ἐρημότερα

See also: ἐρημοτέρα and ἐρημοτέρᾳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.rɛː.mó.te.ra/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.re̝ˈmo.te.ra/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.riˈmo.te.ra/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.riˈmo.te.ra/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.riˈmo.te.ra/

Adjective

ἐρημότερᾰ • (erēmóteră)

neuter nominative/accusative/vocative plural of ἐρημότερος (erēmóteros)