαις 		ἐρέσειε(ν),
ἐρέσαι 		ἐρέσαιτον ἐρεσαίτην ἐρέσαιμεν ἐρέσαιτε ἐρέσειᾰν,
ἐρέσαιεν
imperative   ἔρεσον ἐρεσᾰ́τω ἐρέσᾰτον ἐρεσᾰ́των   ἐρέσᾰτε ἐρεσᾰ́ντων
middle indicative ἠρεσᾰ́μην ἠρέσω ἠρέσᾰτο ἠρέσᾰσθον ἠρεσᾰ́σθην ἠρεσᾰ́μεθᾰ ἠρέσᾰσθε ἠρέσᾰντο
subjunctive ἐρέσωμαι ἐρέσῃ ἐρέσηται ἐρέσησθον ἐρέσησθον ἐρεσώμεθᾰ ἐρέσησθε ἐρέσωνται
optative ἐρεσαίμην ἐρέσαιο ἐρέσαιτο ἐρέσαισθον ἐρεσαίσθην ἐρεσαίμεθᾰ ἐρέσαισθε ἐρέσαιντο
imperative   ἔρεσαι ἐρεσᾰ́σθω ἐρέσᾰσθον ἐρεσᾰ́σθων   ἐρέσᾰσθε ἐρεσᾰ́σθων
active middle
infinitive ἐρέσαι ἐρέσᾰσθαι
participle m ἐρέσᾱς ἐρεσᾰ́μενος
f ἐρέσᾱσᾰ ἐρεσᾰμένη
n ἐρέσᾰν ἐρεσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • δῐερέσσω (dĭeréssō)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἐρέτης”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 454

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.