ἐρεπτόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rep.tó.me.noi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.repˈto.me.ny/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.repˈto.me.ny/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.repˈto.me.ny/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.repˈto.me.ni/

Participle

ἐρεπτόμενοι • (ereptómenoi)

masculine nominative/vocative plural of ἐρεπτόμενος (ereptómenos)